David Fuster “Για πάντα στον Πειραιά”

Πολλοί λένε ότι γεννήθηκε… στα Καμίνια του Πειραιά και όχι στην Ολίβα της Ισπανίας, ότι είναι ο μοναδικός παίκτης που άφησε κληρονομιά ο Βαλβέρδε και ότι θέλει να μείνει για πάντα στο λιμάνι. Και, όπως ο ίδιος αποκαλύπτει, το συζήτησε ήδη αυτό με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Παράλληλα, παραδέχεται ότι δεν είδε το γκολ που πέτυχε

Ο λόγος για τον αρχηγό του Ολυμπιακού, Νταβίντ Φουστέρ, που παίζει σαν Ελληνας, αν και Ισπανός, έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών, παρότι αρχικά αμφισβητήθηκε έντονα ως «μίζα του Βαλβέρδε», έδωσε ελληνικό όνομα στον γιο του, βγαίνει μπροστά στα δύσκολα και συνεχίζει να φορτώνει γκολ τα αντίπαλα δίχτυα. Κι αν τον ρωτήσεις ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, απαντά κατηγορηματικά: «Ο Ολυμπιακός».

Ο 32χρονος Ισπανός μέσος ήταν το πρόσωπο της βραδιάς την Τρίτη, αφού πέτυχε με αυτοθυσία το πρώτο γκολ κατά της Μάλμε, παρότι δέχθηκε κλωτσιά στο πρόσωπο από τον Κονατέ και όλο το γήπεδο σηκώθηκε όρθιο κατά την αντικατάστασή του και τον αποθέωσε, φωνάζοντας ρυθμικά το όνομά του.
Ποιος να τα φανταζόταν όλα αυτά τον Αύγουστο του 2010, όταν μετά τον Ριέρα ανακοινώθηκε η απόκτηση του άγνωστου Φουστέρ, που αντιμετωπίστηκε με καχυποψία ως... βύσμα του Βαλβέρδε, κάτι που παραδέχεται και ο ίδιος. «Δύο χρόνια νωρίτερα είχα έρθει κρουαζιέρα στον Πειραιά. Με λεωφορείο πήγαμε στην Ακρόπολη κι όταν περνούσαμε έξω από το “Καραϊσκάκης”, με ρώτησε η γυναίκα μου, Αντζελα, ποια ομάδα έπαιζε σε αυτό το γήπεδο. Της απάντησα “Ο Ολυμπιακός”, αλλά δεν φανταζόμουν φυσικά αυτό που θα ακολουθούσε. Ομολογώ ότι στους πρώτους αγώνες δεν πέρασα καλά. Υπήρχε μουρμούρα, αμφισβήτηση και γκρίνια από τον κόσμο. Ηταν εξάλλου και η πρώτη φορά που έπαιζα εκτός Ισπανίας και χρειαζόμουν χρόνο προσαρμογής. Ο κόσμος θέλει γρήγορα αποτελέσματα και πιέζει πολύ την ομάδα. Το κλίμα άρχισε να αλλάζει στο ματς με τον Ατρόμητο, όταν δέχθηκα αγκωνιά από αντίπαλο και, παρότι έτρεχαν αίματα, συνέχισα να παίζω μπανταρισμένος», μας λέει. Την πρώτη χρονιά, πέτυχε 13 γκολ και ήταν τρίτος σκόρερ στο πρωτάθλημα.

Eνα με τον κόσμο. Στη συνέχεια, όπως αναφέρει, «έγινα ένα με τον κόσμο. Λένε ότι γεννήθηκα στον Πειραιά και παίζω σαν βέρος Ολυμπιακός. Απολαμβάνω την αγάπη τους. Και στην Ελτσε με αγαπούσαν, αλλά στον Ολυμπιακό με εμπνέουν περισσότερο οι οπαδοί μας, μου ταιριάζουν».
Για το γκολ κατά της Μάλμε θυμάται: «Πήρε κεφαλιά ο Κασάμι και το ένστικτό μου με οδήγησε στο κατάλληλο σημείο. Δεν δίστασα να βάλω το κεφάλι μου ανάμεσα σε πόδια και έγινε ό,τι έγινε. Ομολογώ ότι δεν είδα την μπάλα στα δίχτυα. Επεσα κάτω και από τις φωνές του κόσμου κατάλαβα ότι πέτυχα γκολ. Δεν έχασα πάντως τις αισθήσεις μου».

