«Μέτωπο» με τους τσιμεντοβιομήχανους ανοίγει ο Παπακωνσταντίνου;

Σύμφωνα με το ν. 4014/2011 για την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων (ΦΕΚ 21/9/2011) οι δραστηριότητες των επιχειρήσεων χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες την Α και τη Β ανάλογα με το αν επιφέρουν "σημαντικές επιπτώσεις" ή "τοπικές μη σημαντικές επιπτώσεις" .
Η κατηγορία Α χωρίζεται σε δύο υποκατηγορίες στις "πολύ σημαντικές" και στις απλά "σημαντικές" περιπτώσεις. Οσο πιο υψηλή η κατηγορία τόσο πιο αυστηρή η νομοθεσία και η διαδικασία αδειοδότησης.
Η κατανομή των επιχειρήσεων στις κατηγορίες γίνεται σύμφωνα με το νόμο με βάση κάποια συγκεκριμένα κριτήρια (που καθορίζονται με την Υπουργική Απόφαση) που αναμένεται.
Στην εν λόγω κατηγορία ο Γ. Παπακωνσταντίνου θέτει ως όριο για να ενταχθούν στην κατηγορία Α2 τα κέντρα διανομής τσιμέντου, που διαθέτουν παραγωγική δυναμικότητα μεγαλύτερη των 300 τόνων ημερησίως.

Επειδή κανένα κέντρο διανομής ΔΕΝ διαθέτει τέτοια δυναμικότητα- πολύ περισσότερο εν μέσω της κρίσης- αυτομάτως όλα τα κέντρα διανομής υπάγονται στην ΄΄χαμηλή΄΄ κατηγορία αδειοδότησης.
Και γράφει το Euro2day: «Μεθόδευση, που προκαλεί ήδη την έντονη αντίδραση των τσιμεντοβιομηχανιών που θεωρούν ότι μέσω της ρύθμισης ανοίγεται …κερκόπορτα σε όσους σχεδιάζουν να εισάγουν και να διανείμουν παράνομα τσιμέντο, αφού λόγω της χαλαρής αδειοδοτικής διαδικασίας πολλοί θα μπορούν να λειτουργήσουν κέντρα εισαγωγής- διανομής.

Τα περιστατικά κυρίως στην Κρήτη (με παράνομη εισαγωγή τσιμέντου χαμηλής ποιότητας από την Τουρκία) και δευτερευόντως στην Λάρισα θεωρούνται ενδεικτικά του πως προοιωνίζεται να λειτουργήσει ο κλάδος εάν περάσει η ρύθμιση Παπακωνσταντίνου.

Ερωτάται ο αρμόδιος υπουργός γιατί επιμένει σε μία απόφαση, που θίγει πρώτα την εθνική οικονομία, εκθέτει σε σοβαρό κίνδυνο τους έλληνες καταναλωτές και συν τοις άλλοις βλάπτει το ίδιο το περιβάλλον».

Σχόλιο: Τι ακριβώς συμβαίνει; Γιατί αυτη είναι η "μια πλευρά" του νομίσματος. Το καρτέλ τσιμέντου τι φοβάται;