Νεκατσιασμένες οι «Εγγυήσεις»

Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Ο, ίσως και χρήσιμο καθίσταται, τώρα με τις νεκατσιασμένες «Εγγυήσεις» στο προσκήνιο, να δημοσιευτεί αυτούσια η στήλη τής 23ης παρελθόντος Αυγούστου, που είχε τον τίτλο «Εκλιπούσα Τουρκία»:

Ε Ξ Ω Φ Ρ Ε Ν Ι Κ Α παλαβό. Απ’ αυτά που δεν τα χωράει ο νους τ’ ανθρώπου: Ένα κράτος, παράνομος εισβολέας, βάρβαρος αιμοσταγής κατακτητής, που διέπραξε και διαπράττει σωρεία εγκλημάτων πολέμου επί 42 χρόνια σε βάρος ενός ανίσχυρου μικρού

κράτους και του λαού του, να εξακολουθεί να λογιέται ως μία από τις τρεις, «Εγγυήτρια Δύναμη». Και να λογιέται έτσι… διεθνώς, το κράτος Εισβολέας - Κατακτητής, χωρίς να έχει ακόμη… αυτοκτονήσει από ντροπή απόγνωσης κι επαίσχυντο άγος το Διεθνές Δίκαιο και ο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συγκροτηθείς εναντίον των κατακτητών Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών;

Ε Π Ι Μ Ε Ν Ε Ι η Τουρκία - Κατακτητής να εμφανίζεται ως δικαιούχος νόμιμος κάτοχος επικυριαρχικών δικαιωμάτων επί της Κύπρου, από τη ζυριχική «Συνθήκη Εγγύησης» του 1960. Την οποία η ίδια ποδοπάτησε και κουρέλιασε, πολλαπλώς, ενόπλως κι αιμοβόρως εναντίον τής Κυπριακής Δημοκρατίας κατ’ επανάληψιν και το 1963-64 και το 1974. Κι επιμένει να ξανασυνομολογηθεί, με τις «άλλες δύο Εγγυήτριες Δυνάμεις», Βρετανία κι Ελλάδα, ως τέτοια, στο διηνεκές! Το δε εξωφρενικά παλαβό συνίσταται στο ότι λογιέται ως ισχύουσα εισέτι η «Συνθήκη Εγγυήσεως» και… νομιμοποιείται η επαναδιαπραγμάτευσή της προς ικανοποίηση, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο των απαιτήσεων της Τουρκίας - Κατακτητή!

Δ Η Λ Ο Ι ΑΥΤΟ μία επιπλέον, συν ταις άλλαις, πολύχρονη αποτυχία - ήττα είν’ η καταλληλότερη λέξη - της ελληνικής, κυπριακής κι ελλαδικής, διπλωματίας. Που δεν κατάφεραν στο διάστημα από 16η Αυγούστου 1974 του 2ου Αττίλα, έως σήμερα, Αύγουστο του 2016, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου, να εξαλείψουν εντελώς την εξωφρενική αναίδεια ενός Κατακτητή, της Τουρκίας, αυτή να εμφανίζεται ως έχουσα (ακόμη και για διαπραγμάτευση) κεκτημένα δικαιώματα Εγγυήτριας Δύναμης.

Δ Η Λ Ο Ι ΑΥΤΟ μια επιπρόσθετη βλαβερή επίπτωση του γεγονότος ότι, από το 1974 - 1977, αντί να συγκροτηθεί μια πανελλήνια Στρατηγική Απελευθέρωσης Κύπρου, η πολιτική των Ηττημένων Μυαλών Λευκωσίας και Αθηνών εγκλωβίστηκε κι αιχμαλωτίστηκε στις εξ αρχής και στο διηνεκές καταστροφικές διαδικασίες των «διακοινοτικών συνομιλιών, αμοιβαία αποδεκτής διζωνικής επίλυσης» του Κυπριακού.

Ω Σ Τ Ο Σ Ο: Αφού για την Τουρκία - Κατακτητή δεν είν’ ακόμη… αργά να επικαλείται αισχρώς τα «εγγυητικά δικαιώματά» της, άλλο τόσο και περισσότερο δεν είναι αργά για την Ελλάδα και την Κύπρο να επιχειρήσουν να την καταστήσουν - και αναδρομικώς μάλιστα -Εκλιπούσα Εγγυήτρια…

Π Ο Σ Ε Σ ΔΕΚΑΔΕΣ λαμπρά, ανά τον κόσμο, μυαλά, μάχιμων Ελλήνων ειδικών του Διεθνούς Δικαίου, των Διεθνών Σχέσεων και της Στρατηγικής, θα μπορούσαν να επιστρατεύσουν οι κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας, ώστε να επινοήσουν τους αποτελεσματικότερους τρόπους αναποδογυρίσματος των «εγγυητικών» επιχειρημάτων των Τούρκων Κατακτητών;

- ΣΗΜΕΙΩΣΗ 24.1.17: Το επίθετο «νεκατσιασμένες», της κυπριακής μας διαλέκτου, επιλέγηκε για τον τίτλο, όπως το εννοούσε ο εθνικός μας ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης στην «Χιώτισσά» του, το 1895. Φέτος που συμπληρώνεται 100ετία απ’ τον θάνατό του.
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Είναι, άραγε, άσφαλτη βεβαιότητα ότι, εκείνη την «Πολιτική Ισότητα» (18%=82%) των «δύο κοινοτήτων» - την οποία απαίτησε και πέτυχε ο Ραούφ Ντενκτάς επί Βασιλείου - υπέρ της οποίας αγόρευσε χθες στην ΚΣΣΕ ο 7ος ΠτΔ - ο ίδιος κ. Αναστασιάδης, στην Κοινή Διακήρυξή του με τον Έρογλου, 11η Φεβρ. 2014, την ανήγαγε και την παρέδωσε (Surrender) ως Ισότιμη Τουρκική Συγκυριαρχία, εφ’ όλης της Κύπρου;
Λάζ. Α. Μαύρος