Μητσοτάκης και Ερντογάν ξαναζεσταίνουν τη σούπα

Το μεσημέρι που θα έχει ολοκληρωθεί η συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν θα γνωρίζουμε αν αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικές οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά. Δύσκολα ωστόσο μπορεί κάποιος που έχει επίγνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων τα τελευταία 30 χρόνια, να είναι αισιόδοξος και να περιμένει εξελίξεις που οδηγούν σε επί της ουσίας διευθετήσεις.

Τα διπλωματικά τραπέζια (μυστικά και φανερά) που κατά εποχές έχουν στηθεί για την επίλυση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων είναι γνωστά, όπως γνωστά είναι και τα αποτελέσματά τους. Ακόμη ηχούν τα παλαμάκια των κλακαδόρων για τα ζεϊμπέκικα

του Γιώργου Παπανδρέου με τον Ισμαήλ Τζέμ και τον επικοινωνιακό ορυμαγδό που προσπαθούσε να δημιουργήσει την εικόνα ότι τα πράγματα άλλαξαν στο Αιγαίο.

Ζήσαμε, τότε, την ιστορία με τη σύναψη δεκάδων συμφωνιών «χαμηλής πολιτικής» που πράγματι ενίσχυσαν και προώθησαν την συνεργασία σε οικονομικό επίπεδο στις δυο χώρες, χωρίς ωστόσο να αλλάξουν τίποτε στο Αιγαίο.

Κάπως έτσι, τότε, ενσωματώθηκε στο σώμα των ελληνοτουρκικών διαφορών, η τουρκική άποψη περί ύπαρξης γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο με τα εκατοντάδες νησιά και νησίδες επί των οποίων η κυριαρχία (κατά την άποψη της Άγκυρας) δεν είναι διευκρινισμένη. Οι προσπάθειες που κατέβαλλε η τότε κυβέρνηση Σημίτη με ΥΠΕΞ τον Γιώργο Παπανδρέου να συνομιλήσει για «υψηλή πολιτική» και να καταλήξει σε συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο, έμεινε στη μέση καθώς ούτε καν οι κοσμοπολίτες εκσυγχρονιστές δεν μπορούσαν να σηκώσουν το βάρος των παραχωρήσεων που απαιτούσε και απαιτεί η Άγκυρα.

Το έργο της προσέγγισης επαναλήφθηκε όταν πρωθυπουργός (σύμπτωση;) ανέλαβε ο Γιώργος Παπανδρέου και η χώρα είχε χρεοκοπήσει. Τότε ο Ερντογάν ήρθε μετά βαΐων και κλάδων στην Αθήνα με ολόκληρο το υπουργικό του συμβούλιο και υπογράφηκαν δεκάδες συμφωνίες «χαμηλής πολιτικής» οι οποίες είχαν ξανα-υπογραφεί μια δεκαετία νωρίτερα. Και ξανά επικαιροποίηση των ΜΟΕ και ξανά συμφωνίες για τις κόκκινες γραμμές των επιτελείων και πάει λέγοντας.

Πού οδήγησαν όλα αυτά; Στο Ορούτς Ρέις που μια δεκαετία αργότερα όργωσε μέχρι τα 6,5 ναυτικά μίλια από τις ακτές Ρόδου, Καστελόριζου και Κρήτης. Στις μυστικές συνομιλίες του έμπιστου του Ερντογάν, Καλίν με την διπλωματική σύμβουλο του Κυριάκου Μητσοτάκη, Μπούρα «για την μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος» στην ελληνοτουρκική μεθόριο.

Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκονται τα ελληνοτουρκικά σήμερα, από αυτό το σημείο, συμπεριλαμβανομένων και όλων των τουρκικών απαιτήσεων του παρελθόντος θα πιαστεί το νήμα των όποιων ελληνοτουρκικών συνομιλιών δρομολογηθούν.

Όσο για τους Αμερικανούς φίλους…;

Αυτοί είναι εύκολοι στο χειροκρότημα, αλλά  για τις δουλειές τους  ξέρουν πως χρειάζονται την Τουρκία. Όπως άλλωστε αποδείχτηκε και σ’αυτήν την ΝΑΤΟϊκή Σύνοδο…

Διαβάστε επίσης:

Μητσοτάκης στο Βίλνιους: Αναφορά στο μεταναστευτικό και στις εντάσεις στα Δυτικά Βαλκάνια

Τετ α τετ Δένδια – Ερντογάν… στο διάδρομο της Συνόδου Κορυφής

Εκλογή νέου αρχηγού μετά από αυτοδιοικητικές και συνέδριο «ψηφίζει» ο Πολάκης – Η αιχμή για Τσίπρα