NYT: Ελλάδα, ένα κράτος οικονομικό ζόμπι

Η Ελλάδα και οι άλλες χώρες της ευρωζώνης είναι και πάλι σε αδιέξοδο, λίγες ημέρες πριν από μια κρίσιμη προθεσμία. Εάν οι δύο πλευρές δεν καταλήξουν σε συμφωνία σχετικά με το πώς να επεκταθεί το δάνειο των 240 δις ευρώ μετά τις 30 Ιουνίου, η Ελλάδα πιθανότατα θα χρεοκοπήσει και πιθανότατα θα

αναγκαστεί να εγκαταλείψει το ευρώ.

Οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση και στο παρελθόν και έχουν καταφέρει να έρθουν σε συμφωνία για την αποφυγή χρεοκοπίας και την ελληνική έξοδο από το ευρώ. Αλλά αυτές οι συμφωνίες αναβάλουν μόνο την στιγμή της αναμέτρησης χωρίς να επιλύουν θεμελιώδη οικονομικά και δημοσιονομικά προβλήματα στην Ελλάδα. Για να σπάσουν τον φαύλο κύκλο, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα πρέπει να παράγουν ένα ρεαλιστικό σχέδιο για την ανάκαμψη της κατεστραμμένης ελληνικής οικονομίας και να βάλουν σε μια σειρά τα επισφαλή οικονομικά της κυβέρνησης.

Ιδού πως θα έμοιαζε ένα τέτοιο σχέδιο: Τα υπόλοιπα 18 μέλη της ευρωζώνης θα συμφωνούσαν να διαγράψουν ή να καθυστερήσουν την αποπληρωμή μέρους του συντριπτικού χρέους της Ελλάδας, το οποίο είναι ίσο με το 177 % του ΑΕΠ. Σε αντάλλαγμα, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα θα έπρεπε να συμφωνήσει σε αλλαγές που θα αύξαναν την είσπραξη των φόρων, να κάνει την κυβέρνηση πιο αποτελεσματική και να ενισχύσει την οικονομική ανάπτυξη, καθιστώντας ευκολότερη την έναρξη νέων επιχειρήσεων.

Για να λειτουργήσει οποιαδήποτε διευθέτηση, οι ηγέτες της Γερμανίας και άλλων χωρών της ευρωζώνης πρέπει να είναι διατεθειμένοι να χάσουν κάποια από τα χρήματα που διέθεσαν για την αποπληρωμή των ιδιωτών δανειστών στην Ελλάδα, πολλοί από τους οποίους ήταν τράπεζες και επενδυτικές εταιρείες στις δικές τους χώρες. Αλλά εάν η ευρωζώνη δεν κάνει αυτή η σχετικά μικρή θυσία τώρα, θα υποστεί μεγαλύτερες απώλειες, αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει και βγει από το ευρώ. Αυτό το αποτέλεσμα, εκτός του ότι θα αυξήσει τις ευρωπαϊκές απώλειες, θα υπονόμευε την εμπιστοσύνη στο κοινό νόμισμα σε μελλοντικές κρίσεις. Και μια χρεοκοπίας και έξοδος από το ευρώ θα ήταν ένα καταστροφικό πλήγμα για την οικονομία και το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ελλάδας.

Για να κερδίσει καλύτερους όρους για την αποπληρωμή του χρέους της χώρας, ο Τσίπρας θα πρέπει επίσης να κάνει παραχωρήσεις, οι οποίες δεν θα γίνουν εύκολα αποδεκτές από το αριστερό κόμμα του, τον ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα, πρέπει να δώσει τέλος στις δυνατότητες πρόωρης συνταξιοδότησης που είναι μια διαρροή για το δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα. Η κυβέρνησή του θα πρέπει να κάνει πολλά περισσότερα για να πατάξει την φοροδιαφυγή και να δώσει τέλος στις δυσκίνητες επιχειρήσεις και τους νόμους αδειοδότησης που δημιουργούν τέλειες ευκαιρίες για διαφθορά. Πολλοί ηγέτες της ευρωζώνης δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση του Τσίπρα για να πραγματοποιήσει αυτές τις αλλαγές και ο ίδιος και το κόμμα του συνέβαλαν σε αυτό με τις φλυαρίες τους, όπως οι απαιτήσεις για να πληρώσει η Γερμανία αποζημιώσεις για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ωστόσο, οι αξιωματούχοι στην υπόλοιπη ευρωζώνη έχουν κάνει την ελληνική κρίση χειρότερη από το πρώτο δάνειο το 2010, απαιτώντας παράλογες πολιτικές λιτότητας που επέφεραν δεινά στους ιδιώτες, συρρίκνωσαν την οικονομία και ώθησαν το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα στο 25 τοις εκατό, με τους μισούς περίπου νέους της χώρας να αναζητούν εργασία. Ακόμα και τώρα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν τον Τσίπρα να μειώσει περαιτέρω τις ήδη μειωμένες συνταξιοδοτικές παροχές των συνταξιούχων δημοσίων υπαλλήλων.

Το αν η Ελλάδα θα συνεχίσει να ζει σε αυτή την οικονομική κατάσταση-ζόμπι θα εξαρτηθεί επίσης από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι οποίες της έχουν δανείσει χρήματα. Αξιωματούχοι του ΔΝΤ έχουν κατ’ ιδίαν πιέσει την ευρωζώνη για ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας, ενώ και η διευθύντρια του Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, θα πρέπει να κάνει περισσότερα για να πείσει τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι η χώρα δεν μπορεί να επιτύχει αν δεν υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στο πρόγραμμα δανείου. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, δήλωσε πρόσφατα ότι η «ανάπτυξη με την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοσιονομική βιωσιμότητα» έπρεπε να είναι μέρος οποιασδήποτε συμφωνίας μεταξύ της ευρωζώνης και της Ελλάδας.

Περισσότερα από πέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε που οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι πέτυχαν την πρώτη συμφωνία δανειοδότησης της Ελλάδας. Ωστόσο, αντί να κινείται προς την ανάκαμψη, η χώρα έχει παγιδευτεί σε μια οικονομική καταστροφή, χωρίς ορατό τέλος.

nytimes.com

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα