Σχολή για τσάρουςτης οικονομίας,λειτουργεί στη  Αθήνα

Του Δημήτρη Τσαλαπάτη

Είναι κάτι συμπτώσεις σ΄αυτό το τόπο που βγάζουν μάτι. Τουλάχιστον τρείς υπουργοί Οικονομικών, μοιραία πρόσωπα, στις κυβερνήσεις,που μας φέρανε στο σημερινό χάλι με το έλλειμμα, τη τρόικα, το ΔΝΤ τα μνημόνια, την ύφεση, την φτώχεια και τις αυτοκτονίες και που πάνε πάλι να μας…..σώσουν, δεν είναι μόνο καθηγητές με τρανταχτά χαρτιά. Βγήκανε και από την ίδια πολιτική μήτρα εφαρμόζοντας κατά γράμμα τη συνταγή των αγορών. Πρόκειται για καθαρόαιμους φιλελεύθερους ή «γενίτσαρους» της οικονομικής σκέψης, με αριστερή αφετηρία, που μας ήρθαν πεσκέσι από το Σίτι η βρήκαν το δρόμο τους στις αγορές μέσα από καταστάσεις που προσκύνησαν. Κοινό σημείο αναφοράς τους μέχρι σήμερα είναι –φανερά- η θητεία τους και η συνεισφορά τους στο ΣΟΕ (Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων) του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, το «lobby» που αξιοποιήθηκε κυρίως από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 για να «πατεντάρει» τον επόμενο τσάρο της οικονομίας. Γ. Αλογοσκούφης, καθηγητής Οικονομικών στο Σίτι του Λονδίνου (τώρα διδάσκει στην παλιά Εμπορική), υπεύθυνος του ΣΟΕ τις μέρες της κυβέρνησης Μητσοτάκη το ’90, η οποία δεν πρόλαβε όμως να κάνει όλα όσα της πρότεινε (με εξαίρεση ίσως μόνο τα λεωφορεία πίσω στους νοικοκυραίους).

Στις υπόλοιπες «εργασίες» (ανάθεση κατασκευής μονάδα της ΔΕΗ στο Λαύριο φωτογραφικά σε ιδιώτη, πώληση της Ολυμπιακή, άλλες ιδιωτικοποιήσεις) η συνταγή για τις δουλειές χάλασε τότε, λόγω του συνωστισμού φίλων του επίτιμου που έσπευσαν να τα πάρουν όλα κοψοχρονιά και στο άψε –σβήσε. Υπουργός οικονομικών, βουλευτής Α΄Αθήνας στις τελευταίες κυβερνήσεις Καραμανλή. Προκαλεί την πρώτη οικονομική απογραφή που βγάζει σε ξέρα. Προσπαθεί, όμως με αυτό το άλλοθι να χρεώσει την πολιτική σκληρής λιτότητας την οποία εφάρμοσε, στους προκατόχους του. Επιμένει στο δόγμα της ήπιας προσαρμογής αλλά ο ίδιος τρέχει αποκρατικοποιήσεις με…..ιστορία και ουρά, (OTE σε τιμή ευκαιρίας κ.α.).Είναι τσάρος σε μια περίοδο, που στην κυβέρνηση και στην πιάτσα, επικρατεί η «παρέα του Λονδίνου» Είναι η ώρα που η πολιτική «υποχρεώνει» τα ταμεία να βάλουν τα λεφτά τους σε ομόλογα (ΔΟΜΗΜΕΝΑ, ΤΟΞΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ). Η ευθύνη όμως, όπως λέγεται, ήταν άλλου υπουργού, που έφυγε στην πορεία. Το έλλειμμα όμως, οδηγεί, μαζί με τον εσπερινό από το Βατοπέδι, σε απόδραση Καραμανλή και εκλογές, με τον καθηγητή, που είχε φύγει στο τελευταίο ανασχηματισμό, να μην βρίσκει ούτε την ψήφο του. Γ. Ζανιάς, καθηγητής κι αυτός, με θητεία γενικού γραμματέα στο υπουργείοΕθνικής Οικονομίας, (με κυβέρνηση Σημίτη), δίπλα στο Ν. Χριστοδουλάκη με το δεύτερο πακέτο της ΔΕΗ να βγαίνει (με τον τρόπο που βγήκε), στο Χρηματιστήριο και στη ΓΕΝΟΠ, τότε να μην ανοίγει μύτη. Το μεγάλο “deal” όμως της τότε εποχής, θέλει τα ΕΛΠΕ (που ανήκαν στο Δημόσιο), δήθεν να απορροφούν, μέσω της Σοφοκλέους, την Πετρόλα αλλά , ώ του θαύματος, ουσιαστικά να γίνεται ιδιοκτήτης τους ο Λάτσης. Στο θέμα της ΟΝΕ, με τα γνωστά ομόλογα, η ιστορία εξακολουθεί να τρέχει και η δημιουργική