Έχουν γνώση οι φύλακες για τους λουφαδόρους της κυβέρνησης

Μόνο ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας υπάρχουν στην Κυβέρνηση;

Δικηγόροι του Στουρνάρα δε θα γίνουμε ποτέ, ούτε υμνητές της πολιτικής του. Και τα λάθη που έχει κάνει τα έχουμε επισημάνει και μάλιστα με σκληρό τρόπο. Ήμασταν από τους πρώτους που είπαμε ότι είναι έγκλημα να συζητάνε συντελεστή 45% για εισοδήματα πάνω από 25.000

ευρώ και γράψαμε ανοιχτά εναντίον του φορολογικού νομοσχεδίου ( Αλλάξτε το φορολογικό πριν να είναι αργά, Όχι στην κατάργηση του αφορολόγητου για τα παιδιά…)

Ο υπουργός Οικονομικών από την άλλη, τρώει νυχθημερόν «ξύλο», πότε από την τρόικα και πότε από τους εκπροσώπους των κομμάτων της συγκυβέρνησης που λέει ο ένας το μακρύ του κι ο άλλος το κοντό του.

Κανείς, όμως, δε μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν δουλεύει, δε μοχθεί για το καλύτερο και δεν ήταν αυτός που επιλέχθηκε από τον Σαμαρά να βγάλει σε πέρας τη δύσκολη διαπραγμάτευση. Σκεφτείτε μόνο αν ήταν στη θέση του ο Ράπανος, τι είχαμε να δούμε.

Ο πρωθυπουργός, που ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι δεξιός, επέλεξε για τη θέση του τσάρου έναν άνθρωπο που πέρα από την επιστημονική αξιοσύνη που κανείς δεν του την έχει αμφισβητήσει, κι ένα πολιτικό παρελθόν. Ταυτίστηκε με την περίοδο Σημίτη και με το Γιάννο στο υπουργείο Οικονομικών, αλλά παρ’ όλα αυτά ο κ. Σαμαράς του έδωσε τα κλειδιά της οικονομίας. Αν είναι επιτυχημένος ή αποτυχημένος θα τον κρίνει η ιστορία, όμως, κανείς και ποτέ δεν θα τον κατηγορήσει ότι δεν προσπάθησε όσο μπορούσε.

Και  τα λέμε όλα αυτά για να πάμε σε διάφορους «υπηρέτες» της ελληνικής κοινωνίας, στους εκλεγμένους βουλευτές που φοβούνται και τη σκιά τους κι επιλέγουν να καθίσουν κάτω από τον ίσκιο παρά να εκτεθούν στον ήλιο.

Αλλά και ορισμένους υπουργούς που επελέγησαν από τον Σαμαρά να σώσουν την πατρίδα και το μόνο που κάνουν είναι να περνάνε καμιά βόλτα από το υπουργείο, να μιλάνε σε συνέδρια, να παίρνουν μόνο αποφάσεις χαμηλού πολιτικού κόστους και κατά τα λοιπά να περιμένουν από τους άλλους να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά.

Κάνουν, όμως, και κάτι άλλο χειρότερο υπουργοί και βουλευτές: Νομίζουν ότι η Ελλάδα ζει ακόμη στην εποχή της νιρβάνας, τότε που έκαναν ρουσφέτια, αγκάλιαζαν τις κοινωνικές ομάδες που τους ενδιέφεραν και πήγαιναν χέρι – χέρι σε μια ιδιότυπη σχέση πολιτικού – συνδικαλιστή.

Γράψαμε σε πρόσφατα άρθρα για τους σιωπηλούς υπουργούς, τώρα υπάρχει κι ένα άλλο είδος. Οι υπουργοί των συντεχνιών, κι όχι του ελληνικού λαού.

Είπε σε συνέντευξή του στα Νέα του Σαββατοκύριακού ο Γιάννης Στουρνάρας:

«Σε ορισμένα υπουργεία οι υπουργοί λειτούργησαν σαν συνδικαλιστές. Υπήρχαν υπουργοί που μέχρι την τελευταία στιγμή δεν τόλμησαν και χρειάστηκε να μεσολαβήσει ο πρωθυπουργός».

Κι έχει απόλυτο δίκιο. Έπρεπε να παρέμβει ο ίδιος ο Σαμαράς για να κάνουν το αυτονόητο: τη δουλειά που τους ανατέθηκε. Αντί να παραιτηθούν αν δε μπορούσαν να υπηρετήσουν την κυβερνητική γραμμή, επέλεξαν να μείνουν στις καλοπληρωμένες θεσούλες τους και στην εξουσία τους, βάζοντας εμπόδια στην πορεία τ