Ελληνικά κέρδη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ παρέχει την ευκαιρία σε όλα τα κράτη – μέλη να επιβεβαιώσουν την προσήλωσή τους στις αρχές του Διεθνούς Οργανισμού, που εξασφαλίζει κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες την παγκόσμια ειρήνη, χωρίς να έχει εξαλείψει αποτελεσματικά, κατά τη μακροχρόνια ιστορία του, περιφερειακές, πολύνεκρες συγκρούσεις. Όμως για την κατάσταση που διαμορφώνεται στον κόσμο την κύρια ευθύνη φέρουν τα κράτη και όχι ο Οργανισμός και τα θεσμικά του όργανα.

Στην εξελισσόμενη Γενική Συνέλευση

του 2022 η Ελλάδα πέτυχε παρουσία που ανέτρεψε όλη την επιχειρηματολογία κάθε παραβάτη της διεθνούς νομιμότητας, συμβάλλοντας δημιουργικά στην οικοδόμηση του κόσμου στον 21ο αιώνα, συμπεριλαμβανόμενης και της αντιμετώπισης των προβλημάτων του περιβάλλοντος.

Ο πρωθυπουργός της χώρας, αξιοποιώντας σε όλο της το εύρος την εξωτερική μας πολιτική, που διαμορφώθηκε μετά τη μεταπολίτευση, μεθοδικά και με ιδιαίτερη προσοχή, χωρίς να παραβλέπονται αστοχίες και καθυστερήσεις, επέτυχε προβολή της χώρας, των θέσεων και των κοινών εταιρικών συμφερόντων ως συνεπής ηγέτης μίας σύγχρονης και εξελισσόμενης Δημοκρατίας.

Παρουσίασε στις ηγεσίες του κόσμου από το βήμα του ΟΗΕ με ψυχραιμία και ξεκάθαρο λόγο την κατεύθυνση της ελληνικής πολιτικής. Ασχολήθηκε με το έργο που δημιούργησε και εξελίσσει η χώρα μέσα από πολύ δύσκολες περιόδους, που απασχολούν τη διεθνή πραγματικότητα. Τόνισε τις κοινές στοχεύσεις και τις κοινές προσδοκίες των λαών προκειμένου να αποκατασταθεί η διεθνής ηρεμία και να μειωθούν οι συγκρούσεις.

Ο φόβος του πολέμου

Ο περιφερειακός χαρακτήρας φαινομενικά μικρών ενόπλων συγκρούσεων τείνει να προκαλέσει μείζονα διεθνή σύρραξη, παρόμοια της οποίας πιθανώς δεν έχει προϋπάρξει στην Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η υποψία και μόνο μίας τέτοιας προοπτικής αποτελεί τεράστιο φορτίο στους ώμους υπευθύνων πολιτικών ηγεσιών που στην Ολομέλεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τολμούν με παρρησία να τοποθετηθούν, να διαβεβαιώσουν τους λαούς και τις ηγεσίες των υπολοίπων κρατών ότι είναι έτοιμοι να συνεργασθούν προκειμένου να αποφευχθεί μία παγκόσμια καταστροφή. Μοναδικός όρος και απαίτηση η συνεπής προς τις αρχές του Χάρτη του ΟΗΕ συμπεριφορά όλων των μελών της Παγκόσμιας αυτής συνεργασίας.

«Μάχη» με τον αναθεωρητισμό

Η στάση της Ελλάδος, που διατρανώθηκε από τον πρωθυπουργό της χώρας, δεν άφησε περιθώρια παρανοήσεων ή και εκτιμήσεων ότι η Ελλάδα δεν συμμετέχει στη διαμορφούμενη νέα εποχή.

Ταυτοχρόνως όμως όλοι όσοι προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα στην περιοχή, αλλά και διεθνώς, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη συνολική αντίδραση της διεθνούς κοινότητας και κυρίως των συμμάχων, εταίρων και φίλων της Αθήνας, που δεν δίστασαν να υπογραμμίσουν, ο καθένας με τον τρόπο που επιλέγει και αναλόγως και με τις εθνικές του επιδιώξεις, ότι τα όρια της ανοχής είναι σαφή και ορατά.

Η πολιτική ηγεσία της χώρας υπό τον πρωθυπουργό και την υψηλή παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας, σε κάθε ευκαιρία του προγράμματος των δημοσίων εμφανίσεών της, καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής της ελληνικής αποστολής στη Νέα Υόρκη, συνεχώς τόνιζε προς κάθε αποδέκτη την ετοιμότητα της χώρας, αλλά και την αποφασιστικότητά της να συνεχίσει τον δημιουργικό διεθνή της ρόλο. Όμως και η αντιπολίτευση, παρά τον εθνικό διάλογο που εξελίσσεται με αυξημένη ένταση, ολοκλήρωσε την εικόνα που επιθυμεί ένας απόλυτα αποφασισμένος λαός, ο οποίος, παρά τις σκληρές δοκιμασίες των τελευταίων ετών, δεν παραιτείται από την επίπονη προσπάθεια ανασύνταξης της χώρας σε όλα τα πεδία.

