ΕΔΑΔ: Δημοκρατικά αναγκαία η απαγόρευση δωρεάς εμβρύων

Η απαγόρευση που επιβλήθηκε σε μια γυναίκα από την Ιταλία να δωρίσει για επιστημονική έρευνα τα αναπαραγωγικά της κύτταρα, τα οποία αποκτήθηκαν με τη διαδικασία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, υπήρξε «αναγκαία σε μια δημοκρατική κοινωνία», αποφάνθηκε σήμερα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) στο Στρασβούργο.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, στην απόφασή της, η μείζονα σύνθεση του ΕΔΑΔ αποφάνθηκε ότι στην περίπτωση της Adelina Parrillo, η οποία και προσέφυγε στο δικαστήριο, δεν υπήρξε παραβίαση

των σχετικών με την προστασία της προσωπικής και οικογενειακής ζωής διατάξεων.

Η 61χρονη Ιταλίδα είχε ξεκινήσει το 2002 διαδικασία τεχνητής γονιμοποίησης, με βάση την οποία έγινε η λήψη πέντε εμβρύων που αποθηκεύτηκαν με τη μέθοδο της κρυοσυντήρησης.

Όμως, τον Νοέμβριο του 2003 και πριν γίνει η εμβρυομεταφορά, ο σύζυγος της κ. Parrillo απεβίωσε και η ίδια αποφάσισε να μην προχωρήσει με την εγκυμοσύνη, επιθυμώντας παράλληλα να δωρίσει τα αναπαραγωγικά της κύτταρα στην επιστημονική κοινότητα για σκοπούς έρευνας, ώστε να βρεθούν λύσεις για περιπτώσεις που είναι δύσκολη η θεραπεία τους.

Φραγμό στην επιθυμία της αυτή έβαλε ιταλικός νόμος, ο οποίος τέθηκε στο μεταξύ σε ισχύ το 2004, σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύεται η χρήση ανθρώπινων εμβρύων για πειραματικούς σκοπούς, ακόμη και για σκοπούς επιστημονικής έρευνας.

Είναι η πρώτη φορά που το δικαστήριο κλήθηκε να αποφασίσει για ένα τέτοιο θέμα και έκρινε ότι οι διατάξεις που αφορούν την προστασία της ιδιωτικής ζωής είναι σχετικές με την υπόθεση, καθώς τα κύτταρα περιέχουν γενετικό υλικό της αιτήτριας και ως εκ τούτου αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ταυτότητάς της.

Παράλληλα, το ΕΔΑΔ ξεκαθάρισε εξαρχής ότι θα έδινε μεγάλο «περιθώριο ελιγμών» στο ιταλικό νομικό σύστημα, καθώς πρόκειται για ένα ευαίσθητο θέμα, για το οποίο δεν υπάρχει ομοφωνία στην Ευρώπη, αλλά ούτε και διεθνώς. Όπως αποφάνθηκε το δικαστήριο, η Ιταλία δεν υπερέβη το ευρύ αυτό περιθώριο.

Επίσης, αναγνώρισε ότι η ιταλική νομοθεσία έλαβε υπόψη τόσο το δημόσιο συμφέρον αναφορικά με την προστασία του εμβρύου, όσο και το ατομικό δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό.

Θεώρησε επίσης μη απαραίτητη την ευαίσθητη και αμφιλεγόμενη συζήτηση για το πότε αρχίζει η ανθρώπινη ζωή, καθώς στο δικαστήριο δεν τέθηκε θέμα για παραβίαση της σχετικής διάταξης.

Αποφάνθηκε τέλος ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο σύζυγος της κ. Parillo θα επιθυμούσε τη δωρεά των εμβρύων αν βρισκόταν εν ζωή.

Πηγή: ΚΥΠΕ