Ομόνοια: Αποκτά σφυγμό και κτίζει χαρακτήρα

Από τη μια το εκτόπισμα της και από την άλλη η νέα αρχή που επιχειρεί να κάνει με τον Πάμπο Χριστοδούλου στη νέα αγωνιστική περίοδο, προσπαθώντας να αφήσει πίσω τη μιζέρια, την κινδυνολογία και την εσωστρέφεια, αποτελούν χωρίς αμφιβολία το σημείο τριβής του φίλαθλου κόσμου ή, αν προτιμάτε, το «talk of the town» της σεζόν 2017/18. Θα καταφέρει ο Πάμπος να επαναφέρει την Ομόνοια

στον δρόμο των επιτυχιών και των τίτλων; Και αν δεν τα καταφέρει ούτε και αυτός, τότε ποιος; Αυτά είναι τα ερωτήματα που κυριαρχούν στις τάξεις όχι μόνο των οπαδών της Ομόνοιας, αλλά και των υπόλοιπων ομάδων, ένεκα της δυναμικής και της βαριάς ιστορίας που έχει το «τριφύλλι», που έρχονται σε αντιπερισπασμό με την αποτυχημένη πορεία των τελευταίων χρόνων.

Ο Πάμπος που εμπνέει
Πραγματικά αξίζει κοινωνιολογικής μελέτης το φαινόμενο Ομόνοια και το τι γίνεται φέτος. Αυτός ο ξεσηκωμός από τη Λευκωσία μέχρι τις Πλάτρες… και το Ηράκλειο και σε κάθε φιλικό παιχνίδι. Αυτή η παθολογική αγάπη που δείχνει ο μέσος οπαδός της Ομόνοιας προς την ομάδα του και στην προσπάθεια που γίνεται για αναγέννηση. Πικράθηκε πολύ ο κόσμος της Ομόνοιας τα τελευταία χρόνια και ίσως αυτό να αποτελεί και την κινητήριό του δύναμη να στηρίξει με χίλια το νέο πρότζεκτ. Και μια και ο λόγος για πρότζεκτ, και πέρσι ο Νταμπίζας μιλούσε για κάτι τέτοιο, αλλά υπήρχε δυσπιστία προς τον Ελλαδίτη και κάηκε νωρίς… Φέτος, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο Πάμπος Χριστοδούλου εμπνέει τον κόσμο της Ομόνοιας και αυτό αποτελεί το στέρεο υπόβαθρο για τη νέα αρχή που αναζητείται. Είναι πασιφανές ότι η Ομόνοια τα τελευταία χρόνια έχασε την αγωνιστική της αίγλη. Πήγε πίσω σε αγωνιστική νοοτροπία και συμπεριφορά και δεχόταν το ένα χαστούκι μετά το άλλο. Αυτό είναι πρωτίστως που πρέπει να αλλάξει. Το καθαρά αγωνιστικό και τακτικό κομμάτι έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Δεδομένα θα δούμε μια διαφορετική ομάδα στο φετινό πρωτάθλημα. Φάνηκε και μέσα από τα φιλικά που έδωσε. Θα δούμε μια ομάδα, κλασική του Πάμπου. Ομάδα με γερά πνευμόνια, που θα τρέχει πάνω-κάτω και θα πιέζει μέχρι σκασμού τον αντίπαλό της. Δεν θα την δεις να βγαίνει εκτός ρυθμού ή να σπαταλά ανούσια την κατοχή της μπάλας και θα επιχειρεί να πάρει το μάξιμουμ από τις στατικές φάσεις. Το γεγονός ότι φέτος μαζεύτηκαν στο «Ηλίας Πούλλος» ποιοτικοί και έμπειροι παίκτες με προσωπικότητα, θα αποτελέσει βοηθητικό στοιχείο για να γίνουν πράξεις τα θέλω του προπονητή, αλλά και του κόσμου της ομάδας.

Επιλογές ποιότητας και εμπειρίας
Μέχρι στιγμής στα φιλικά η τεχνική ηγεσία της Ομόνοιας έχει παρατάξει την ομάδα τόσο σε σχηματισμό 4-4-2, όσο και σε 4-3-3. Η παρουσία του (άτυχου) Ράφα Λόπες έδωσε το δικαίωμα στον Πάμπο Χριστοδούλου να τον χρίσει παρτενέρ του Ντάρμπισαϊαρ, βγάζοντάς τον ασπροπρόσωπο. Βεβαίως ο προπονητής των «πρασίνων» αρέσκεται περισσότερο στο 4-3-3 (εξ ου και επέμενε για τον δεξί μπακ Αραούχο και προορίζει τον Μαργκάσα για αριστερό μπακ) και ασφαλώς η ποιότητα του Λόπες τον κάνει να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση, αφού θα έχει και ένα ισχυρό εναλλακτικό (αν όχι βασικό) χαρτί στο χέρι. Βασικό χαρτί στη νέα Ομόνοια φαίνεται να είναι και ο Πορτογάλος μέσος Άλεξ Σοάρες. Παίκτης-κλειδί για τον άξονα, που τα κάνει σχεδόν όλα. Τρέχει, μαρκάρει, οργανώνει και μοιράζει παιχνίδι, κινούμενος κάθετα στον άξονα. Είναι ο παίκτης του προπονητή και πάνω σ' αυτόν επενδύει πολλά ο Πάμπος. Όπως επενδύει πολλά και στους έμπειρους κεντρικούς αμυντικούς που έφερε, με στόχο να θωρακίσει την ταλαιπωρημένη από πέρσι τελευταία γραμμή, αλλά και στην προσωπικότητα των Μαδούρο και Κανού στον κεντρικό άξονα. Ο προπονητής της Ομόνοιας βασίζει πολλά και στην ποιότητα των Χριστοφή, Ντάρμπισαϊαρ και Γκονζάλες μπροστά. Δείχνει γεμάτη η Ομόνοια και κυρίως δείχνει να ξαναβρίσκει σφυγμό. Θέλει όμως χρόνο και πολλή δουλειά για να δέσει ως ομάδα…