Το σημαντικό επίτευγμα της Ελλάδος καταγράφεται πολύ προσεκτικά από όλες τις πλευρές με αποτέλεσμα κυρίως σύμμαχοι και εταίροι να ασκούν όλη την επιρροή τους, πολιτική και στρατηγική, προκειμένου να αντιμετωπισθούν ακρότητες, που θα αποσταθεροποιήσουν ακόμη περισσότερο την Ατλαντική Συμμαχία και την Ευρώπη.

Παρίας η Άγκυρα

Στο διεθνές πεδίο των αναμετρήσεων και των απολογισμών η Άγκυρα ακόμη επιλέγει να εμφανίζεται προβάλλοντας και συντηρώντας οξύτητα ή στιγμιαίο εντυπωσιασμό, όπως η φωτογραφία του κ. Ερντογάν «σκαλωμένου στο μπράτσο» του κ. Πούτιν, στη Σύνοδο της Σανγκάης. Όμως η υποδοχή που του επιφυλάχθηκε κατά την άφιξή του στον ΟΗΕ και στις ΗΠΑ δεν ήταν από πολιτικής σκοπιάς ιδιαιτέρως ευχάριστη.

Οι ΗΠΑ αλλά και η Γαλλία, με σαφέστατες πολιτικές κινήσεις και δημόσιες τοποθετήσεις, υπογράμμισαν με εντονότατο τρόπο ότι τα περιθώρια έχουν εξαντληθεί.

Από το 2019 η Ουάσιγκτον διά του αρμοδίου υπουργείου των Εξωτερικών της έχει απαιτήσει και επέβαλε να αποσυρθεί το τουρκικό γεωτρύπανο από τα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στον Βορρά του ενιαίου κυπριακού κράτους («The US State Department has called on the Turkish authorities to remove its drilling vessels from the territorial waters around Cyprus and to cease immediately any unlawful activities», August 20, 2019, MEMO – Middle East Monitor).

Η απαίτηση των ΗΠΑ έχει επαναληφθεί με την ίδια ένταση και σοβαρότητα ύστερα από εκείνη την ημερομηνία μερικές ακόμη φορές. Το ίδιο πράττει και η Γαλλία με ιδιαίτερη έμφαση στην ΑΟΖ, τονίζοντας και τη στρατηγική συνεργασία που έχει συνάψει, όπως και οι ΗΠΑ, με την Ελλάδα και τις συχνές στρατιωτικές ασκήσεις στο Αιγαίο.

Τις ημέρες που εξελίσσεται η Γενική Συνέλευση οι ΗΠΑ επέλεξαν να ανακοινώσουν ότι αίρουν τον περιορισμό στην αγορά οπλικών συστημάτων, που είχε επιβληθεί στην Κυπριακή Δημοκρατία. Την ίδια στιγμή επιβάλλεται στις τουρκικές τράπεζες να αποδεσμευθούν από το παράλληλο διατραπεζικό σύστημα πληρωμών MIR, που έχει αναπτύξει η Ρωσία προκειμένου να παρακάμπτει τις κυρώσεις.

Η Τουρκία στο στόχαστρο

Οι πιο σκληροί προβληματισμοί της διεθνούς κοινωνίας στράφηκαν χωρίς ενδοιασμούς και περιστροφές πολιτικού καθωσπρεπισμού ενάντια στην Τουρκία:

Πώς φθάνουν στο Αιγαίο οι μετανάστες και οι πρόσφυγες στοιβαγμένοι σε βάρκες που ξεκινούν από τα τουρκικά παράλια;Η Τουρκία αδυνατεί να ελέγξει την ασφάλεια των συνόρων της και της επικράτειάς της με αποτέλεσμα διακινητές να μην ελέγχονται;Αν η ασφάλεια της τουρκικής έννομης τάξης έχει τόσες αδυναμίες, πόσο συνεπής μπορεί να είναι η Τουρκία στις συμμαχικές της υποχρεώσεις;Η οικονομική βοήθεια της Ε.Ε. παρέχεται για την υποδοχή και ασφαλή διαβίωση των προσφύγων μέχρι να επιστρέψουν στις εστίες τους ή για να μετατρέπονται οι πρόσφυγες στην Τουρκία σε θύματα παρανόμων διακινητών και εκβιαστών;

Προς έκπληξη της Τουρκίας η παγκόσμια κοινότητα απαιτητικά περιμένει απαντήσεις πολύ πριν ο Έλληνας πρωθυπουργός αναδείξει την κατάσταση που δημιουργεί η συμπεριφορά της Τουρκίας.

