Sustainability & ESG Performance: Ανηφορικός o δρόμος προς τη βιωσιμότητα, αλλά δεν υπάρχει άλλος

Έχει πάψει πλέον να αποτελεί απλώς τάση ή μόδα η έννοια της βιωσιμότητας. Πρακτικές υπέρ της βιωσιμότητας εφαρμόζονται από όλο και περισσότερες επιχειρήσεις, ενώ όλο και πιο συχνά βρίσκονται ενσωματωμένες εξ αρχής στην ίδια την ταυτότητα της μάρκας. Βασικός οδηγός στην κατεύθυνση της διασφάλισης βιωσιμότητας από τις επιχειρήσεις είναι η εφαρμογή πρακτικών ESG, πρακτικών δηλαδή που υπερασπίζονται και προάγουν αρχές υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος (Environment), της προσφοράς στην κοινωνία (Society) και της

σωστής εταιρικής διακυβέρνησης (Governance). Τον Νοέμβριο 2022, το Συμβούλιο της ΕΕ ενέκρινε την Οδηγία CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive) σχετικά με την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας, η οποία αγγίζει πλέον τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ, αναφορικά με τη χώρα μας, τον Δεκέμβριο 2024 υπερψηφίστηκε ο νόμος (ν. 5164 – ΦΕΚ 102/12.12.24) του Υπουργείου Ανάπτυξης για την ενσωμάτωση της Οδηγίας.

Η σπουδαιότητα της βιώσιμης ανάπτυξης στην Ελλάδα
Η 12η ετήσια έρευνα του Κέντρου Αειφορίας (CSE) σχετικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη στην Ελλάδα, έδειξε ότι το πρότυπο ESG που προτιμούν οι επιχειρήσεις για τις εκθέσεις τους είναι κατά 94% το GRI (Global Reporting Initiative), ενώ κατά 89% ευθυγραμμίζονται με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ (UN SDGs). Κυρίως υποβάλλονται αυτόνομες Εκθέσεις Βιώσιμης Ανάπτυξης, παρά εκθέσεις ενσωματωμένες στην Οικονομική Έκθεση, κάτι που για το CSE υποδηλώνει τη σπουδαιότητα που έχει η δημοσίευσή τους για τα ενδιαφερόμενα μέρη. Οι τομείς με τον μεγαλύτερο αριθμό υποβολών εκθέσεων είναι: Υπηρεσίες Μεταφορών, Βιομηχανία (είδη διατροφής), Ενέργεια και Νερό. Οι 5 κορυφαίες εταιρείες με τις υψηλότερες επιδόσεις σε τρία ανεξάρτητα ΕSG Ratings, που συνδυάζουν και αύξηση κερδοφορίας, ανήκουν στους κλάδους της Βιομηχανίας Μη Μεταλλικών Ορυκτών και της Ενέργειας & Υδάτινων πόρων. Οι κλάδοι που δεν έχουν υιοθετήσει ακόμη ευρέως τα κριτήρια ESG είναι το λιανικό εμπόριο και τα τυχερά παιχνίδια, σύμφωνα με την έρευνα. Η σταδιακή ενσωμάτωση των απαιτήσεων της Οδηγίας CSRD δείχνει ότι οι επιχειρήσεις αρχίζουν να κατανοούν την αξία της στρατηγικής βιωσιμότητας, αλλά πρέπει να αυξήσουν την ταχύτητα προσαρμογής τους. Εντούτοις, παρά την πρόοδο, το 68% των ελληνικών εταιρειών που υποβάλλουν Εκθέσεις Βιωσιμότητας δεν εξασφαλίζει εξωτερική διασφάλιση, κάτι που ενδέχεται να επηρεάσει τη διαφάνεια και την αξιοπιστία τους. Η έρευνα του CSE επικεντρώθηκε σε 160 ελληνικές επιχειρήσεις που εκδίδουν Εκθέσεις Βιώσιμης Ανάπτυξης, εξετάζοντας τις πρακτικές τους σε επίπεδο βιωσιμότητας και κριτηρίων ESG.

