Σινεμά: Έτσι φτιάχνονται οι ήρωες

Τίτλος ταινίας: Ο Μοϊκανός
Σύνοψη: Ένας βοσκός, στα παραθαλάσσια μέρη της Κορσικής αντιστέκεται στις δελεαστικές προτάσεις για πώληση της γης τους, σε μια «κτηματομαφία» του νησιού του. Η επιμονή του τον φέρνει αντιμέτωπο με τους κυνηγούς γης, όσο να γίνει ο ίδιος θήραμά τους.
Σκηνοθεσία:  Φρεντερίκ Φαρούτσι
Παίζουν: Αλέξις Μανεντί, Μάρα, Μακουίν

Ένα λαϊκό φιλμ είναι πάντα ευπρόσδεκτο. Μιλάμε για ένα σινεμά το οποίο καταφέρνει να συνδυάσει θέματα κοινωνικού ή πολιτικού ενδιαφέροντος με μια αφήγηση

και μια αισθητική, άρτια, χωρίς ακροβατισμούς. Στον «Μοϊκανό» το ιδιαίτερο ενδιαφέρον προέρχεται από τον τόπο, τον οποίον επιλέγει να φέρει σε ρόλο πρωταγωνιστή της ταινίας του, ο Φρεντερίκ Φαρούτσι. Η Κορσική, ένα τρόπον τινά υβριδικό νησί, όπου ιταλική και γαλλική κουλτούρα συναντιούνται στη γλώσσα, στη συμπεριφορά των ανθρώπων και στην οργάνωση της κοινωνίας. Με αυτό το δεδομένο,  δεν απορούμε που η ανερχόμενη τουριστικά Κορσική, διαθέτει τη δική της μαφία, η οποία προσπαθεί να γίνει ο απόλυτος εκμεταλλευτής των παραθαλάσσιων γαιών, προκειμένου να εισπράξει τα οφέλη από το πέρασμα στον «πεντάστερο» τουρισμό, μετά από χρόνια και χρόνια κτηνοτροφικής και αγροτικής ζωής. Ο σκηνοθέτης Φαρούτσι γνωρίζει καλά το παρελθόν, το παρόν, αλλά και εικάζει το μέλλον του τόπου. 

Για να πραγματοποιηθεί αυτή η μετάβαση, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως όλες οι παραθαλάσσιες εκτάσεις θα πρέπει να περάσουν στα χέρια μιας «κτηματομαφίας», η οποία στη συνέχεια θα τις εκμεταλλευτεί κατά το δοκούν. Όπως συμβαίνει σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις, οι υποψήφιοι πωλητές γης μπορούν εύκολα να γίνουν θύματα των επίδοξων αγοραστών, αφού οικογενειακές υποχρεώσεις και χρέη τους καθιστούν πρόσφορα θύματα της «γαιοφαγίας», αλλά και της ανθρωποφαγίας.

Ως γνωστόν, το «έχω γυναίκα και παιδιά» αποτελεί πάγια τροχοπέδη οποιασδήποτε επαναστατικής κίνησης ζητάει οικονομικές ή και σωματικές θυσίες. Μένει, έτσι, ένας μόνος κι έρημος κτηνοτρόφος να αντιστέκεται στα σαγόνια του καρχαρία. Ο Ζοζέφ (μέτριος στο ρόλο ο Αλέξις Μανεντί, τον βοηθάει να επιπλεύσει το φυζίκ του) γίνεται ένας «τελευταίος των Μοϊκανών», να αντιστέκεται στα σχέδια των οικοπεδοφάγων. Καθώς τα σχέδια αυτά απαιτούν τη φυσική του εξόντωση και λίγο λίγο η ταινία μετατρέπεται σε κάτι σαν «αγροτογουέστερν», με σαφείς αναλογίες σε ό,τι ο τίτλος παραπέμπει: ένας «τελευταίος των Μοκανών». 

Υπάρχουν δύο ευρήματα τα οποία προσδίδουν ενδιαφέρον στο φιλμ, δίπλα στη φυσική αγωνία της εξέλιξης. Στο πρώτο, η καταγραφή της ίδιας της γης, οι διαδρομές κυνηγητού στο νησί, που με τον τρόπο τούτο μας συστήνεται απ’ άκρου σε άκρον. Το τοπίο κινηματογραφείται σα να πρόκειται για δύο παράλληλα σύμπαντα. Από τη μία οι ντόπιοι, οι φτωχές ζωές τους, ο αγώνας επιβίωσης. Δίπλα οι επισκέπτες, οι τουρίστες, να απολαμβάνουν ήλιο και θάλασσα, εν πλήρη αγνοία για αυτά που διαμείβονται γύρω τους. Λίγο πολύ, κάθε γη η οποία περνάει από μια μορφή οικονομίας σε μια άλλη είναι μια «γη ποτισμένη με ιδρώτα», κάποιες φορές και με αίμα ( ας μην ξεχνάμε τα όσα συμβαίνουν στα εγχώρια γουέστερν της Σαντορίνης, για παράδειγμα). Σε μια από τις καλύτερες στιγμές του έργου, οι κυνηγοί καταδιώκουν τον «Μοϊκανό», ανάμεσα στους λουόμενους. Πού να ‘ξεραν…

Από την άλλη, ο σπόρος της αντίστασης φυτεύεται στη συνείδηση της ανηψιάς του ήρωα ( ο πατέρας της είναι ήδη νεκρός, στην προσπάθεια να βοηθήσει τον αδελφό του), η οποία βρίσκει τον καλύτερο τρόπο να τον αρδεύσει, να βλαστήσει και να πολλαπλασιαστειί: το διαδίκτυο. Μέσα από την κοινωνική δικτύωση διαδίδει τον αγώνα του θείου της, τον καθιστά σύμβολο, γίνεται η φυσική συνεχιστής του. Η κοινωνία της Κορσικής αρχίζει να συμμετέχει, με όποιον τρόπο μπορεί, την ίδια ώρα που το διαδίκτυο κάνει ορατή τη θετική δυνατότητα χρήσης του. Με το ευφυές αυτό εύρημα, ο Φαρούτσι αθωώνει ολόκληρη γενιά, η οποία βρίσκεται διαρκώς στο εδώλιο του κατηγορουμένου, όσον αφορά στην κατάχρηση των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας. Αν ο αυθεντικός «τελευταίος των Μοϊκανών» έπρεπε να συναντηθεί με τη λογοτεχνία, προκειμένου να αποτελέσει κοινό κτήμα ο αγώνας του, οι σύγχρονοι Μοϊκανοί τρέχουν πιο γρήγορα, με τη βοήθεια του ίντερνετ. Γίνονται ταχύτερα σύμβολα, συσπειρώνουν αποτελεσματικότερα την κοινωνική αντίσταση. Έχουμε και ντόπια, πρόσφατα παραδείγματα, μετά τα Τέμπη.

Αξιολόγηση: **1/2

Διαβάστε επίσης:

Black & White Exhibition στην γκαλερί Blank Wall Gallery από 13 έως 25 Ιουνίου

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας θα τιμήσει τη θρυλική Κιμ Νόβακ

«Kiss of the Spider Woman»: Το εντυπωσιακό teaser trailer της ταινίας με πρωταγωνίστρια την Jennifer Lopez (photo/video)