Οι (παρα)αμονταριστες σκέψεις μου!

Ρέμος χωρίς γαρύφαλλα, εκκλησιά χωρίς καμπάνα. Τι να γράψω πια, τι; Το ένα κακό μετά το άλλο μάς βρίσκει. Καταραμένη φτώχεια. Και αφού έχουμε πια, μετά από τόσο καιρό, «δέσει» σαν παρέα, μπορούμε να τα λέμε ανοιχτά μεταξύ μας. Ετσι λοιπόν, παίρνω το θάρρος να σας ρωτήσω αν είναι και δική σας ιδέα ότι στη χώρα πιο εύκολα βρίσκω Καλάσνικοφ παρά τσίχλες. Δεν είναι ιδέα μου, το ξέρω. Ξεκινάμε με όσα δεν κάλυψαν οι κάμερες, δεν κατέγραψαν οι φακοί των φωτογράφων και δεν μετέδωσαν οι πολιτικοί συντάκτες.

Ποιοι

και ποιες κυνηγούσαν τον Γκίκα Χαρδούβελη έξω από το Μαξίμου; Καταρχήν, αυτό που γράφω γίνεται πριν ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επισκεφθεί το Ναύπλιο. Χρονικά, βρισκόμαστε ένα εικοσιτετράωρο μετά τις δηλώσεις του Γκίκα Χαρδούβελη προς τους βουλευτές και τους δημοσιογράφους, αφού έχει προηγηθεί το ναυάγιο με τους τροϊκανούς στο Παρίσι. Οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών την επομένη μία που έγιναν και μία που άλλαξε ακαριαία πορεία η χωρίστρα του πρωθυπουργού, σε βαθμό που το υπουργείο να δώσει ε-πε-ξη-γη-μα-τι-κή ερμηνεία των δηλώσεων του Γκίκα. (Γνωστό το έργο, το έχουμε ξαναδεί και με τον τραγέλαφο του ΕΝΦΙΑ, καθώς ο Γκίκας με την επικοινωνία έχει τόσο στενή σχέση όσο και οι ΚΝίτες με τους «Ρηγάδες» κάποτε...).

Κυνήγι με 15ποντα

Τώρα, αφού με τα παραπάνω σάς έχω βάλει στο κλίμα, θα σας περιγράψω και το κυνηγητό. Ενα απομεσήμερο, λοιπόν, συναντιούνται στο Μαξίμου, μετά το χουνέρι των δηλώσεων του υπουργού, οι Σαμαράς, Βενιζέλος και Χαρδούβελης. Θέμα συζήτησης ήταν η συνάντηση με τον Νταβούτογλου. Απ’ έξω, ξέρετε, στη νεραντζιά από κάτω, οι συντάκτες που καλύπτουν τα σχετικά θέματα, μεταξύ αυτών και καλοί φίλοι μου και φίλες μου. Η διάρκεια της κουβέντας των τριών δεν πρέπει, σύμφωνα με πληροφορίες, να ξεπέρασε τα δύο λεπτά. Αμέσως μετά τη συνάντηση, προφανώς με τον τρόμο ότι με το που θα δει «νεράντζι» ο Γκίκας θα ξεκινήσει «απαγορευμένες» δηλώσεις, του προτείνουν να φύγει από τη διπλανή πόρτα, για να αποφύγει το «πέσιμο» των δημοσιογράφων. Από εκεί και μετά, αυτά που έγιναν είναι για γέλια. Ο Γκίκας, για να τους αποφύγει, αρχίζει να τρέχει. Ξωπίσω του λοιπόν ξαμολιούνται η Ράνια Τζίμα, η οποία φορούσε δωδεκάποντες γόβες, η Μάρθα Λεκκάκου, επίσης με ψηλοτάκουνα, και η Λίδα Μπόλα, η οποία για εκείνη τη μέρα έχει επιλέξει γόβα-στιλέτο πάνω από 15 πόντους. Μπροστά ο Χαρδούβελης, πίσω τα κορίτσια με τις γόβες και από κοντά οι φωτογράφοι, που και «μαραθωνοδρόμους» δεν τους λες -αφήστε που κουβαλάνε και όλα τα αξεσουάρ. Ο μοναδικός που αναπτύχθηκε στο τροχάδην ήταν ο Σπύρος Μουρελάτος, αλλά ο Γκίκας αποδείχθηκε χέλι.

