Κόμμα ή πατρίδα το δίλημμα του Τσίπρα

Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι οι διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες έχουν ξεφύγει από το πεδίο της οικονομίας, από τη στιγμή που δεν χωρίζει και κάποια αγεφύρωτη απόσταση τις προτάσεις της ελληνικής αντιπροσωπείας με τους Θεσμούς. Υφεσιακό και βαρύ πακέτο με μπόλικους φόρους προτείνουν οι μεν κάτι ανάλογο και οι δε.

Το ερώτημα πλέον είναι οι πολιτικές εγγυήσεις για την εφαρμογή της όποιας συμφωνίας στην περίπτωση που αυτή επιτευχθεί.

Εκεί βρίσκεται το αδιέξοδο και από την πλευρά των δανειστών κάνει

μπαμ ότι δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση του Τσίπρα όπως αυτή έχει σήμερα και γι’ αυτό δεν του παραχωρούν την άνεση για εφαρμογή μέτρο το μέτρο και ξεμπλοκάρισμα δόση τη δόση, καθώς φαίνεται ότι θέλουν το ελληνικό κοινοβούλιο να εγκρίνει τα πάντα μια και έξω ή να αιτηθεί την παράταση η ίδια η κυβέρνηση.

Γνωρίζουν ότι είναι τέτοια η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ που αν γίνει ότι έγινε στις 20 Φεβρουαρίου θα επακολουθήσει ακριβώς το σκηνικό του τελευταίου πενταμήνου. Απλά θα παίζουμε τις κουμπάρες. Είναι προφανές ότι το πρόβλημα δεν το λύνουν ούτε οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου γιατί θα πρέπει κάποτε και η κυβερνητική πλειοψηφία στη βουλή να αναλάβει τις ευθύνες της αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι είναι σε θέση να υπερασπίζεται τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει έναντι των συνομιλητών της.

Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για τον Τσίπρα στον οποίο κατ’ ουσίαν οι εταίροι του ζητούν να απαντήσει περίπου στο δίλημμα που έθεσε ο Μαζάουερ μέσω των FT καλώντας τον πρωθυπουργό να διαλέξει ανάμεσα στην πατρίδα και το κόμμα του. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η δραματική τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα όπου τη ρήξη και τη συμφωνία τη χωρίζουν μια κλωστή και ο Τσίπρας δηλώνει ανοιχτά ότι υφίσταται τελεσίγραφα και εκβιασμούς που δεν συνάδουν με τη δημοκρατία και τις ιδρυτικές αρχές της Ευρώπης.

Άλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το ένα μετά το άλλο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνουν ότι δεν πρόκειται να ενδώσουν σε σενάρια Παπαδήμου. Το επανέλαβε σήμερα ο Τάσος Κορωνάκης γραμματέας της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δεν είναι τυχαίο και το γεγονός ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου συντηρεί το μέτωπο που έχει ανοίξει ο ΣΥΡΙΖΑ με το Στουρνάρα. Και φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η Ίσκρα του Λαφαζάνη προΐσταται της αντιπαράθεσης αυτής με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης και είναι από την άποψη αυτή πολύ χαρακτηριστικά τα άκρως επιθετικά δημοσιεύματά της κατά των άλλων πολιτικών αρχηγών που βρέθηκαν στις Βρυξέλλες παρουσιάζοντάς τους ως φερέφωνα των δανειστών.

Ωστόσο δεν φαίνεται να υπάρχει μια ενιαία στάση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με τα σενάρια πολιτικής απεμπλοκής από το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η κυβέρνηση. Δεν είναι απαραίτητα λίγοι αυτοί που στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ θα έβλεπαν ως μια αναπόφευκτη -κάποια στιγμή, δεν είναι απαραίτητο τώρα- τη συνεννόηση του ΣΥΡΙΖΑ με άλλες πολιτικές δυνάμεις.

Από την άποψη αυτή έχει ενδιαφέρον το γεγονός της αντιπαράθεσης που έχει ανοίξει από χτες ανάμεσα στο Ποτάμι και την Ίσκρα του Λαφαζάνη μέσω ανακοινώσεων και απαντήσεων δια της αρθρογραφίας όπου ανταλλάσσονται βαρύτατοι χαρακτηρισμοί.

Το ενδιαφέρον πάντως βρίσκεται στο γεγονός ότι το Ποτάμι χρησιμοποίησε τα γραφόμενα ενός πρόσφατου άρθρου της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Εποχή» (εκφράζει ένα μέρος της λεγόμενης προεδρικής πλειοψηφίας του Τσίπρα) το οποίο η Ίσκρα το είχε χαρακτηρίσει εμπαθές λιβελογράφημα σε βάρος των στελεχών της Αριστερής Πλατφόρμας και άφηνε υπαινιγμούς για τη σκοπιμότητά του και την στόχευσή του αυτές τις στιγμές.

Διαβάστε περισσότερα