Επενδύει στις φοβίες και τις ανασφάλειες του μέσου τηλεθεατή για να διαμορφώσει την πραγματικότητα

(...) Στον δικό τους κόσμο ο σκύλος είναι εσαεί χορτάτος και η πίτα πάντα ολόκληρη. Υπάρχει δηλαδή μια μαγική λύση που αν εφαρμοστεί και τα σκουπίδια θα μαζευτούν από ιδιωτικές εταιρείες και οι υπάλληλοι του Δήμου θα μπορούν να απεργούν χωρίς συνέπειες. Με τον ίδιο μαγικό τρόπο θα γίνουν όλες οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις ανώδυνα και χωρίς συγκρούσεις, θα ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα χωρίς να θιγεί κανείς – και γενικά καλύτερα πλούσιος και υγιής παρά φτωχός και άρρωστος. Γιατί όχι εδώ που τα λέμε; Η κοινωνική ευαισθησία στην τηλεόραση, στο προσκήνιο γενικώς, είναι –ανέκαθεν ήταν– τζάμπα.
Αυτού του είδους οι αντιφάσεις είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου δελτίου. Δεν προωθεί η κυβέρνηση τις μεταρρυθμίσεις; Ολιγωρεί. Τις προωθεί; Σιγά τις μεταρρυθμίσεις! Λαμβάνει μέτρα; Πλήττονται οι κοινωνικές ομάδες. Δεν λαμβάνει; Είναι αναποτελεσματική. Γίνονται επεισόδια από κουκουλοφόρους και τα ΜΑΤ δεν παρεμβαίνουν; Παρέμειναν θεατές των γεγονότων που δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι. Παρεμβαίνουν; Μόνο για φασιστική εκτροπή που δεν κάνουν λόγο.

Τα πρόσωπα και οι ρόλοι

Το δελτίο του Μέγκα είναι ένα παιχνίδι χαρακτήρων, ένα προϊόν της τηλεοπτικής διαρκούς ροής με τους δημοσιογράφους να υιοθετούν διαφορετικούς, σαφώς διακριτούς, αλλά όχι κραυγαλέους ρόλους. Όσο και να ταυτίζεται ο ρόλος με τον χαρακτήρα των πρωταγωνιστών, η σκηνοθεσία είναι αυτή που έχει τον πρώτο λόγο στην αφήγηση της επικαιρότητας. Σύμφωνα με τη σκηνοθεσία αυτή, ο Γιάννης Πρετεντέρης ενσαρκώνει τον αγανακτισμένο με την πολιτική της κυβέρνησης και «τη λάθος συνταγή της τρόικας» που οδηγούν, όπως υποστηρίζει, από κοινού τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροϕή. Στον αντίποδα, ο Μανώλης Καψής έχει αναλάβει την στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής, τον πιο άχαρο ομολογουμένως ρόλο, ενώ ο Παύλος Τσίμας εκϕράζει την αριστερή ευαισθησία του δελτίου.

Μετά την ολιγόλεπτη εισαγωγή της κεντρικής παρουσιάστριας στην ειδησεογραφική ατζέντα της ημέρας, ακολουθούν τα ρεπορτάζ και οι τοποθετήσεις των τριών βασικών σχολιαστών. Ενδεικτικός του τρόπου με τον οποίο συνήθως αυτοί τοποθετούνται βάσει των ρόλων τους είναι ο διάλογος από τη συνέντευξη του υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιώργου Παπακωνσταντίνου στο δελτίο στις 12/9/2011. Ο Πρετεντέρης υποστηρίζει ότι οι δαπάνες έχουν αυξηθεί κατά 2,5 δισ. και συμπληρώνει ότι «είναι ακριβώς τα λεϕτά που ψάχνουν να βρουν τώρα με το χαράτσι. Δηλαδή το χαράτσι είναι ακριβώς η υπέρβαση των δημοσίων δαπανών που έχει γίνει από την αρχή του χρόνου. Τους ξέϕυγαν οι δαπάνες 2,5 δισ. πάνω και τώρα τα πληρώνουμε από την τσέπη μας».

Ύστερα από μια σύντομη παρέμβαση για τον Σαμαρά και την επαναδιαπραγμάτευση, της «φωνής της Συγγρού», όπως ευφημιστικά αποκαλούν τη διαπιστευμένη συντάκτρια του Μέγκα στη Νέα Δημοκρατία Μαρία Σπυράκη, παρεμβαίνει ο Καψής υποστηρίζοντας ότι οι δαπάνες ξέφυγαν λόγω της αύξησης της ανεργίας και ότι «το επίδομα της ανεργίας πρέπει να το δίνουμε»