Αγάπη Στασινοπούλου: ''Ο Σαμαράς χρειάζεται την υποστήριξη όλων''

Ηλθε στην Αθήνα από τη Νέα Υόρκη, όπου κατοικεί μονίμως, και το πρόγραμμά της, «συνεπικουρούμενο» από εκείνο της αδελφής της, έμοιαζε με αυτό αρχηγού κράτους. Λανσάρισμα της «Huffington Post», επίσημα γεύματα, δείπνα και κοκτέιλ, συνεντεύξεις και παρουσίαση του βιβλίου της «Ελευθερώστε την καρδιά της» στην ιδιωτική λέσχη «Salon de Bricolage». Εκεί, και πιο συγκεκριμένα στο «Premier Etage», της πρότεινα να τη δεξιωθώ, αφού ανέμενα επί περίπου δύο ώρες για να

υπογράψει αντίτυπα στους μέλλοντες αναγνώστες της. «Είναι καταπληκτικό αυτό που συμβαίνει με τον ενθουσιασμό και την αγάπη που μου δείχνουν γνωστοί και άγνωστοι. Η σκέψη μου πηγαίνει στον πατέρα και τη μητέρα μου, που δεν είναι εδώ για να το μοιρασθούν μαζί μας. Τόσο η Αριάννα όσο κι εγώ ζούμε την επιστροφή στην πατρίδα σαν μια αναβάπτιση, που μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε στον δρόμο και με τις αρχές που μας δίδαξαν οι γονείς μας», σχολιάζει εμφανώς συγκινημένη.

Παραγγέλνουμε κάτι ελαφρύ από την ασιατικής εμπνεύσεως κουζίνα του εστιατορίου: σαλάτα με noodles και καβούρι, seared tuna και rainbow rolls με σολομό. «Ολα ξεκίνησαν, ή μάλλον άλλαξαν, όταν η αδελφή μου είδε μια φωτογραφία του Κέιμπριτζ και είπε: “Εδώ θέλω να σπουδάσω”. Η μητέρα μας, αντί να σηκώσει τα χέρια από αδυναμία, δανείστηκε χρήματα και κίνησε γη και ουρανό για να υποστηρίξει το όνειρο της κόρης της. Ετσι μπόρεσα κι εγώ να πραγματοποιήσω το δικό μου όνειρο, δηλαδή να σπουδάσω στη Royal Academy of Dramatic Arts (RADA) του Λονδίνου και να γίνω ηθοποιός. Αλλά νομίζω ότι όλοι οι Ελληνες το ίδιο θα έκαναν, διότι δίνουν μεγάλη σημασία στις σπουδές των παιδιών τους».

Μου υπενθυμίζει απόσπασμα του βιβλίου της, που διάβασε πριν από λίγη ώρα στην παρουσίαση: «Μεγάλωσα στην Αθήνα, σε μια χώρα όπου η ανοιχτή καρδιά υμνείται και η πληθωρικότητα ενθαρρύνεται. Τρώμε, χορεύουμε, κάνουμε έρωτα, κοιμόμαστε, λέμε στους ανθρώπους πώς νιώθουμε πραγματικά, μαλώνουμε, μετανιώνουμε, δίνουμε και μετά δίνουμε κι άλλο. Ανοίγουμε το σπίτι μας σε φίλους και ξένους, μοιραζόμαστε ό,τι έχουμε και συνδεόμαστε πολύ στενά με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Η ζωή πρέπει να βιώνεται στον μέγιστο βαθμό. Με μεγάλωσε μια μητέρα γεμάτη με το πνεύμα της υπομονής και της γενναιοδωρίας και με ακλόνητη πίστη στη ζωή –ένα πνεύμα που εκτοξευόταν ακόμα ψηλότερα με κάθε αντιξοότητα. Είχα κι έναν πατέρα που το σύνθημά του ήταν: “Καβάλα τη ζωή σαν να είναι άλογο: άρπαξέ την από τη χαίτη και γαντζώσου πάνω της”».

Κι όμως, αν διαβάσει κανείς το «Ελευθερώστε την καρδιά σας», θα δει ότι η συνομιλήτριά μου πέρασε πολύ δύσκολα μέχρι να ορθοποδήσει. «Μόλις αποφοίτησα από τη RADA, άρχισα να ψάχνω για δουλειά. Επί έξι χρόνια με απέρριπταν σε όλες τις οντισιόν, είτε λόγω της προφοράς μου είτε γιατί δεν έκανα για τους ρόλους. Ωσπου συνειδητοποίησα ότι δεν πρέπει να περιμένουμε από τους άλλους, αλλά πρέπει να βρούμε τη δύναμη μέσα μας για να κάνουμε κάτι δικό μας». Το ίδιο φρονεί ότι πρέπει να κάνουμε συνολικά ως χώρα. «Η κατάσταση είναι δύσκολη, αλλά όχι ανυπέρβλητη. Είμαστε ανθεκτικός λαός και θα ξεπεράσουμε την κρίση. Ηδη πολλοί άνθρωποι βρίσκουν νέους τρόπους να εργαστούν και ξεκινούν νέες επιχειρήσεις, εφαρμόζοντας καινοτόμες ιδέες. Νιώθω βαθιά μέσα μου ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει και θα αναστηθεί σαν φοίνικας. Το μήνυμά μου είναι να είμαστε θετικοί. Να είμαστε γενναιόδωροι. Να μοιραζόμαστε τα χαρίσματά μας. Να ζούμε τα όνειρά μας. Να μην περιοριζόμαστε στην αναζήτηση των χρημάτων και στην αναγνώριση από τους άλλους, αλλά να αναζητούμε την πληρότητα μέσα μας. Τέλος, δεν πρέπει να συγκρατούμε και να τιθασεύουμε ποτέ, μα ποτέ, τον ενθουσιασμό μας».

Την ώρα που πίνουμε τον καφέ, ζητώ τη γνώμη της για την κυβέρνηση Σαμαρά και τον πρωθυπουργό προσωπικά. «Ο κύριος Σαμαράς είναι ένας πολύ τίμιος άνθρωπος και βάζει το συμφέρον της Ελλάδος πάνω απ’ όλα. Χρειάζεται την αρωγή μας, για να μην ενδώσει στην τρόικα και να βοηθήσει ούτως ώστε η Ελλάδα να επιστρέψει στην ανάπτυξη –προϋπόθεση για να σταματήσει η λιτότητα και να μειωθεί το χρέος. Η πρόκληση είναι μεγάλη και χρειάζεται την υποστήριξη και τις προσευχές όλων μας».