Review 2019: Στα Masters είδαμε αλλαγές – VIDEO

Σε συνέχεια των αφιερωμάτων που κάνουμε για το πέρας της φετινής σεζόν, θα δούμε τι συνέβη φέτος στα εννιά Masters 1000 τουρνουά της ATP όπου είδαμε καινούριους νικητές και μια κάποια μετάβαση από την απόλυτη κυριαρχία των Big3.

Τα Masters 1000 τουρνουά είναι τα σημαντικότερα στην “ιεραρχία” του αθλήματος μετά τα τέσσερα Grand Slam φυσικά.

Και είναι επίσης μια κατηγορία αγώνων στην οποία έχουν κυριαρχήσει σε τρομακτικό βαθμό οι Big3 μαζί με τον Άντι Μάρεϊ σε κάποιες σεζόν αφήνοντας

μερικά…ψίχουλα στους υπόλοιπους!

97(!) Μasters τίτλους έχουν μοιραστεί οι τρεις μεγάλοι θρύλοι του τένις και, αν βάλουμε και τον Άντι Μάρεϊ στην εξίσωση, το νούμερο πάει στους 111 Masters τίτλους που έχουν πάρει τέσσερις άνθρωποι!

Το νούμερο είναι τρομακτικό και δείχνει την απόλυτη κυριαρχία και σε αυτό το κομμάτι αγώνων που έχουν τα συγκεκριμένα ονόματα “ορόσημα” στην ιστορία του τένις.

Ωστόσο, τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε αρχίσει να βλέπουμε πιο συχνά τενίστες που σπάνε αυτή την παράδοση (Ντελ Πότρο, Ζβέρεφ, Τσίλιτς, Ντιμιτρόφ, Σοκ, Κατσάνοφ) και η “μόδα” αυτή συνεχίστηκε και φέτος.

Από τα εννιά Masters και πάλι περισσότερα από τα μισά πήγαν σε “γνωστά” χέρια, ωστόσο, στα άλλα τέσσερα είχαμε καινούριους νικητές!

Ο Ραφαέλ Ναδάλ παρέμεινε, με τα δύο κερδισμένα Masters σε Ρώμη και Μόντρεαλ, ο πρωτοπόρος στη λίστα των νικητών με 35.

Μόλις ένα Masters λιγότερο έχει ο Νόβακ Τζόκοβιτς που, επίσης, κέρδισε δύο Masters φέτος, ένα στη Μαδρίτη και ένα στο Παρίσι.

Ο Ρότζερ Φέντερερ, μετά από ένα “άνυδρο” 2018 όσον αφορά στην κατάκτηση Masters, κέρδισε φέτος το Μαϊάμι, πήγε στα 28 τρόπαια Masters, απέχει όμως πάρα πολύ από τους άλλους δύο σε αυτήν την κατηγορία αγώνων.

Και, επιτέλους, είδαμε και μερικά καινούρια πρόσωπα!

Αλλού το περιμέναμε, αλλού μας ήρθε ο πρώτος Masters τίτλος για τον Ντομινίκ Τιμ.

Θεωρούμενος επί χρόνια σπεσιαλίστας στο χώμα, ο 26χρονος Αυστριακός φαινόταν πιο πιθανό ότι σε αυτή την επιφάνεια θα κέρδιζε ένα τέτοιο τρόπαιο αλλά η συντριπτική κυριαρχία του Ράφα Ναδάλ εκεί δεν του έχει δώσει και πολλά περιθώρια.

Αντ’αυτού, ήρθε ο πρώτος του Masters τίτλος στη σκληρή επιφάνεια στο Indian Wells.

Ακολούθησε η μεγαλύτερη έκπληξη σε διοργάνωση Masters για το 2019.

Ο Φάμπιο Φονίνι, δηλαδή, να συντρίβει τον Ράφα Ναδάλ στα ημιτελικά του Μόντε Κάρλο και να κερδίζει ελεγχόμενα και τον Ντούσαν Λάγιοβιτς στον τελικό, κατακτώντας, στα 31 του, τον πρώτο του Masters τίτλο!

Μία εκπληκτική ιστορία για τον ιδιόρρυθμο Ιταλό, που βρισκόταν με σετ και break πίσω στην πρεμιέρα του κόντρα στον Αντρέι Ρούμπλεφ στο πριγκηπάτο, πριν κάνει μια απίστευτη ανατροπή και φτάσει με παραμυθένιο τρόπο στον σημαντικότερο τίτλο της καριέρας του.

