Αρχηγός Γ.Ε.Ε.Φ. και Μακρυγιάννης

Ε Κ Α Τ Ο Ν ΕΝΕΝΗΝΤΑ έξι χρόνια από της μεγάλης ημών Επαναστάσεως του Εικοσιένα και 153 χρόνια απ’ τον θάνατο τού εκ των κορυφαίων του 1821 στρατηγού Μακρυγιάννη (1797-1864), είναι σημαντικό, φρονούμε, ότι:

ΕΝΑΣ Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, παραδίδοντας στον διάδοχό του τη διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων τής Κυπριακής Δημοκρατίας, φροντίζει να αρδεύσει τον δημόσιο λόγο του απ’ τα πανάρχαια αρτεσιανά τού Ελληνισμού, για το περιεχόμενο της έννοιας του

πατριωτισμού που μας κληροδότησε ο Μακρυγιάννης:

- «ΚΑΙ δέκα μάτια να έχω, αν δεν έχω πατρίδα είμαι τυφλός», ήταν το απόσπασμα που περιέλαβε στην ομιλία του την Τρίτη, στην αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη» της Λευκωσίας, ο αντιστράτηγος Γιώργος Μπασιακούλης, αποχωρών Αρχηγός ΓΕΕΦ.

- ΕΙΝΑΙ από το Α΄ κεφάλαιο του βιβλίου Γ΄ (1833-1843) των Απομνημονευμάτων του Μακρυγιάννη. Όπου είχε γράψει την συγκλονιστικά σπουδαία εσαεί απάντησή του στον «γκενεράλ» Αγιντέκ της βαυαρικής αντιβασιλείας του Όθωνα: «Κι όσο αγαπώ την πατρίδα μου δεν αγαπώ τίποτας. Νάρθη ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στρέγομαι να μου βγάλει και τα δυό μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει. Αν είναι η πατρίδα αχαμνά, δέκα μάτια νάχω, στραβός θανά είμαι» (εκδ. Ζαχαρόπουλος, 1998, σελ. 625)...

Χ Ω Ρ Ι Σ ΝΑ είχε διαβάσει ποτέ τον Θουκυδίδη (454-399 π.Χρ.), ο παππούλης ο Μακρυγιάννης τα έγραφε, με τα δικά του «αγράμματα» λόγια, μετά από 2.300 χρόνια, όπως ακριβώς τα ‘λεγε ο επιφανέστερος της αρχαίας Αθήνας, ο Περικλής. Ιδού στην 3η δημηγορία, το 431π.Χρ., στο Β-60 της Ξυγγραφής του Θουκυδίδη, πώς το είχε πει:

«Εγώ γαρ ηγούμαι πόλιν πλείω ξύμπασαν ορθουμένην ωφελείν τους ιδιώτας ή καθ’ έκαστον των πολιτών ευπραγούσαν, αθρόαν δε σφαλλομένην, καλώς μεν γαρ φερόμενος ανήρ το καθ’ εαυτόν διαφθειρομένης της πατρίδος ουδέν ήσσον ξυναπόλλυται, κακοτυχών δε εν ευτυχούση πολλώ μάλλον διασώζεται = Εγώ τουλάχιστον πιστεύω ότι η πόλις, η οποία ακμάζει ως σύνολον, ωφελεί περισσότερον τους ιδιώτας, παρά εάν, ενώ καθείς από τους πολίτας ευτυχή, εκείνη ως σύνολον αποτυγχάνη.

Διότι ο άνθρωπος που ευδοκιμεί εις τας ιδιωτικάς του υποθέσεις, εάν η πατρίς του καταστραφή, χάνεται και αυτός μαζί της, ενώ είναι μάλλον πιθανόν ότι θα σωθή εάν κακοτύχη μεν ο ίδιος, η πατρίς όμως ευτυχή», κατά την μετάφραση Ελευθερίου Βενιζέλου (εκδ. Τυπογραφείου Πανεπιστημίου Οξφόρδης 1940)...

Υ Π Ε Ρ Τ Α Τ Ο, δηλαδή, το συλλογικό συμφέρον, έναντι του ατομικισμού. Το «εμείς» έναντι του «εγώ». Όχι για να εξαφανίζει ή να συνθλίβει, αλλά για να εντάσσει, να οργανώνει, ν’ αξιοποιεί και ν’ ανθίζει παραγωγικά υπέρ όλων - υπέρ πατρίδος - το κάθε «εγώ». Κάθε ικανού τυφεκιοφόρου, πολυβολητή, ή άλλης ειδικότητας, στρατιωτικής, κοινωνικής, οικονομικής, διπλωματικής, πολιτικής, πολιτειακής κ.ο.κ….

Π Ρ Ο Π Α Ν Τ Ω Ν αποτρέποντας κάθε υποτροπιασμό διείσδυσης στο «εμείς», εκείνης της ανέκαθεν πανούκλας του Ελληνισμού, της Διχόνοιας και των φατριαστικών - κομματικών Εμφυλίων Παθών, που εναντίον τους μάς εξορκίζει με τον Ύμνον εις την Ελευθερία, από το 1823, ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός. Τον οποίο, πολύ σοφά, επίσης υπέμνησε, επαναλαμβάνοντας τους αειθαλείς στίχους του, στον αποχαιρετιστήριο λόγο του, ο εκ Φλωρίνης αποχωρών Αρχηγός ΓΕΕΦ αντιστράτηγος Μπασιακούλης.
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Μετά την περί πατριωτισμού επεξηγηματική περί Κυπριακού ομιλία του υπ.Εξ. του ελλα-δικού μας κράτους κ. Ν. Κοτζιά της Τρίτης στο Ίδρυμα Αρχ. Μακαρίου Γ΄, συγγραφέα και του βιβλίου «Πατριωτισμός και Αριστερά» (εκδ. Πατάκη 2014, 205 σελίδων), ενώπιον και του Προέδρου Αναστασιάδη, τι άραγε θα γράψουν άλλο εναντίον του, (α) η αππέσσω του Προεδρικού εφημερίδα «Αλήθεια» μ’ επικεφαλής τον πρώην ΑΚΕΛιστή κι ΑΔΗΣΟΚο κ. Ζαχαριάδη, (β) η αναστασιαδικότερη «Πολίτης», (γ) ο αρθρογράφος της (και πρώην φίλος του Κοτζιά) κ. Λούης Ηγουμενίδης, μαζί με τους πολυγραφότατους κ.κ. (δ) Πάμπο Χαραλάμπους και (ε) Λοΐζο Αντωνίου, εμμίσθους του Προεδρικού;
Λάζ. Α. Μαύρος