Περί της αρχής της ισότητας στις προαγωγές

Η ίση μεταχείριση των υποψηφίων για προαγωγή επιβάλλεται από τις αρχές της χρηστής διοίκησης (Γεωργιάδης v. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1996) 3 Α.Α.Δ. 249, Α.Π. κ.α. v. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (2009) 3 Α.Α.Δ. 362, Ν.Α. κ.α. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Αρ.1) (2012) 3 Α.Α.Δ. 8).

Επίσης, σε αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου έγινε παραπομπή στο Δημοσιο-υπαλληλικό Δίκαιο του Α.Ι. Τάχου σελ.

112, σύμφωνα με το οποίο «Κατά τη διενέργεια των προαγωγών πρέπει να τηρείται η αρχή της ισότητας».

Σκόπιμο είναι να σημειωθεί ότι η παραβίαση της αρχής της ισότητας μπορεί να λάβει χώρα στη βάση διάφορων χειρισμών και μορφών. Περαιτέρω, ενδεικτικά, στην Ε.Χ. v. Κυπριακής «σκοπούς ισότιμης μεταχείρισης των υποψηφίων προς προαγωγή», στην Δ.Χ. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Πρ. αρ. 1491/2010, ημ. 23.12.2013 επισημάνθηκε ότι «Η ίση μεταχείριση και η διασφάλιση ίσων ευκαιριών σε προαγωγή κατά την αξία του καθενός στην προκειμένη περίπτωση παραβιάζονται, αφού εξομοιώνονται ουσιαστικά άνισοι ως προς τα προσόντα υποψήφιοι» και στην Κ.Μ.Δ. κ.α. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Συν. Πρ. αρ. 254/2008 κ.α., ημ. 26.7.2012 αναφορικά με παράλειψη του Διευθυντή να σχολιάσει την παρακολούθηση συγκεκριμένου προγράμματος από αιτητή κρίθηκε ότι «η παράλειψη συνεκτίμησής του φανερώνει ότι η σύγκριση των υποψηφίων δεν έγινε επί ίσοις όροις».

Επίσης, στην Χ.Τ.Σ. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Πρ. αρ. 176/2013, ημ. 10.2.2016 το Δικαστήριο διαπίστωσε έλλειψη δέουσας έρευνας σε σχέση με τα επιπρόσθετα προσόντα της αιτήτριας, αποφαινόμενο ότι «Υπό τις περιστάσεις η σύγκριση των διαδίκων δεν έγινε επί ίσοις όροις», στην Π.Τ. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Πρ. αρ. 1092/2012, ημ. 23.6.2015 κρίθηκε ότι «η παράλειψη ουσιαστικής στάθμισης και συνεκτίμησης του πρόσθετου προσόντος της αιτήτριας, φανερώνει ότι η σύγκριση των διαδίκων δεν έγινε επί ίσοις όροις» όπως και στην Α.Χ. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Πρ. αρ. 1695/2008, ημ. 8.12.2009 στην οποία το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν έγινε επί ίσοις όροις σύγκριση της αιτήτριας και του προαχθέντος, ως προς τα επιπρόσθετα προσόντα, καθώς δεν επισημάνθηκαν πρόσθετα προσόντα της αιτήτριας, τα οποία ο Διευθυντής και η Ε.Δ.Υ. θα έπρεπε να είχαν επισημάνει, αξιολογήσει και να λάβουν υπόψη τους, αν ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης.

Επί τούτου, σημειώνω ότι η παραβίαση της αρχής της ισότητας εμφανίζεται και με τη μορφή της μη χρήσης ενιαίου και ίσου μέτρου κρίσης και αντιμετώπισης των υποψηφίων (Δ.Γ. κ.α. v. Κ.Ο.Τ. (2013) 3 Α.Α.Δ. 695, Δημοκρατία κ.α. ν. Ελισσαίου κ.α. (2003) 3 Α.Α.Δ. 168, Κυπριακή Δημοκρατία v. Ε.Κ. (2002) 3 Α.Α.Δ. 534 - απόφαση Πλήρους Ολομέλειας, Χατζηγιάννη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317, κ.α.) το οποίο ανάγεται στην ικανότητα εκπλήρωσης των καθηκόντων της προαγωγικής θέσης (Κυπριακή Δημοκρατία v. Ε.Κ. ανωτέρω).

Συναφώς, υπογραμμίζω ότι, όπως κρίθηκε από την Ελλαδική, μητέρα τροφό, της Κυπριακής Νομολογίας (Ζίττη v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 394) από τις αρχές της ισότητας και του Κράτους Δικαίου απορρέει η αρχή της αξιοκρατίας (281/2005 γνωμοδότηση Ε' Τμήμ. ΣτΕ «Επεξεργασία Διαταγμάτων» (περιοδικό DIGESTA, 2006, σελ. 48), ΣτΕ 1713/2016 (Επιθεώρηση Δημοσίου Διοικητικού Δικαίου, 2017, Τόμος 61, σελ. 125) και από την συνταγματική αρχή της ισότητας απορρέει η δημοκρατική αρχή της σταδιοδρομίας εκάστου κατά το λόγο της προσωπικής του αξίας (ενδεικτικά, ΣτΕ 378/2016 (Νομικό Βήμα, 2016, Τόμος 64, σελ. 678).

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com