Τέσσερα γκολ πέτυχε στην Ευρώπη, στο 0-1 επί της Καζάν, στο 0-1 επί της Μέταλιστ και δύο σε ισάριθμα ματς με την Αρσεναλ. «Το γκολ επί της Καζάν ήταν το σπουδαιότερο γιατί μας έδωσε την πρόκριση, αλλά και επί της Μάλμε το χάρηκα το ίδιο, ίσως και περισσότερο. Ιδιαίτερα στην αντικατάστασή μου, όταν ο κόσμος φώναξε το όνομά μου. Το γκολ είναι η ολοκλήρωση ενός ποδοσφαιριστή, ιδιαίτερα όταν τραγουδάει ο κόσμος για σένα και σου δείχνει την αγάπη του».

Γεννημένοι νικητές. Ο Φουστέρ είναι ο μοναδικός παίκτης που αποκτήθηκε επί Βαλβέρδε και είναι ακόμη στον Ολυμπιακό, αν και εκείνη την περίοδο τα φώτα της δημοσιότητας είχαν πέσει πάνω στον Ριέρα. «Χρωστώ ευγνωμοσύνη στον Ερνέστο, γιατί έψαχνε έναν παίκτη με τα δικά μου χαρακτηριστικά και μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω στο εξωτερικό και στον Ολυμπιακό. Από τότε πέρασαν πολλοί προπονητές και με εμπιστεύθηκαν όλοι, γιατί δίνω τον καλύτερο εαυτό μου. Εχω επαφή με τον Βαλβέρδε, αλλά και τους συνεργάτες του, Γιον Ασπιάθου και Ρος Ποθάνκο. Επικοινωνούμε με μηνύματα, μαθαίνουν τα νέα μου κι εγώ τα δικά τους», μας αναφέρει.
Για τις ομοιότητες Βαλβέρδε, Μίτσελ λέει: «Ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο σκέψης για το ποδόσφαιρο. Παρ’ όλα αυτά, ταιριάζουν γιατί είναι γεννημένοι νικητές και παίρνουν καλά αποτελέσματα».

Δίπλωμα προπονητή. Τον Νταβίντ Φουστέρ τον αγαπάει ο κόσμος, ενώ και ο ίδιος αγαπάει την Ελλάδα και παραδέχεται: «Θέλω να μείνω εδώ για πάντα, γιατί είναι ευτυχισμένη και η γυναίκα μου. Ηδη μίλησα με τον πρόεδρο και του ζήτησα να ανανεώσουμε τη συνεργασία μας. Το θέλει ο πρόεδρος, το θέλω κι εγώ. Και μετά τη λήξη της καριέρας μου, θα ήθελα να παραμείνω. Εχω δίπλωμα προπονητή Α κατηγορίας, για μικρά παιδιά, από το Πανεπιστήμιο της Βαλένθια και είμαι διατεθειμένος να πάρω και τα ανώτερα. Στην Ελλάδα, εξάλλου, είμαι πιο αγαπητός και αναγνωρίσιμος από ό,τι στην Ισπανία. Γι’ αυτό και βάφτισα τον γιο μου Νικόλα, ένα δημοφιλές όνομα στην Ελλάδα, με αφορμή τη σύλληψή του, που έγινε στη χώρα σας. Η γυναίκα μου είναι πάλι έγκυος και περιμένουμε το δεύτερο παιδί τον Ιούνιο. Μια φορά βέβαια με μπέρδεψαν με τον Πέρεζ και μου είπαν στον δρόμο “Μπράβο, Νταβίντ. Eτσι γερά και με την Παραγουάη”».
Του αρέσει στην Ελλάδα «το φαγητό, ο κόσμος, που μοιάζει με τους Ισπανούς, και οι ομορφιές της. Τα νησιά, η Αράχωβα, τα Μετέωρα». Δεν του αρέσει «η βία στα γήπεδα και το γεγονός ότι αρκετοί άνθρωποι υποφέρουν, όπως και στην Ισπανία».

Για τη διαφορετική εικόνα που δείχνει ο Ολυμπιακός σε Ελλάδα και Ευρώπη, εκτιμά ότι «πρέπει κάποιοι ποδοσφαιριστές να καταλάβουν ότι ναι μεν είναι όμορφο να παίζεις στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπου σε βλέπει περισσότερος κόσμος, αλλά για να μετάσχεις σε αυτή τη διοργάνωση, πρέπει να κερδίσεις το πρωτάθλημα».
Και η τελευταία ερώτηση: Θα κατακτήσει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα; «Ναι».