Από τις καθημερινώς καταγραφόμενες δημόσιες δηλώσεις Τούρκων υπουργών (του ένστολου υπουργού κ. Ακάρ, όπως σατιριζόταν το φαινόμενο κάποτε και στην Ελλάδα, και πολιτικά ενδεδυμένου κ. Τσαβούσογλου) συγκρατείται με ιδιαίτερη προσοχή η μετρημένη, αλλά σαφέστατη δήλωση του κ. Ι. Καλίν, ο οποίος «υπενθύμισε ανταποκρινόμενος… στις νέες συνθήκες» ότι «η Τουρκία συνομιλεί με όλους και δεν αποκλείει κανέναν». Ήδη μία κλίμακα χαμηλότερα η δήλωση του προεδρικού συμβούλου από το πολιτικά οργισμένο, άνευ άλλου χαρακτηρισμού, Mitsotakis, yok.

Με τα διεθνή δεδομένα να κινούνται προς την κατεύθυνση που απαιτούν τα ελληνικά συμφέροντα προφανώς και δεν αξίζει να υπερτονίζουμε με τόσο μεγάλη ένταση την επίσκεψη Τούρκων κοινοβουλευτικών στη Θράκη.

Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από τις πολιτικές επισκέψεις και την οποιαδήποτε γλώσσα ακρίτως χρησιμοποιούν οι επισκέπτες κατά την παραμονή τους στη χώρα μας.

Η κεμαλική Τουρκία πολύ πριν από τον κ. Ερντογάν έχει ξοδέψει πακτωλό δισεκατομμυρίων δολαρίων προκειμένου να προωθήσει διαβρωτική τουρκική προπαγάνδα στη Θράκη χωρίς να επιτύχει αποτέλεσμα. Ο πολλαπλασιαστής των δαπανών του τουρκικού κράτους στη Θράκη παραμένει μηδενικός, ακυρώνοντας εκ των πραγμάτων κάθε προσπάθεια του βαθέος κράτους, κεμαλικής έμπνευσης ή τουρκικού ισλαμικού ερασιτεχνισμού.

Περίτρανη επιβεβαίωση της αποτυχημένης τουρκικής πολιτικής, που αναπτύσσεται από το 1923 κατά της Ελλάδος, αποτελεί η συμμετοχή, στη δεξίωση της Σαουδικής Αραβίας με την ευκαιρία της εθνικής εορτής του βασιλείου των Σαούντ, των τοποτηρητών μουφτήδων της Θράκης.

Η πρόσκληση των διορισμένων μουφτήδων επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα στο θέμα των μουφτειών ακολουθεί με σεβασμό την απαίτηση της μουσουλμανικής θρησκείας και των μουσουλμανικών κρατών, που διαφοροποιούνται από τις τουρκικές επιλογές οι οποίες ταυτίζονται περισσότερο με τις επιβολές του Ιράν.

Η Ελλάδα ακολουθεί με μεγάλη συνέπεια διαχρονική εξωτερική πολιτική, προσαρμόζοντας τις επιδιώξεις της στις απαιτήσεις της διεθνούς πραγματικότητας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο συμφερόντων και εθνικών προτεραιοτήτων συμπεριλαμβάνεται, χωρίς πλέον να αποτελεί τη μοναδική μας ενασχόληση, και η ανάλυση της τουρκικής συμπεριφοράς, που συχνότατα τα τελευταία χρόνια μετατρέπεται σε ακρότατη επιθετικότητα, με χαρακτηριστική φραστική οξύτητα, όπως έχει επιβάλει ο Κεμαλισμός, αλλά δυστυχώς και με επιχειρησιακή εργαλειοποίηση του προσφυγικού δράματος.

Η πρόσφατη δήλωση Καλίν ίσως να αποτελεί μία ένδειξη κατανόησης των μηνυμάτων που εξέπεμψε ο κ. Μητσοτάκης από το βήμα του ΟΗΕ, ώστε η Άγκυρα να αντιληφθεί ότι οι σύμμαχοι δεν επιδιώκουν τον εξευτελισμό των εταίρων τους. Οι Πύρρειες νίκες θέτουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και προφανώς δεν αποτελούν επιδίωξη των ελληνικών κυβερνήσεων, πολύ δε περισσότερο της δημοκρατικής ελληνικής πολιτείας.

Διαβάστε επίσης:

Ενεργειακή κρίση: Η Αθήνα «πιέζει» τις Βρυξέλλες για αποφάσεις

Στην κόψη του ξυραφιού οι ελληνοτουρκικές σχέσεις – Σενάριο πολέμου στο τραπέζι

Προϋπολογισμός – ακορντεόν: Μικρότερο πρωτογενές πλεόνασμα με την έγκριση των δανειστών