Στήριξη των πραγματικών συντελεστών, λέγοντας όχι στις μη νόμιμες πηγές

Αν η πρώτη μεγάλη αλλαγή στο τηλεοπτικό περιβάλλον ήρθε για την Κύπρο και την Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1990 με την είσοδο της ιδιωτικής τηλεόρασης, κάποια χρόνια αργότερα το τηλεοπτικό τοπίο άλλαξε ξανά μετά την εμφάνιση των συνδρομητικών καναλιών, ιδιαίτερα όσων έδιναν έμφαση στα αθλητικά γεγονότα.

Σήμερα, το τηλεοπτικό τοπίο αλλάζει για μία ακόμα φορά, λόγω της

δημιουργίας νέων συνδρομητικών καναλιών, στα οποία ο τηλεθεατής έχει πρόσβαση μόνο μέσω του διαδικτύου. Τα νέα αυτά κανάλια περιλαμβάνουν οπτικοακουστικά έργα όπως ταινίες, σειρές, ντοκιμαντέρ και άλλα. Ταυτόχρονα, τα «παραδοσιακά» συνδρομητικά κανάλια έχουν κι αυτά εμπλουτίσει το περιεχόμενο τους με οπτικοακουστικά έργα για όλη την οικογένεια.

Όλο το περιεχόμενο, όλων ανεξαρτήτως των τηλεοπτικών καναλιών, αποτελείται από έργα για τα οποία τόσο οι δημιουργοί όσο και οι συντελεστές τους αμείβονται για την προβολή αυτών, καθώς ο κάθε τηλεοπτικός σταθμός είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί συγκεκριμένες διαδικασίες για να αποδίδει τα πνευματικά δικαιώματα στους δημιουργούς τους. Με τη σειρά του, ο τηλεοπτικός σταθμός φροντίζει είτε μέσω διαφήμισης, είτε μέσω συνδρομής, να εισπράττει έσοδα που τον βοηθούν να  εμπλουτίζει το πρόγραμμά του, ώστε να συνεχίσει να παράγει ή/και να προωθεί πνευματικά έργα στο κοινό.

Τα τελευταία ωστόσο χρόνια, έχουν εμφανιστεί στην Κύπρο πειρατικές πλατφόρμες μέσω των οποίων ο τηλεθεατής αποκτά παράνομη πρόσβαση είτε πάνω σε πρόγραμμα συνδρομητικών υπηρεσιών, είτε σε ένα τεράστιο όγκο οπτικοακουστικών έργων που τους διαθέτει η πλατφόρμα πληρώνοντας μία συνδρομή και χωρίς να καταβάλει καμία αμοιβή για τη χρήση και μετάδοση των οπτικοακουστικών έργων στους δικαιούχους.

Με βάση την πιο πάνω πρακτική, έχουν δημιουργηθεί με τον χρόνο, μια σειρά από λανθασμένες εντυπώσεις σε όσους κάνουν χρήση παράνομων πλατφορμών. Κάποιοι νομίζουν ότι επειδή η χρήση παράνομων υπηρεσιών πραγματοποιείται από πολλούς χρήστες, το μη νόμιμο της υπόθεσης κατά κάποιον τρόπο αμβλύνεται. Κάποιοι άλλοι ότι την ευθύνη για την παράνομη χρήση της υπηρεσίας φέρουν μόνο όσοι τους προμήθευσαν με τον αποκωδικοποιητή και εισπράττουν τη συνδρομή. Επίσης, υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν ότι ο πάροχος αυτής της παράνομης υπηρεσίας έχει νόμιμα αποκτήσει το νόμιμο δικαίωμα προβολής των οπτικοακουστικών έργων από τους δημιουργούς του.

Ωστόσο, η χρήση της πιο πάνω παράνομης υπηρεσίας αποτελεί παραβίαση τόσο του ηθικού, όσο και του περιουσιακού δικαιώματος του δημιουργού και όλων των συντελεστών κάθε έργου και πλήττει όλο το φάσμα των φυσικών προσώπων και των φορέων που συμβάλλουν  στη δημιουργία, προώθηση και προβολή οπτικοακουστικών έργων. Ο κάθε νόμιμος τηλεοπτικός σταθμός έχει αγοράσει τα δικαιώματα για την προβολή του κάθε έργου καταβάλλοντας το ανάλογο αντίτιμο στους δημιουργούς του. Όταν αυτό το περιεχόμενο φτάνει στους καταναλωτές μέσω παράνομης πλατφόρμας πλήττονται οικονομικά τόσο οι νόμιμοι τηλεοπτικοί σταθμοί και τα συνδρομητικά κανάλια όσο και οι δημιουργοί και συντελεστές του έργου. Ταυτόχρονα, το πλήγμα για τους εγχώριους τηλεοπτικούς σταθμούς είναι μεγάλο καθώς το κοινό στο οποίο απευθύνονται περιορίζεται ακόμα περισσότερο.

Ανεξάρτητα με το ποιος είναι τελικά νομικά υπόλογος από τη χρήση της παράνομης πλατφόρμας, οφείλουμε όλοι μας να αντιληφθούμε ότι μόνο οι νόμιμες οπτικοακουστικές υπηρεσίες εξασφαλίζουν τόσο τη βιωσιμότητα των καναλιών όσο και την αμοιβή και υποστήριξη των δημιουργών  και συντελεστών οπτικοακουστικών έργων.