Με σταθερότητα στην εθνική γραμμή

Με σταθερότητα στην εθνική γραμμή15.01.2018Άρθρα

Οχι σε λύση με οποιοδήποτε τίμημα και χωρίς προετοιμασία

Aπό τον
Νίκο Ανδρουλάκη

Δεν χωράνε μικροπολιτικές λογικές σε εθνικά θέματα. Εδώ και λίγες εβδομάδες καταγράφεται έντονη κινητικότητα στο ζήτημα της ονομασίας της FYROM. Είναι πράγματι επιβεβλημένο να κλείσει αυτή η υπόθεση που απασχολεί την εξωτερική πολιτική της χώρας εδώ και 25 χρόνια. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε τίμημα και χωρίς σοβαρή προετοιμασία.

Οπως

είναι γνωστό, το 1993 η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη αποδέχτηκε την ένταξη στον ΟΗΕ της ΠΓΔΜ με προσωρινή, σύνθετη ονομασία που περιείχε τον όρο «Μακεδονία» με επιθετικό προσδιορισμό, χωρίς όμως να διασφαλίζεται η χρήση για όλους τους σκοπούς. Η ενδιάμεση συμφωνία του 1995 επέβαλε τη χρήση του προσωρινού σύνθετου ονόματος στους διεθνείς οργανισμούς και επέτρεψε να οικοδομηθούν τα μέτρα εμπιστοσύνης που μας δίνουν τη δυνατότητα να βρισκόμαστε σήμερα κοντά σε λύση.

Η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει σταθερή στην εθνική διαπραγματευτική γραμμή για την εξεύρεση οριστικής λύσης μέσω της υιοθέτησης μιας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes) και για όλες τις χρήσεις. Στις προσεχείς διαπραγματεύσεις πρέπει να αναδείξουμε το ότι η ονοματοδοσία της γειτονικής χώρας δεν είναι ένα δικό μας καπρίτσιο, αλλά ότι η επίλυση του ζητήματος είναι προς όφελος και των δύο χωρών.

Η υιοθέτηση εναλλακτικού προσδιορισμού, όπως διάφορες παραλλαγές του «Νέα Μακεδονία» που παρουσιάζονται προσφάτως, δεν αποτελούν θετικές επιλογές και πρέπει να τις αποφύγουμε, ώστε να μην υπάρχουν εντάσεις στο μέλλον. Δεν πρέπει να δίνεται η αίσθηση μιας ανιστόρητης ιστορικής συνέχειας που μπορεί να διεγείρει στο μέλλον αλυτρωτισμούς. Αλλωστε, αυτός ο όρος είχε απορριφθεί από την Ελλάδα, στο πλαίσιο του λεγόμενου «πακέτου Πινέιρο».

Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εξίσου σημαντικό με το όνομα είναι και το εύρος χρήσης του. Αρα, οποιαδήποτε συμφωνία θα πρέπει να δίνει ισόβαρη έμφαση και σε αυτό το σημείο, χωρίς να υποβαθμίζεται η σημασία και άλλων παραγόντων, όπως οι κανόνες καλής γειτονίας και η αποφυγή προκλητικών δηλώσεων. Ακόμα περισσότερο, η Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει την υλοποίηση ενός προγράμματος προσαρμογής και εκσυγχρονισμού των δομών της γείτονος με την ενεργή συμμετοχή μας, όπως προβλεπόταν και στο «πακέτο Πινέιρο». Αλλωστε, το γεωπολιτικό και το οικονομικό συμφέρον της Ελλάδας είναι η επίλυση των προβλημάτων και η μεσοπρόθεσμη ένταξη όλων των χωρών των δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ώστε να διασφαλίζονται η μακροπρόθεσμη ειρήνη και η ευημερία της ευρύτερης περιοχής.

Η εξωτερική πολιτική της χώρας μας πρέπει να προφυλαχθεί από τους πειρασμούς της κομματικής σκοπιμότητας και του εσωτερικού πολιτικού ανταγωνισμού. Δεν χωράνε μικροπολιτικές λογικές στα εθνικά θέματα, προέχει το εθνικό συμφέρον. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης οφείλουν να υιοθετήσουν μια εθνικά υπεύθυνη στάση, αλλά και η κυβέρνηση πρέπει να αποφύγει τη χρησιμοποίηση τέτοιων θεμάτων για λόγους αποπροσανατολισμού από τα καθημερινά ζητήματα της κοινωνίας.

*Ευρωβουλευτής Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο