LocoRoco Remastered

Σαν το καλό κρασί...

Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά τα 10 χρόνια που έχουν παρέλθει από την αρχική κυκλοφορία του LocoRoco στο PSP δεν φαίνεται να το έχουν αγγίξει. Όπως τότε έτσι και τώρα η ιδιαίτερη αυτή δημιουργία μπορεί να φαντάζει στα μάτια ορισμένων ως απλή, βαρετή, ακόμα και... χαζοχαρούμενη, αλλά ως συνήθως κάποιες "διαφορετικές" προτάσεις είναι καταδικασμένες να χαρακτηρίζονται με αυτόν ακριβώς τον όρο. "Διαφορετικές". Τώρα, αν αυτό είναι καλό ή κακό, ας το κρίνει ο καθένας, αλλά γνώμη μας είναι πως όταν ένα videogame είναι

σε θέση να σε απορροφήσει ολοκληρωτικά, να σου καρφώσει ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο, να σε αναγκάσει να δυναμώσεις τον ήχο και τελικά να σε κάνει να νιώσεις περισσότερο γεμάτος από άλλες, περισσότερο "σοβαρές" προτάσεις, ίσως τελικά να αξίζει την προσοχή που του αρμόζει.

Το LocoRoco Remastered είναι ακριβώς αυτό που μαρτυράει το όνομα του. H Sony, ακολουθώντας την τακτική των επανακυκλοφοριών κλασικών δημιουργιών της στο PlayStation 4, ευτυχώς δεν προσπέρασε τη συγκεκριμένη πρόταση και χαρίζοντάς της μεγαλύτερη ανάλυση –που με τη σειρά της καταστρέφει τα πρωτότυπα cut scenes- την κάνει για ακόμα μία φορά ιδιαιτέρως ποθητή. Και μεταξύ μας, πόσοι τίτλοι υπάρχουν στην αγορά που ο χρήστης δεν πατάει αμέσως το πλήκτρο start αλλά απεναντίας κάθεται αναπαυτικά και απολαμβάνει το κυρίως music theme; Όχι για ένα ή δύο λεπτά, αλλά για πολύ περισσότερο.

Αυτή η μουσική, που παραπέμπει σε ιαπωνική παιδική σειρά ιδιαιτέρως... ανάλαφρου περιεχομένου, έχει μείνει πραγματικά χαραγμένη στη μνήμη και είναι ίσως η μοναδική περίπτωση στην χρόνια ενασχόληση του συντάκτη με videogames όπου 2-3 νότες του υπενθυμίζουν τόσο άμεσα ποιον τίτλο έχει στην κατοχή του -χωρίς φυσικά να κρυφοκοιτάξει στην οθόνη. Σε γενικές γραμμές ή, για να είμαστε περισσότερο σαφείς, σε ΠΟΛΥ γενικές γραμμές, το LocoRoco Remastered είναι ένα platform game, που συνδυάζει όμως και αρκετούς γρίφους. Στον πυρήνα του πρωταγωνιστεί η βαρύτητα, μιας και ουσιαστικά ο χρήστης δεν ελέγχει τα LocoRocos, αλλά περιστρέφει την οθόνη δεξιά και αριστερά δίχως κανένα περιορισμό. Φυσικά, το περιβάλλον είναι δύο διαστάσεων, κάνοντας τον έλεγχο ιδιαίτερα εύκολο στην εκμάθηση, ακολουθώντας με αυτόν τον τρόπο το γενικότερο κλίμα της απλότητας. Η οθόνη περιστρέφεται με τα shoulder buttons, το ταυτόχρονο πάτημα τους αναγκάζει το LocoRoco να εκτελέσει άλμα, ενώ πατώντας το Circle button, το χαριτωμένο πλασματάκι διασπάται σε αρκετά μικρότερα.

