Τουρκία: Και δεύτερος νεκρός

Ένας δεύτερος θάνατος επιβεβαιώθηκε από το γραφείο του κυβερνήτη στη νότια πόλη της Αντιόχειας. Πρόκειται για τον 22χρονο Abdullah Comert, μέλος του τμήματος νεολαίας του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, ο οποίος ήταν σοβαρά τραυματισμένος «μετά από πυροβολισμούς από αγνώστους». Νωρίτερα, η Ένωση Τούρκων Γιατρών είπε ότι ο 20χρονος Ayvalitas Mehmet χτυπήθηκε από ένα αυτοκίνητο την Κυριακή, το οποίο αγνόησε τις προειδοποιήσεις να σταματήσει και έπεσε επάνω σε ένα πλήθος διαδηλωτών

Ένα από τα μεγαλύτερα εργατικά συνδικάτα της Τουρκίας ανακοίνωσε διήμερη απεργία για να υποστηρίξει τη συνέχιση των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων σε διάφορες πόλεις. Το αριστερό σωματείο Kesk, που εκπροσωπεί περίπου 240.000 εργαζόμενους, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι διαπράττει «κρατική τρομοκρατία». Οι διαδηλώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία συνεχίστηκαν και το βράδυ της Δευτέρας.

Ο Ερντογάν συνέχισε να είναι προκλητικός, δηλώνοντας ότι οι διαδηλωτές «πηγαίνουν χέρι-χέρι με την τρομοκρατία», ενώ πραγματοποιεί κανονικά την επίσημη επίσκεψή του στο Μαρόκο, σα να μη συμβαίνει τίποτα.

Πολιτικό χάσμα Ερντογάν-Γκιουλ

Το πρόσφατο κύμα των διαμαρτυριών κατά της κυβέρνησης ανέδειξε το χάσμα μεταξύ του πρωθυπουργού Ερντογάν και του προέδρου Γκιουλ, αναφέρουν πολλοί αναλυτές. Ενώ ο Ερντογάν κατηγορείται για «ρητορική πόλωση», ο Γκιουλ θεωρείται πιο διαλλακτικός. Το κοινοβουλευτικό σύστημα της Τουρκίας δίνει στον πρόεδρο ένα εθιμοτυπικό ρόλο αφήνοντας στον πρωθυπουργό την εκτελεστική εξουσία.

Με τις προεδρικές εκλογές προ των πυλών, οι δύο πρώην σύμμαχοι δείχνουν τις διαφορές τους ως προς το προεδρικό σύστημα, σχολιάζει ο Cagil Kasapoglu στο BBC. Ο Ερντογάν θέλει να εφαρμόσει ένα προεδρικό σύστημα παρόμοιο με αυτό των ΗΠΑ. Αν και ο ίδιος δεν το έχει δηλώσει ανοιχτά ακόμα, όλα τα σημάδια δείχνουν ότι θέλει να γίνει αρχηγός του κράτους. Ωστόσο, ο Γκιουλ θέλει να παραμείνει στη θέση του. Στις βουλευτικές εκλογές του 2002, ο Ερντογάν δεν μπορούσε να θέσει υποψηφιότητα εξαιτίας μιας πολιτικής απαγόρευσης και η κυβέρνηση διαμορφώθηκε κάτω από την βραχύβια ηγεσία του Γκιουλ.

Σε λιγότερο από ένα χρόνο στην εξουσία, ο Γκιουλ πέρασε την πρωθυπουργία στον Ερντογάν τον Μάρτιο του 2003 και επανήλθε στη θέση του υπουργού Εξωτερικών.
Ήταν ένα σημάδι της στενής συμμαχίας μεταξύ τους, που τώρα φαίνεται να έχει σβήσει.

bbc