Συνταγματικές οι συνενώσεις Δήμων

Συνταγματικές και νόμιμες είναι οι συνενώσεις των Δήμων και Κοινοτήτων, που έγιναν σύμφωνα με τον «Καλλικράτη», αποφάσισε - κεκλεισμένων των θυρών- η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με ευρύτατη πλειοψηφία, σύμφωνα με πληροφορίες.

Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έχουν προσφύγει Δήμοι και Κοινότητες, και ειδικά ορεινών περιοχών, κατά του «Καλλικράτη» (νόμος 3852/2010) και κατά αποφάσεων του υπουργού Εσωτερικών, με τις οποίες καθορίζεται ο αριθμός των δημοτικών συμβούλων κάθε εκλογικής περιφέρειας, ο οποίος και μειώθηκε. Οι Δήμοι υποστηρίζουν ότι ο «Καλλικράτης» είναι αντίθετος στις συνταγματικές επιταγές.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας, δεχόμενοι τις εισηγήσεις των συναδέλφων τους Ν. Μαρκουλάκη και Παναγιώτας Καρλή, οι οποίοι έχουν υποστηρίξει ότι «δεν αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 102 του Συντάγματος νόμος με τον οποίο προβλέπεται η κατάργηση, ακόμη και σε ευρύτατη έκταση, πρωτοβάθμιων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης με συνένωση ή συγχώνευσή τους σε ενιαίους (μεγαλύτερους) Οργανισμούς και η ανάθεση στους Οργανισμούς αυτούς της διοίκησης των τοπικών υποθέσεων των καταργούμενων Δήμων και Κοινοτήτων, βάσει τοπικών δεδομένων και κριτηρίων, τα οποία συναρτώνται κατ' αρχήν με τις γεωοικονομικές, κοινωνικές και συγκοινωνιακές συνθήκες των οικείων περιοχών, σύμφωνα με το άρθρο 101 του Συντάγματος».

Όπως επισημάνθηκε κατά τη διάσκεψη, οι συνενώσεις των Δήμων έγιναν με βάση δέσμη κριτηρίων, που αντιστοιχούν στα κριτήρια του άρθρου 101 του Συντάγματος, αλλά και βάσει επιπλέον ειδικών κριτηρίων που εφαρμόστηκαν στο σύνολο των συνενώσεων σε όλη τη χώρα.

Ακόμη, οι δικαστές δέχτηκαν ότι η διάταξη του άρθρου 102 του Συντάγματος επιτρέπει κατά την ενάσκηση νομοθετικής ή κανονιστικής εξουσίας, την ευρεία συνένωση των ΟΤΑ στο πλαίσιο ανασυγκρότησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Παράλληλα, απερρίφθη ο ισχυρισμός των Δήμων ότι ο Ν. 3852/2010 είναι αντίθετος στα άρθρα 26, 95 και 102 του Συντάγματος, καθώς οι καταργήσεις και ενσωματώσεις των Δήμων, ανά την Ελλάδα, έγιναν με τον ίδιο το νόμο, χωρίς να προβλέπεται η έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων ή άλλων αποφάσεων διοικητικών οργάνων. Έτσι, υποστήριζαν οι Δήμοι, με τον τρόπο αυτό δεν έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και να ζητήσουν δικαστική προστασία και έλεγχο της νομιμότητας των συνενώσεων, καθώς ευθέως ο Ν. 3852/2010 δεν μπορεί να προσβληθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας, παρά μόνο αποφάσεις (υπουργικές, νομαρχιακές κ.λπ.), που εκδόθηκαν σε εκτέλεση του εν λόγω νόμου.

Ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε, καθώς οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν ότι εκδόθηκαν διοικητικές πράξεις (αποφάσεις υπουργού, νομαρχών κ.λπ.), που μπορούν να προσβληθούν με αίτηση ακύρωσης στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει αδυναμία προσβολής «εκτελεστών πράξεων» (όπως λέγονται), από την πλευρά των Δήμων.

Έτσι, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου απέρριψε όλες τις αιτήσει