Ο Σαμαράς οφείλει να διώξει τους γύπες που πίνουν το αίμα της Ελλάδας

Υπάρχουν και όρια. Η τρόικα τα έχει ξεπεράσει προ καιρού. Η ελληνική πλευρά επέδειξε ασυνήθιστα υπερβολική ανοχή. Ήρθε η ώρα όμως να πει ένα νέο όχι. Οι πιστωτές δείχνουν να μην καταλαβαίνουν. Αδιαφορούν και φαίνεται να παίζουν παιχνίδια, όχι στις πλάτες μιας δικομματικής κυβέρνησης, αλλά πάνω σε έναν ολόκληρο λαό που έχει πληρώσει βαρύ τίμημα τέσσερα χρόνια τώρα.

Οι Αντώνης Σαμαράς

και Ευάγγελος Βενιζέλος λένε ότι αρνούνται να συναινέσουν στην περαιτέρω εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας. Επιμένουν στις κόκκινες γραμμές, αλλά το κρίσιμο είναι να γίνει ένα βήμα πιο πέρα. Και αυτό δεν είναι άλλο από την σύγκρουση με την τρόικα – μια σύγκρουση την οποία, όχι μόνο την αντέχει το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα που κυβερνάει, αλλά την έχει και ανάγκη για τη δική του επιβίωση, πέρα από το γεγονός ότι θα λειτουργήσει και καταπραϋντικά για την ελληνική κοινωνία.

Και εάν ο Πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δεν έχουν σκεφθεί την ρήξη και τη σύγκρουση, ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουν και να δουν την μεγάλη εικόνα. Εκτός από τους πιστωτές, υπάρχουν και οι Έλληνες πολίτες και σε αυτούς οφείλουν μια σθεναρή αντίδραση.

Εξάλλου, έχουν όλο το δίκιο με το μέρος τους, αφού επί τέσσερα περίπου χρόνια έχει επιβληθεί μια παρανοϊκή οικονομική πολιτική, η οποία έπληξε εκατομμύρια νοικοκυριά γιατί σχεδιάστηκε για να κατοχυρώσει πρωτίστως τα συμφέροντα των ξένων κρατών και τραπεζών.

Ο Αντ. Σαμαράς, ως οικονομολόγος το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα. Αυτή η πολιτική δεν στηρίχθηκε σε καμία οικονομική λογική και σηματοδότησε τη χειρότερη ιστορικά αντιμετώπιση που έχει υποστεί ευρωπαϊκή χώρα σε κρίση χρέους.

Οι τροϊκανοί αντιμετώπισαν την Ελλάδα όπως έπραξαν στα χρεοκοπημένα κράτη της Λατινικής Αμερικής τη δεκαετία του ‘80, γι’ αυτό τα λίγα θετικά αποτελέσματα στην οικονομία απαιτούν αδικαιολόγητα πολλές και άδικες θυσίες.

Ο πρωθυπουργός ανέχθηκε τόσο καιρό αυτή την πολιτική για να παραμείνουμε στο ευρώ. Για πόσο καιρό όμως μπορεί να ανέχεται κανείς μεθοδεύσεις που οδηγούν στο κενό; Πλέον έχει το κύρος και τη δύναμη να σταματήσει την εφαρμογή της ολέθριας συνταγής. Μπορεί, αφού το κράτος επιτυγχάνει πρωτογενές πλεόνασμα, να θέσει ο ίδιος τους ελληνικούς όρους, όπως πρόσφατα ανέφεραν και οι «Financial Times» σε κύριο άρθρο τους.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι οι οικονομικοί δείκτες εξελίχθηκαν καλύτερα και όχι χειρότερα από τις προβλέψεις. Το είδε και η Μέρκελ πριν δυο εβδομάδες με τους πίνακες, τα γραφήματα και τα διαγράμματα που της παρουσίασε ο Σαμαράς στο Βερολίνο. Τώρα ξέρουν.

Κανείς δεν ζητάει την οριστική ρήξη. Απλά, οφείλουμε να ζητάμε την διόρθωση του λάθους. Εξάλλου, η συνεργασία – φθάνει να είναι υγιής – με τους εταίρους και το ΔΝΤ μπορεί και πρέπει να συνεχιστεί.

Αυτό που δεν αντέχει όμως το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι να γίνεται διαπραγμάτευση με τελεσίγραφα και εκβιασμούς, διότι έτσι η τρόικα δηλητηριάζει το κλίμα. Και επειδή αλλιώς δεν καταλαβαίνουν οι τροικανοί, ήρθε η ώρα για την σύγκρουση που δεν είναι αναπόφευκτη μόνο για λόγους στοιχειώδους αξιοπρέπειας αλλά και για λόγους επιβίωσης.

Έφθασε λοιπόν ο καιρός για να λυθεί η σιωπή της Ελλάδας που έφθασε στην δική της, απώτατη, «κόκκινη γραμμή». Νέος στραγγαλισμός μέσω φόρων και πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και ομαδικών απολύσεων, δεν θα γίνει αποδεκτός.

Μην λησμονούμε ότι η διάσωση της ελληνικής οικονομίας έγινε στις πλάτες των Ελλήνων και ισοδυναμούσε με όφελος πολλών τρισεκατομμυρίων ευρώ για την Ευρώπη, από τα οποία δικαιούμαστε μερίδιο.

Ως εκ τούτου η τρόικα και οι υπάλληλοί της δεν έχουν πλέον καμία αξιοπιστία και την παραμικρή ηθική νομιμοποίηση. Ο λόγος είναι λοιπόν στον Αντώνη Σαμαρά που συμπλήρωσε την περασμένη Παρασκευή 4 χρόνια στο τιμόνι της ΝΔ.

Ο Πρωθυπουργός οφείλει να απομακρύνει τους ξένους γύπες από το κορμί της Ελλάδας και να θέσει τέρμα στην ύφεση, στη βαλκανιοποίηση και στον εκφασισμό της. Οφείλει να μην ανεχθεί άλλο τη θυσία της οικονομίας και της Δημοκρατίας στον βωμό των βερολινέζικων σκοπιμοτήτων. Μια νέα διαπραγμάτευση σε επίπεδο εθνικών ηγετών με διακύβευμα την αποκατάσταση της ισοτιμίας της Ελλάδας μέσα στην ευρωζώνη θα πρέπει να είναι ο νέος κεντρικός πολιτικός στόχος.

Μάρκος Αυρήλιος