Προτάσεις για αναμόρφωση φορολογίας σε ενεργειακά προϊόντα

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε σήμερα την πρότασή της για την αναμόρφωση των παρωχημένων, όπως τους χαρακτηρίζει, κανόνων σχετικά με τη φορολογία των ενεργειακών προϊόντων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στόχος των νέων κανόνων είναι η αναδιάρθρωση του τρόπου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων, η άρση των σημερινών ανισοτήτων και ο συνυπολογισμός των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στο ενεργειακό περιεχόμενο. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής οι υφιστάμενοι ενεργειακοί φόροι θα αποτελούνται από δύο μέρη, με τη συνεκτίμηση των οποίων θα προσδιορίζεται ο συνολικός φορολογικός συντελεστής του προϊόντος.

Η πρόταση θα βοηθήσει τα κράτη μέλη στον ανασχεδιασμό της συνολικής φορολογικής αρχιτεκτονικής τους με τρόπο που να συμβάλλει στην ανάπτυξη και την απασχόληση, δεδομένου ότι η φορολόγηση θα στρέφεται από την εργασία στην κατανάλωση.

Η αναθεωρημένη οδηγία θα τεθεί σε ισχύ το 2013. Με την πρόβλεψη μεγάλων μεταβατικών περιόδων για την πλήρη εναρμόνιση της φορολογίας του ενεργειακού περιεχομένου, μέχρι το 2023, η βιομηχανία θα έχει το χρονικό περιθώριο να προσαρμοστεί στη νέα δομή της φορολογίας.

Ο Αλγίρα Σεμέτα, Επίτροπος της ΕΕ αρμόδιος για θέματα φορολογίας και τελωνειακής ένωσης, ελέγχου και καταπολέμησης της απάτης, δήλωσε: «Το εκσυγχρονισμένο καθεστώς φορολογίας επί της ενέργειας δημιουργείται την κατάλληλη στιγμή. Τα κράτη μέλη χαράσσουν τις στρατηγικές τους για να εξέλθουν από την κρίση και να επιτύχουν τους στόχους της στρατηγικής 'Ευρώπη 2020'. Απαιτούν δράση με στόχο τον περιορισμό της εξάρτησής μας από τα ορυκτά καύσιμα».

»Για να επιτύχουμε τους στόχους μας που αφορούν την ενέργεια και την κλιματική αλλαγή χρειαζόμαστε μια δίκαιη και διαφανή ενεργειακή φορολογία. Κοινό μας στόχο αποτελεί μια οικονομία της ΕΕ αποτελεσματικότερη όσον αφορά τη χρησιμοποίηση των πόρων, οικολογικότερη και ανταγωνιστικότερη. Η παρούσα πρόταση προβλέπει ισχυρή ειδοποίηση μέσω της τιμής του διοξειδίου του άνθρακα για τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές, επίσης δε αποτελεί ευκαιρία για τη μετατόπιση της φορολογικής επιβάρυνσης από την εργασία στην κατανάλωση, ώστε να ενθαρρυνθεί μια φορολογία ευνοϊκή για την ανάπτυξη».