Το κοινό ψηφίζει S-E-G, όχι E-S-G
Το τρίπτυχο ESG λοιπόν, από πολυτέλεια έχει εξελιχθεί σε ευθύνη και υποχρέωση, παράλληλα όμως παρουσιάζει ευκαιρίες για δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος. Το τέταρτο μέρος έρευνας του Ipsos Global Reputation Monitor με στόχο την καλύτερη κατανόηση των ζητημάτων που μετράνε περισσότερο για το κοινό σε 24 χώρες, εντόπισε ότι ο πυλώνας S παραμένει ο σημαντικότερος παγκοσμίως, και ακολουθούν οι πυλώνες E και G. Αυτό ποικίλλει μεταξύ χωρών, με το περιβάλλον να είναι σημαντικότερο στο Μεξικό και την Κολομβία, και τη διακυβέρνηση στην Ουγγαρία και το Περού. Οι πολίτες-καταναλωτές είναι πιθανότερο να επιλέξουν προτεραιότητες τις οποίες μπορούν να δουν, να αισθανθούν, να αγγίξουν, υποστηρίζουν τα ευρήματα. Δουλειές και οικονομική συνεισφορά, περιβαλλοντικές επιπτώσεις και προσιτή τιμή σταθερά κατατάσσονται υψηλά. Το μείγμα των προτεραιοτήτων E, S και G διαφοροποιείται επίσης από κλάδο σε κλάδο: τα περιβαλλοντικά ζητήματα κατατάσσονται πρώτα για τους κλάδους αυτοκινητοβιομηχανίας και πόρων, ενώ τα ζητήματα διακυβέρνησης κρίνονται σημαντικότερα για χρηματοπιστωτικά και τεχνολογία. Τέλος, η εταιρική απόδοση στα θέματα ESG αξιολογείται διαφορετικά ανάλογα με τον κλάδο: στα CPG και τα φαρμακευτικά, εντοπίζεται σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στις εταιρείες που θεωρείται ότι έχουν καλή απόδοση και αυτές που θεωρείται ότι έχουν κακή απόδοση. Αντιθέτως, στον κλάδο των πόρων, υπάρχει μικρή διαφοροποίηση μεταξύ εταιρειών.

Αυθεντικότητα και σύνδεση με το κοινό για ενισχυμένο loyalty
Παρά τα βραχυπρόθεσμα οφέλη, οι μάρκες οφείλουν να μην αντιμετωπίζουν κοντόφθαλμα το ζήτημα, αλλά να βλέπουν τη μεγάλη εικόνα, και να προσπαθούν να φανταστούν πώς αυτή θα έχει διαμορφωθεί όχι μόνο έπειτα από 3 ή 5 έτη, αλλά 10, 20 και 50. Από παντού ακούγονται προειδοποιήσεις, όλο και πιο δυνατά, για την κλιματική κρίση που οδηγεί σε ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα, για την απώλεια βιοποικιλότητας και επικονιαστών ζωτικής σημασίας, αλλά και για την κοινωνική ανισότητα που εντείνεται ως συνέπεια. Δεδομένου ότι οι μάρκες και οι επιχειρήσεις γενικότερα αναγνωρίζουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους μερίδιο ευθύνης για τη δημιουργία πολλών προκλήσεων που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα, αναλαμβάνουν πλέον δράσεις πρόληψης. Εταιρείες που ήδη έχουν κατακτήσει φιλοπεριβαλλοντικό πλεονέκτημα με ανάλογα προϊόντα και υπηρεσίες, οφείλουν να επικοινωνούν ξεκάθαρα το πλεονέκτημά τους, την πρόοδό τους, αλλά και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν ή τα σημεία όπου υπολείπονται. Οι καταναλωτές ζητούν αυθεντικότητα και διαφάνεια, όχι υπερβολές και «φουσκωμένα» αποτελέσματα. Μάλιστα, φαίνεται πως οι ίδιοι αυτοί καταναλωτές είναι πρόθυμοι να στηρίξουν ενέργειες που σχεδιάζουν οι μάρκες στην κατεύθυνση της βιωσιμότητας, και ότι η άμεση αυτή μορφή συνεργασίας για το κοινό καλό εμπνέει loyalty.

