Ryse: Son of Rome

Στο Ryse, παίζουμε τον Marius, έναν Ρωμαίο λεγεωνάριο που, καθώς προσπαθεί να προστατέψει τον αυτοκράτορα Νέρωνα από τις επιθέσεις των βαρβάρων, ξαναζεί μέσα από flashbacks τα γεγονότα της ζωής του που τον έφεραν μέχρι εκεί. Ο Marius ξεκίνησε απλά ως στρατιώτης με μπανάλ όνομα, στον σπουδαίο στρατό της Ρώμης, αλλά η δίψα για εκδίκηση τον μετέτρεψε σε φονική μηχανή πολέμου. Όπως και να έχει, το βασικό στοιχείο στην καρδιά του Ryse είναι οι μάχες που μπορεί να σας ξεγελάσουν στην εισαγωγική μάχη ως κάτι ενδιαφέρον…αλλά ουσιαστικά είναι quick-time events, όπου

πρέπει να πατήσεις το σωστό πλήκτρο, τη σωστή στιγμή.

Κάθε μάχη έχει ως εξής: αρχικά μπλοκάρεις την επίθεση του εχθρού, μετά εναλλάσσεις δύο-τρία χτυπήματα για να κάνεις ζημιά και να σπάσεις την άμυνά του και μετά το θύμα είναι έτοιμο για finisher. Με το mouse wheel επιλέγουμε το είδος του fatality, αν θα μας επιστρέψει health, focus (που ενεργοποιεί ένα bullet-time mode), damage bonus ή περισσότερα XP. Όταν ξεκινήσει το finisher, η δράση μπαίνει σε slow motion, οι υπόλοιποι αντίπαλοι δεν μπορούν να μας χτυπήσουν και το θύμα μας αρχίζει ολόκληρο να αλλάζει χρώματα (πάει το immersion από το παράθυρο!). Εμείς πρέπει να πατήσουμε το αντίστοιχο χρώμα: αν δεν το καταφέρουμε, δεν γίνεται κάτι κακό (δεν διακόπτεται το finisher), απλά δεν πετυχαίνουμε το ιδανικό σκορ. Όσο πιο καλά και γρήγορα ανταποκριθούμε, τόσο καλύτερο και πιο αποτελεσματικό το combo μας. Τα χρώματα θεωρητικά ακολουθούν τα πλήκτρα στο Xbox controler αλλά αυτό θα πρέπει να το μαντέψετε αν παίζετε με πληκτρολογίο και ποντίκι (το μπλε είναι δεξί κλικ, το κίτρινο είναι αριστερό κλικ, το πράσινο είναι το spacebar). Προσωπικά, σε ορισμένα σημεία νόμιζα ότι έπαιζα Simon, εκείνο το αρχαίο eighties παιχνίδι με τα τέσσερα χρώματα που πρέπει να πατήσεις στην σειρά. Δυστυχώς τα μισά upgrades που μπορούμε να ξεκλειδώσουμε για τον Marius έχουν να κάνουν με τα finishers (τα άλλα μισά είναι ανεπαίσθητες μικροβελτιώσεις σε health και combat bonuses). Άρα, η όποια ανάπτυξη του χαρακτήρα (που ίσως θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση), πατάει κυρίως στο μειονέκτημα των… πολύχρωμων finishers. Να προσθέσουμε ότι, εκτός από τις μάχες σώμα-με-σώμα, υπάρχουν και ορισμένες «στημένες φάσεις» όπου ελέγχουμε τους άλλους στρατιώτες με υποτυπώδεις εντολές ή όπου παίρνουμε τον έλεγχο κάποιας βαλίστρας ή πολιορκητικής μηχανής για μερικά πολύ εύκολα kills (πατάς κουμπί= νεκρός βάρβαρος).

Η αλήθεια είναι ότι, ξεκινώντας, το Ryse: Son of Rome παίζεις κάτι πολύ εντυπωσιακό, ένα άγριο και χορταστικό πράγμα που στάζει αντρίλα. Ακόμα και οι πρώτες μάχες είναι έντονες, συμπαγείς, χορταστικές. Σιγά-σιγά όμως, αρχίζεις και συνειδητοποιείς (α) ότι κάνεις τα ίδια πράγματα, ακολουθώντας μια συγκεκριμένη χορογραφία πλήκτρων και (β) προχωράς πάνω σε «ράγες», δεν παρεκκλίνεις ούτε pixel από τις κινήσεις που έχουν σχεδιάσει για σένα οι developers και που έχουν κάνει χιλιάδες gamers πριν από εσένα. Ο κόσμος γύρω σας είναι πανέμορφος, το voice acting εξαιρετικό, το animation, οι ήχοι, όλα άψογα: αλλά είστε πάντα σε ράγες και πηγαίνετε μπροστά, χωρίς ίχνος interaction με το περιβάλλον γύρω σας. Πραγματικά, θα περίμενα λειτουργία για benchmarking κάρτας γραφικών στο Ryse, είναι περίεργο που δεν υπάρχει, καθώς είναι το ιδανικό παιχνίδι για τέτοιες δοκιμές. Το multiplayer κομμάτι φαίνεται πολύ ανεπτυγμένο, με δικά του ladders και achievements… αλλά δυστυχώς, δεν κατάφερα να βρω ούτε ένα παιχνίδι στο Steam. Στις συζητήσεις του community hub είδα ότι υπάρχουν αντίστοιχα προβλήματα (μεταξύ πολλών άλλων). Για να τολμήσω και μια παρομοίωση, θα έλεγα ότι το Ryse: Son of Rome είναι το Walking Dead/Wolf Among Us της κατηγορίας του: είναι εντυπωσιακό τεχνικά, βλέπεις κάτι όμορφο και διασκεδαστικό μπροστά σου, αλλά αρκεί να κάνεις κλικ εκεί που σου λέει το παιχνίδι και έτσι μηχανικά, προχωράς. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό, αλλά δεν θα το λέγαμε και εγκεφαλικό/challenging gameplay. \

Παίξτε το Ryse: Son of Rome για να θαυμάσετε τα υπέροχα γραφικά του ή για να ζορίσετε το καινούριο σας PC. Παίξτε το Ryse: Son of Rome αν θέλετε κάτι ανέμελο και fun, που δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά και που προσφέρει 5-6 ώρες παιχνιδιού (αν και καλύτερα να περιμένετε πρώτα μια μείωση τιμής). Απλά, μην το παίξετε περιμένοντας κάτι περισσότερο.

The post Ryse: Son of Rome appeared first on gameslife.

Keywords
Τυχαία Θέματα