Μετα την «αργια» επανερχεται η συζυγος βουλευτη

Η κα ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ
Τον περασμένο Απρίλιο η Δέσποινα Κομνηνού τέθηκε σε αργία όταν ζευγάρι κατασκευαστών την μήνυσε για εξαπάτηση καθώς η σύζυγος του Βογιατζή, Βουλευτή Λέσβου της Ν.Δ αγόρασε απ’ αυτούς διαμέρισμα...
στο οποίο και διαμένει με την οικογένειά της. Η κυρία Κομνηνού γνώρισε τις επιπτώσεις του νέου νόμου [4093] που αφορά τους επίορκους του δημοσίου τομέα. Σε ανακοίνωσή της η σύζυγος του Βουλευτή δεν άφησε ούτε έναν που να μην ευχαριστήσει: «Μετά την ηθική ικανοποίησή μου από τις δύο θετικές αποφάσεις του Πειθαρχικού Συμβουλίου Βορείου Αιγαίου (22/4/2013 και 2/7/2013) και την υπογραφή της άρσης της αργίας μου από τον αρμόδιο Υφυπουργό Παιδείας (29/12/2013), αισθάνομαι την ανάγκη και την υποχρέωση να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου και να ευχαριστήσω θερμά τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λέσβου και τη Διευθύντρια κ. Αναστασία Τσολερίδου για την αμέριστη συμπαράστασή τους στην επαγγελματική αυτή περιπέτειά μου, που ξεκίνησε με τη γραπτή Καταγγελία και Αίτηση (26/11/2012) της αντιδίκου μου Ε. Συρέλλη (σύζυγο Γεωργίου Μητρόπουλου) στις για να τεθώ σε αργία. Ευχαριστώ επίσης, τα μέλη του ΠΥΣΠΕ Λέσβου, που ομόφωνα αποφάσισαν στις 16/4/2013 και ζήτησαν την επιστροφή μου στο σχολείο και την τάξη μου, για το συμφέρον της Υπηρεσίας. Τέλος, ευχαριστώ τη Σχολική Σύμβουλο Προσχολικής Αγωγής κ . Βασιλική Βασίλαρου, τα μέλη του Δ.Σ. των Συλλόγων Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λέσβου, τις συναδέλφους μου στο 10ο Νηπ/γείο Μυτιλήνης και βεβαίως όλους τους γονείς των νηπίων, που έσπευσαν να καταθέσουν προφορικώς και γραπτώς τις άριστες εντυπώσεις τους από την επαγγελματική μου συμπεριφορά απέναντι στα παιδιά και τους ίδιους και δεν δίστασαν ούτε στιγμή να εκφράσουν την αντίθεση και τη δυσφορία τους για την καθ’ όλα άδικη ποινή που μου επιβλήθηκε, με αποτέλεσμα να χάσω -ευτυχώς προσωρινά- τη δουλειά μου.

Μετά από 4 μήνες αργίας, και αφού εξαντλήθηκαν «μέχρι κεραίας» όλες οι πειθαρχικές διαδικασίες και η αυστηρότητα του νέου νόμου 4093 (ειδικά στην περίπτωσή μου), επιστρέφω στο σχολείο μου με ανάμικτα συναισθήματα χαράς και θλίψης, ανακούφισης και οργής.

Όλα τα υπόλοιπα αφορούν τη δικαιοσύνη και τις αίθουσες των δικαστηρίων, όπου αρμοδίως θα κρίνουν αθώους και ένοχους».