Πως θα λυθεί ο «κόμπος» στην εφοδιαστική αλυσίδα
Στην εφοδιαστική αλυσίδα εστιάζουν μελέτες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), καθώς θεωρείται κρίσιμο στοιχείο για τον βιώσιμο μετασχηματισμό. Διαδικασίες όπως η εύρεση πρώτων υλών και τα logistics παίζουν κεντρικό ρόλο στη μείωση του ανθρακικού αποτυπώματος και την επίτευξη στόχων net-zero. Σημειώνεται ότι οι εφοδιαστικές αλυσίδες αναλογούν σε 50–70% των εκπομπών μιας εταιρείας, υπογραμμίζοντας τη μετασχηματιστική δύναμη των πράσινων πρακτικών προμηθειών. Το WEF προβλέπει ότι τα κυκλικά μοντέλα εφοδιασμού θα μπορούσαν να φέρουν οικονομική αξία ακόμη και της τάξεως των 4,5 τρισ. δολαρίων ως το 2030, περιορίζοντας ταυτόχρονα σημαντικά την περιβαλλοντική ζημία. Την ίδια στιγμή, με την ανάγκη για το φυσικό στοιχείο να εντείνεται, οι εταιρείες ενσωματώνουν αρχές κυκλικότητας πόρων και βιοποικιλότητας στις στρατηγικές τους για τις προμήθειες. Η καινοτομία και η συνεργασία βρίσκονται στο επίκεντρο αυτού του μετασχηματισμού. Οι ψηφιακές τεχνολογίες, οι στρατηγικές εύρεσης προμηθειών με nature-positive κριτήρια και η κυκλική χρήση πόρων, μπορούν να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να προετοιμαστούν για τον όλο και πιο sustainability-conscious κόσμο και να επιβιώσουν οι ίδιες στο μέλλον.

Μετά το δυσοίωνο 2024, τι επιφυλάσσει το 2025;
Το 2024 ανέκυψαν επανειλημμένως εμπόδια στον δρόμο προς τη βιωσιμότητα: οι πολιτικές αλλαγές παγκοσμίως, η απομάκρυνση επιφανών επιχειρήσεων από προγράμματα ESG και DEI, η επέλαση της τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ) και το ζήτημα της υπερκατανάλωσης ενέργειας που φέρνει μαζί της. Πέρα από τις πιο προβεβλημένες αντιδράσεις στις ΗΠΑ, και στη δική μας πλευρά του Ατλαντικού έχει καταγραφεί αντίσταση στις νέες απαιτήσεις reporting, παράλληλα με πισωγυρίσματα στα θέματα που σχετίζονται με την ενέργεια. Εντούτοις, ακόμη και με επιβράδυνση ή προσαρμογές στην υλοποίηση σχετικών προγραμμάτων, η πρόοδος που έχει σημειωθεί τα προηγούμενα χρόνια δεν φαίνεται να ανακόπτεται ή να αναιρείται τελείως. Κάποιες από τις τάσεις που θα διαμορφώσουν το τοπίο της βιωσιμότητας για το έτος που διανύουμε, περιγράφει το Sustainability Project του Economist Impact. Ενδεικτικά, έμφαση δίνει στη νομοθεσία και την κυκλικότητα, καθώς και στην ανάγκη για επενδύσεις σε πράσινες τεχνολογίες, προστασία του νερού και της βιοποικιλότητας, και της διατροφικής αλυσίδας.

Νομοθεσία και κυκλικότητα «πρασινίζουν» τις επιχειρήσεις: Έρευνες δείχνουν ότι οι περισσότεροι επικεφαλής επιχειρήσεων πιστεύουν ότι η CSRD θα καταστήσει τη βιωσιμότητα καίρια για τη λήψη αποφάσεων, ενώ η εμπιστοσύνη στο business case της βιωσιμότητας τριπλασιάστηκε από 21% σε 63% το διάστημα 2022-2023. Το κυκλικό μοντέλο οικονομίας επηρεάζει όλο και περισσότερο το επιχειρείν σε αυτή την κατεύθυνση και αναμένεται να ανεβεί σε αξία στα 2.882 δισ. δολάρια ως το 2031, από 696 δισ. το 2024.

Οι οικονομίες… κλίματος γεφυρώνουν το επενδυτικό χάσμα: Ευκαιρίες εντοπίζονται για επενδύσεις στις πράσινες τεχνολογίες, ιδίως στον κλάδο της ενέργειας, σε χώρες με ταχεία ανάπτυξη και πληθυσμό νεαρό σε ηλικία, εντούτοις επιμένουν οι προβληματισμοί. Οι επιμελείς επενδυτές, αντί να επαφίενται σε ιστορικά δεδομένα, θα θωρακιστούν καλύτερα αν διαφοροποιήσουν το χαρτοφυλάκιό τους, ώστε να μην περιλαμβάνει μόνο ανεπτυγμένες αγορές.