Η Μεξικάνα... Φουρέιρα

Και τώρα, αναγνωστάρια μου, μια δόση... καλλιτεχνικού. Ξεκινάω με τη Φουρέιρα (πρώην Μεξικάνα). Μπορεί κάποιος να μου δώσει μια ικανή απάντηση γιατί υποστήριζε ότι είναι από το Μεξικό; Είχε δει φωτογραφίες Μεξικάνων; Της το είπε κάποιος φίλος της για να της πουλήσει «μούρη» ότι είχε πάει στο Μεξικό; Ρωτάω γιατί είναι σαν να υποστήριζα εγώ ότι είμαι Γιαπωνέζα ή ότι ο παππούς μου έχει καταγωγή από το Βελγικό Κονγκό.

Το φάουλ της Ναταλίας

«Ράδιο Αρβύλα»: για πάντα οπαδός τους! Τους ευχαριστώ γιατί όσες φορές χρησιμοποιούν δηλώσεις, ατάκες ή σχόλια που κάνω, αυτό που μου χαρίζουν είναι απίστευτο γέλιο. Την τελευταία φορά ειδικά, με το θέμα που αφορούσε την επιμήκυνση πέους, για το οποίο οι Ελληνες άντρες, όπως μου είπε ο διευθυντής του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, στην εκπομπή «Νανά στα Κόκκινα», που μεταδίδεται από το Βlue Sky, αποφασίζουν το μέγεθος παρέα με τη μαμά τους, έλιωσα όταν το αναπαρήγαγαν τα παιδιά με τον δικό τους, μοναδικό τρόπο. Να είστε καλά. Και τώρα κάτι για τη Ναταλία Γερμανού. Ηταν «φάουλ» να αφήσει «στον αέρα» τη βαριά κατηγορία του Μίλτου Μακρίδη, ότι εξαιτίας του Αντρέα Μικρούτσικου έχει αυτοκτονήσει άνθρωπος.

Οι επαναστάσεις της Ελένης

Συνέντευξη στο περιοδικό «Γυναίκα» και συγκεκριμένα στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και την Κάλλια Καστάνη έδωσε η Ελένη Μενεγάκη. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στις επαγγελματικές και προσωπικές της επαναστάσεις. Παρά το γεγονός ότι πολλοί στο άκουσμα της λέξης «επανάσταση» γέλασαν ειρωνικά και ίσως δικαιολογημένα, καθώς Ρόζα Λούξεμπουργκ την Ελένη δεν τη λες, προσωπικά, όσο και αν με το μοντέλο γυναίκας «Ελένη Μενεγάκη» έχω τόση σχέση όση η Γιάννα Αγγελοπούλου με την Κεντροαριστερά, καταλαβαίνω ότι η απόφασή της να εγκαταλείψει το στερεότυπο της γυναίκας-συζύγου-μητέρας και να ρισκάρει να χάσει κοινό με την επιλογή της να ακολουθήσει τον έρωτά της, για τα «κυβικά» της Μενεγάκη ήταν επαναστατική και υπό αυτή την έννοια διακινδύνευσε να της «γυρίσει την πλάτη» το συντηρητικό της κοινό. Και τώρα, αναγνωστάρια μου, κάτι τελευταίο, για να δείτε πόσο τυχεροί είμαστε. Μετά το τελευταίο επεισόδιο του «DWTS» και βλέποντας πώς έκρινε ο Γιάννης Λάτσιος τον εκπληκτικό χορό της Μορφούλας Ντώνα, κατάλαβα πόσο ευγνώμονες ως λαός πρέπει να είμαστε που ο Λάτσιος ανήκει στην κριτική επιτροπή του «DWTS» και δεν αποτελεί μέλος των τροϊκανών που κάνει την αξιολόγηση για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Αν αντί για Τόμσεν, είχαμε Λάτσιο, ο Σαμαράς θα συνομιλούσε μόνο με την Παναγία τώρα.