Βέβαια μία σημαντική παράλειψη του κειμένου είναι η περιγραφή για το τι είναι το LocoRoco, αλλά και πάλι ξεκάθαρη εξήγηση δεν υπάρχει. Σε γενικές γραμμές πρόκειται για μία μικρή μπάλα, με "ζελοειδείς" ιδιότητες, μιας και η ελαστικότητα στο περίγραμμά της δεν έχει προηγούμενο. Κουνώντας ο χρήστης την οθόνη και αφήνοντας την βαρύτητα να κάνει τα υπόλοιπα, ο κυρίως χαρακτήρας θα ξεκινήσει να κινείται στα πολύχρωμα, γραμμικά, ίσως και σουρεαλιστικά –αλλά με εντονότατες παιδικές πινελιές- περιβάλλοντα.

Όταν το LocoRoco συναντήσει κάποιο άλλο, τότε ενώνονται, οπότε ένας μικρός αριθμός από αυτά θα αναγκάσει τον χαρακτήρα να φουσκώσει υπερβολικά, αυξάνοντας όμως την ελαστικότητά του. Και τι γίνεται όταν αυτός ο όγκος δεν χωράει να περάσει από κάποιο σημείο; Εδώ ακριβώς εμφανίζεται η χρησιμότητα της δυνατότητας διάσπασης σε μικρά LocoRoco, τα οποία, όπως μπορεί να φανταστεί ο καθένας, χοροπηδούν σαν τρελά, αλλά σχετικά εύκολα επανέρχονται στην αρχική, συλλογική μορφή τους. Σημαντικό ρόλο θα παίξουν και τα Mui-Mui, οι άλλες ιδιαίτερες παρουσίες του τίτλου, όπου θα αποτελέσουν σημαντικό σύμμαχο. Ελευθερώνοντάς τα, θα υποδείξουν αρκετές κρυμμένες περιοχές στα υποτιθέμενα δαιδαλώδη επίπεδα, όπως έξτρα ζωές ή ακόμα περισσότερα LocoRocos, ενώ και οι "κραυγές" θριάμβου που βγαίνουν από το στόμα τους, δεν έχουν προηγούμενο.

Δυστυχώς και όπως συνήθως συμβαίνει με τους περισσότερους τίτλους που αποτελούν προϊόν επανακυκλοφορίας, το LocoRoco Remastered φέρει μαζί του όλα τα αρνητικά στοιχεία του πρωτότυπου. Το κάθε ένα από τα 40 επίπεδα μπορεί να απαιτεί από 3 ως 5 λεπτά για να ολοκληρωθεί, αλλά από ένα σημείο και έπειτα ο τίτλος δείχνει να στερεύει από νέες ιδέες.Υπάρχουν στιγμές που οι ρυθμοί ανεβαίνουν κατακόρυφα και παρόλο που με αυτό τον τρόπο το LocoRoco δείχνει να αποκτάει μια σπιρτάδα, το βλέμμα αλλά και η προσοχή του παίκτη θα χαθεί και αναπόφευκτα θα του ξεφύγουν απαραίτητα χαρακτηριστικά – αντικείμενα που απαιτούνται για την ολοκλήρωση του εκάστοτε επιπέδου. Επίσης, πέρα από το time trial mode δεν παρέχεται κάτι άλλο που να παρατείνει τη διάρκεια. Αλλά η γκρίνια σταματάει εδώ.

Το LocoRoco Remastered δεν είναι ούτε δύσκολο, ούτε απαιτητικό. Είναι όσο ελκυστικό πρέπει ώστε να ασχοληθεί κάποιος μαζί του από την αρχή μέχρι το τέλος, να το κλειδώσει στο ντουλάπι του και να το ξαναπιάσει μετά από μερικά χρόνια. Η αρχική μαγεία, η τρέλα και η παλαβομάρα θα είναι και πάλι εκεί, καθιστώντας την πρόταση της Sony διαχρονική και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που πραγματικά εκπλήσσει. Οι απίστευτα απλοί μηχανισμοί του, συνοδευόμενοι από έντονα χρώματα, έξυπνο design αλλά και ένα αξιομνημόνευτο soundtrack είναι τα κλειδιά της επιτυχίας που για ακόμα μια φορά θα ξεκλειδώσουν το μικρό παιδί που κρύβει ο καθένας μέσα του.

ps4