Η επένδυση στο νερό είναι επένδυση στη ζωή: Η ασφάλεια του νερού εξελίσσεται σε μείζονα επενδυτική τάση, όσο οι πλημμύρες και οι ξηρασίες πληθαίνουν και επιδεινώνονται, επιφέροντας άμεσες οικονομικές απώλειες σχεδόν 15 δισ. δολαρίων. Η αγορά λογισμικού παρακολούθησης της ύδρευσης προβλέπεται να φθάσει σε μέγεθος τα 5,1 δισ. δολάρια ως το 2030, από 4,3 το 2023. Οι ψηφιακές πλατφόρμες που επεξεργάζονται real-time data διευκολύνουν τον εντοπισμό και τη διαχείριση διαρροών, παρακολουθούν την ποιότητα των υδάτων, μειώνουν τα απόβλητα και προβλέπουν τη ζήτηση. Επιπροσθέτως, πρόσφατες καινοτομίες κλειστού βρόχου στον τομέα επιτρέπουν τη διαχείριση και επανάχρηση των υδάτων ακόμη και σε επίπεδο οργανισμού.

Χρηματοδοτώντας την προστασία της βιοποικιλότητας: Τέθηκαν 23 στόχοι βιοποικιλότητας για την επιβράδυνση της απώλειας φυσικού περιβάλλοντος ως το 2030, στο πλαίσιο του Kunming-Montreal Global Biodiversity Framework (GBF), ενώ στο 3ο World Biodiversity Forum στο Νταβός πέρυσι τον Ιούνιο, ανακοινώθηκε ότι η ιδιωτική χρηματοδότηση για λύσεις με επίκεντρο τη φύση είχαν ξεπεράσει τα 102 δισ. δολάρια, από 9,4 το 2022.

Βιωσιμότητα διατροφικών συστημάτων: Με τις συρράξεις και τα ακραία καιρικά φαινόμενα να διαταράσσουν τις παγκόσμιες διατροφικές εφοδιαστικές αλυσίδες, η πρόσβαση στην τροφή για πολλές χώρες δεν είναι δεδομένη, αλλά ταυτόχρονα η αύξηση της παραγωγής για τον αυξανόμενο πληθυσμό απειλεί περαιτέρω τη βιοποικιλότητα. Στις σχετικές καινοτομίες που εμφανίζουν επενδυτικές ευκαιρίες συγκαταλέγονται το εργαστηριακής παραγωγής κρέας και οι φυτικής προέλευσης πρωτεΐνες, ενώ η αναδυόμενη αγορά της υδροπονικής καλλιέργειας προβλέπεται να φθάσει σε αξία το 1,1 δισ. δολάρια ως το 2031, από 493 εκατ. το 2022. Επιπλέον, για τους οπαδούς της ΤΝ, η τεχνολογία αυτή μπορεί να παρακολουθεί με ακρίβεια την υγεία της καλλιέργειας και του εδάφους, να εντοπίζει δυσκολίες στην ύδρευση, να προβλέπει μετεωρολογικά μοτίβα και σοδειές.

Στρατηγική, οργάνωση και συνεργασία, τα 3 κλειδιά για την επίτευξη βιωσιμότητας
Σε άρθρο στο Harvard Business Review προβάλλονται τρεις θεμελιώδεις «εντάσεις» που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι εταιρείες στον δρόμο τους προς τη βιωσιμότητα. Α) Στρατηγική: Να διατηρήσουν μακροπρόθεσμο όραμα βιωσιμότητας, παράλληλα με την κάλυψη των βραχυπρόθεσμων χρηματοοικονομικών στόχων. Β) Οργάνωση: Να μετασχηματίσουν όλο τους το σύστημα, διατηρώντας τους εργαζομένους τους engaged σε τοπικό επίπεδο. Γ) Συνεργασία: Να είναι ανοιχτοί σε εξωτερικές συνεργασίες, διατηρώντας ισχυρή εσωτερική συνοχή.

Προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη στρατηγική πρόκληση, οφείλουν πρώτα και κύρια να ορίσουν συγκεκριμένους, απτούς στόχους, οι οποίοι έχουν αξία για τα ενδιαφερόμενα μέρη και υποδεικνύουν πώς πρέπει η εταιρεία να διοχετεύσει τους πόρους της, με τα χαρτοφυλάκια καινοτομιών να αποτελούν σημαντικό εφόδιο.