Και δεν γίνεται να μην αναφερθούμε σε ένα αφιέρωμα για τα Masters του 2019 στον Ντανίλ Μεντβέντεφ…

Το απίστευτο τρίμηνο που έκανε από τον Αύγουστο μέχρι και τον Οκτώβρη ο Ρώσος τενίστας, τον οδήγησε σε bacb to back τίτλους σε Masters τουρνουά, ένα πρωτόγνωρο κατόρθωμα για κάποιον άλλον τενίστα πέραν των Big3.

Όντας σε “άγρια” κατάσταση, ο Μεντβέντεφ κέρδισε τον Τζόκοβιτς στα ημιτελικά του Σινσινάτι για να πάρει και τον Γκοφάν στον τελικό και να συλλέξει τον πρώτο, από τους πολλούς λογικά, Masters τίτλους που θα μείνουν στην τροπαιοθήκη του.

Αλλάζοντας ήπειρο και πηγαίνοντας στην Ασία, συνέχισε στον ίδιο ρυθμό, κέρδισε Τσιτσιπά και Ζβέρεφ με ρομποτικό τένις και κατέκτησε το Masters της Σαγκάης όντας αήττητος για 12 αγώνες σε Masters!

Κατά τα άλλα, είδαμε μια ενδιαφέρουσα σε γενικές γραμμές χρονιά σε αυτήν την κατηγορία αγώνων.

Το μόλις ένα Masters που κέρδισε ο Ράφα στο χώμα φέτος (τον έχουμε δει να κερδίζει και τα τρία αρκετές φορές) απετέλεσε μια είδηση δίχως αυτό να σταματήσει τον ανυπέρβλητο Ισπανό από το να κατακτήσει το 12ο Ρολάν Γκαρός της καριέρας του.

Μάλιστα, ο Ράφα υπερασπίστηκε για πρώτη φορά τίτλο σε hard court τουρνουά(!) κατακτώντας το φετινό Rogers Cup στο Μόντρεαλ, ένα ακόμα ορόσημο στην ασύλληπτη καριέρα του.

Ο Νόβακ Τζόκοβιτς είχε μια ανάμεικτη χρονιά σε Masters τουρνουά με κάποιους αναπάντεχους πρόωρους αποκλεισμούς (3ος γύρος Indian Wells, 4ος γύρος Miami), ωστόσο, πάντα επέστρεφε δυνατότερος.

Με τους τίτλους σε Μαδρίτη και Παρίσι στο κλείσιμο της χρονιάς, δεν τα πήγε και άσχημα σε μια απαιτητική σεζόν όπου η πλάστιγγα μεταξύ των παλιών και των νέων έκλεισε κατά τι.

Περίπου τα ίδια ισχύουν για τον Ρότζερ Φέντερερ που δεν τα πήγε άσχημα αλλά μπορούσε και καλύτερα.

Έφτασε πάρα πολύ κοντά στην κατάκτηση του Indian Wells (τρίτος σερί τίτλος εκεί αν το κέρδιζε) αλλά επανήλθε στο Μαϊάμι πιο δυνατός κατακτώντας εκεί το τρόπαιο.

Στα υπόλοιπα Masters που αγωνίστηκε δεν κατάφερε να προκριθεί κάπου πέραν του προημιτελικού γύρου.

Όσον αφορά τη χρονιά του Στέφανου Τσιτσιπά στα Masters φέτος, ήταν πολύ καλή και ας είχε τρεις αποκλεισμούς σε πρεμιέρα (Indian Wells, Σινσινάτι, Μόντρεαλ).

Ο τελικός στη Μαδρίτη (με νίκη επί του Ναδάλ στα ημιτελικά), ο ημιτελικός στη Ρώμη και ακόμα ένας ημιτελικός στη Σαγκάη, δείχνουν τον δρόμο στον Στέφανο που, ξεκάθαρα πια, θα στοχεύσει μέσα στο 2020 να κάνει το βήμα παραπάνω που έχουν ήδη κάνει οι Μεντβέντεφ, Ζβέρεφ και Κατσάνοφ με τίτλο σε 1000ρι.

Κώστας Αϊτάκης

The post Review 2019: Στα Masters είδαμε αλλαγές – VIDEO appeared first on Tennis24.