Προκειμένου να αντιμετωπίσουν την οργανωσιακή πρόκληση, καλούνται να ολοκληρώσουν τον μετασχηματισμό του οργανισμού σε παγκόσμιο επίπεδο, ξεκινώντας από την τοπική τους παρουσία και, ακόμη περισσότερο, από κάθε τομέα στις κατά τόπους εγκαταστάσεις τους, ενδυναμώνοντας τα τοπικά τους στελέχη και ενθαρρύνοντας νοοτροπία πειραματισμού.

Τέλος, με τις συνεργασίες με τρίτους να κρίνονται αναγκαίες για την πρόσβαση σε νέες ιδέες και ικανότητες οι οποίες δεν είναι διαθέσιμες in-house, οι επιχειρήσεις μπορούν να δημιουργήσουν μονάδες καινοτομίας εντός των οργανισμών τους, να αναζητήσουν καινοτόμους προμηθευτές ή ακόμη και να λειτουργήσουν ως επενδυτές σε νεοφυείς επιχειρήσεις, παρέχοντάς τους πεδίο δοκιμών μεγάλης κλίμακας για να δοκιμάσουν τις λύσεις τους.

People, planet, profit
Το triple bottom line της βιωσιμότητας, τρεις δεκαετίες μετά την αρχική του εμφάνιση, παραμένει επίκαιρο. Το βιώσιμο μάρκετινγκ ενσωματώνει τις αρχές της βιωσιμότητας σε κάθε στάδιο της στρατηγικής του, από τον αρχικό σχεδιασμό του προϊόντος ή της υπηρεσίας μέχρι τα κανάλια διανομής και την προώθηση. Ενισχύει την αξία του brand μέσα από θετικές περιβαλλοντικές και κοινωνικές πρακτικές που προσελκύουν πιστούς καταναλωτές, δημιουργώντας έτσι μακροπρόθεσμη αξία για τον οργανισμό, αλλά και για το κοινωνικό σύνολο, αντανακλώντας εν μέρει και τα συστήματα διακυβέρνησης ενός οργανισμού.

Η δημιουργία αξίας για τη μάρκα μέσα από offering που καλύπτει τις καταναλωτικές απαιτήσεις με σεβασμό στους φυσικούς πόρους και τις κοινωνικές ανάγκες, αντανακλά κάθε τέτοια ενέργεια.
Κάποια από τα βήματα που μπορεί να ακολουθήσει μια μάρκα στον δρόμο προς τη βιωσιμότητα είναι ο έλεγχος των προμηθευτών της σε όλο το εύρος της εφοδιαστικής αλυσίδας, με στόχο την επιλογή πρώτων υλών που δεν έχουν αποκτηθεί με τρόπο επιζήμιο για το περιβάλλον, τις τοπικές κοινωνίες, ή/και τους υπαλλήλους του προμηθευτή, η επιλογή συσκευασιών από υλικά ανακυκλωμένα και εύκολα ανακυκλώσιμα, ή που είναι επαναχρησιμοποιήσιμες και επιστρεφόμενες, η περιβαλλοντικά φιλική παραγωγή του τελικού προϊόντος, η «έξυπνη» αποθήκευση και διανομή, η μέριμνα για την εναλλακτική διάθεση αδιάθετων προϊόντων προτού αυτά καταστούν ακατάλληλα προς κατανάλωση ή χρήση, ώστε να αποτραπεί η σπατάλη, καθώς επίσης η προβολή και προώθηση με σεβασμό στο περιβάλλον. Επιπλέον, η δυνατότητα πρόσβασης του καταναλωτή σε πληροφορίες αναφορικά με την εφοδιαστική αλυσίδα ή στάδια αυτής, ενισχύει το προφίλ διαφάνειας και άρα την εμπιστοσύνη του κοινού.

Η ενεργή συμμετοχή σε κοινότητες και η στήριξη συναφών πρωτοβουλιών, η προώθηση «καλών σκοπών», αλλά και ο συσχετισμός με προσφορά στην κοινωνία μέσω χορηγιών, δωρεών, ή συνεργασιών με ΜΚΟ και σύνδεσης με τις δράσεις τους επίσης στηρίζουν τους στόχους βιωσιμότητας. Τέλος, ας μην παραλείψουμε και τον παράγοντα «ταλέντο», καθώς το σύνολο ηθών μιας εταιρείας μπορεί να προσελκύσει και να διακρατήσει πολύτιμους εργαζομένους, οι οποίοι ταυτίζονται με αυτές τις αξίες. Η στροφή προς τις βιώσιμες πρακτικές ανοίγει τη βεντάλια των υποψήφιων καταναλωτών και ενθαρρύνει την αφοσίωσή τους, αναβαθμίζοντας το προφίλ της μάρκας και της εταιρείας στην αντίληψη του κοινού.

Οι αρχές ESG ενσωματώνονται στην επιχειρηματική στρατηγική
Οι επιχειρήσεις υιοθετούν τις αρχές βιωσιμότητας και ESG, αναγνωρίζουν την αξία της αυθεντικότητας στην επικοινωνία τους και καλλιεργούν σχέση εμπιστοσύνης με το κοινό τους.

Μαρία Χριστίνα Γρίβα, Senior Director Corporate Communications, Lamda Development

«Οι οργανισμοί εστιάζουν στην ουσία των δράσεών τους»
«Η βιωσιμότητα και τα κριτήρια ESG αποτελούν πλέον αναπόσπαστο πυλώνα της επιχειρηματικής στρατηγικής, με ουσιαστικές επιδράσεις στη φήμη, την επενδυτική ελκυστικότητα και την ανθεκτικότητα των οργανισμών. Στη Lamda Development παρατηρούμε πως η ελληνική αγορά κινείται σταθερά προς ένα πιο ώριμο και στρατηγικά ευθυγραμμισμένο ESG πλαίσιο. Η βιωσιμότητα στην επικοινωνία αποκτά πλέον πιο αυθεντικό χαρακτήρα, με τους οργανισμούς να υιοθετούν data-driven αφήγημα, εστιάζοντας στην ουσία των δράσεών τους και στη μετρήσιμη επίδραση που έχουν. Οι καταναλωτές και επενδυτές είναι πιο ενημερωμένοι από ποτέ και αναζητούν αληθινή δέσμευση και όχι απλή προβολή. Στη Lamda ενσωματώνουμε τους στόχους ESG στον σχεδιασμό κάθε έργου, ενισχύοντας τη βιωσιμότητα του αστικού ιστού και προσφέροντας μακροπρόθεσμη αξία. Πιστεύουμε πως η ουσιαστική βιωσιμότητα είναι συνυφασμένη με το επιχειρείν και θα αποτελεί διαρκώς σημαντικότερο μοχλό διαφοροποίησης και εμπιστοσύνης, δημιουργώντας μακροπρόθεσμη αξία για τους χρήστες των έργων μας, τους συνεργάτες μας και την κοινωνία στο σύνολό της.»

Δήμητρα Πετρίδη, Corporate Affairs and Engagement Director, L’Oréal Hellas

«Οι καταναλωτές δεν αγοράζουν προϊόντα, αλλά αξίες»
«Στον σημερινό συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο, η αυθεντικότητα είναι το παν όταν πρόκειται για την επικοινωνία της ΕΚΕ. Οι καταναλωτές δεν αγοράζουν πλέον απλώς προϊόντα, αλλά αγοράζουν αξίες. Στο L’Oréal Groupe, πιστεύουμε ότι η ΕΚΕ δεν είναι παράπλευρη πρωτοβουλία, αλλά ενσωματώνεται στο DNA μας. Η διαφάνεια, η συνέπεια και η αφήγηση που έχουν τις ρίζες τους σε πραγματικό αντίκτυπο, είναι απαραίτητες. Το κοινό αναμένει να δει μετρήσιμη πρόοδο. Στόχος μας είναι να εκπαιδεύσουμε, όχι απλώς να προωθήσουμε – να συμμετάσχουμε σε διάλογο, όχι απλώς να μεταδίδουμε. Ως φορείς επικοινωνίας, ο ρόλος μας είναι να κάνουμε την ΕΚΕ συγγενή και συναφή, όχι απλώς υπεύθυνη. Έτσι χτίζεται η εμπιστοσύνη — και στη βιομηχανία ομορφιάς, η εμπιστοσύνη είναι το θεμέλιο της πίστης.»