Ο γιος του Παύλου στον δρόμο για την κορυφή της Ρούμελης

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Ο Κώστας Μπακογιάννης κουβαλά πολλές ιδιότητες. Για τους εχθρούς του, που είναι λίγοι, αλλά δυσανάλογα με το νεαρό της ηλικίας του, αδικαιολόγητα μοχθηροί, είναι «ο εγγονός του Μητσοτάκη», «ο γιος της Ντόρας», ένα νέας κοπής προσάναμμα σε ένα πολιτικό τζάκι που πασχίζει να μείνει αναμμένο. Για τους φίλους, είναι ο Κώστας, ο γιος του άνανδρα δολοφονημένου Παύλου, του ανθρώπου που έβγαλε από την παρακμή την άλλοτε ξεχασμένη Ευρυτανία, ενός ανθρώπου που έθρεψε μέσα από τον λόγο του, τα έργα του, τα γραπτά του και τη δράση

του τον σύγχρονο ελληνικό διαφωτισμό και την εθνική συμφιλίωση. Και ο Κώστας με το ρουμελιώτικο γονίδιο αναπτυγμένο μέσα του, αυτό το ντόμπρο, το καθάριο γονίδιο που κυλά για αιώνες από τον Παρνασσό έως τους Δελφούς και από την Γκιώνα έως τη ρουμελιώτικη ακτή του Κορινθιακού, προσπάθησε, ως πετυχημένος δήμαρχος της πατρογονικής γης, να δικαιώσει την ιστορία που κουβαλά, τη ρίζα του και την έννοια της προσφοράς.

Σε δύο εβδομάδες, διεκδικεί την ψήφο των συμπατριωτών του, ως υποψήφιος περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας, αφήνοντας πίσω του τα κακεντρεχή σχόλια – που, άλλωστε, δεν αφορούν ούτε πολιτικές επιλογές, ούτε παρόμοιες κρίσεις. Εξάλλου, το γεγονός ότι «είναι εγγονός του Μητσοτάκη» δεν συνιστά πεδίο αντιπαράθεσης, ούτε πολιτικής, ούτε καν λογικής.

Κι όμως, αυτό έχουν διαλέξει ως επιχείρημα οι αντίπαλοί του για να τον πλήξουν τάχα. Ειδικά οι εσωκομματικοί. «Ένας αγώνας δεν τελειώνει ποτέ ούτε εύκολα, ούτε πριν από την ώρα του», λέει ο ίδιος σε όσους από καλή ή κακή πρόθεση τον περιγράφουν ως το απόλυτο φαβορί. Ο ίδιος, καθώς οργώνει τη ρουμελιώτικη γη, κουβαλώντας τις αποδείξεις από μια καλή δημαρχιακή θητεία, τονίζει, όταν του κάνουν λόγο για «σκαλοπάτια προς την κεντρική πολιτική σκηνή», πως «η πολιτική και η ενασχόληση με τα κοινά γενικότερα έχει νόημα μόνο αν μπορείς -έστω και κατάτι- να αλλάξεις τη ζωή του πολίτη προς το καλύτερο. Η αυτοδιοίκηση είναι το κατεξοχήν πεδίο προσφοράς στον συμπολίτη μου και άμεσης επαφής μαζί του με απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα. Σημασία δεν έχει ποιος είσαι ή τι λες, αλλά τι κάνεις. Στόχος μου είναι να μπορώ να περπατάω στο τέλος της πενταετίας στις πλατείες και τα χωριά της περιφέρειας με ψηλά το κεφάλι, όπως κάνω σήμερα στο Καρπενήσι».

Είναι δεδομένο πως ως σύγχρονος πολιτικός έχει καταφέρει να μεταφέρει το Καρπενήσι στις Βρυξέλλες, παίρνοντας από την Ευρώπη πολλά από αυτά που χρειαζόταν η άλλοτε ξεχασμένη στη μοίρα της υποβάθμισης Ευρυτανία, με πυρήνα το Καρπενήσι. Αποφάσισε να συνεχίσει να υπηρετεί την ιδιαίτερη πατρίδα του, προσπερνώντας ακόμη και τις «σειρήνες» του Δήμου Αθηναίων, εκεί που το όνομά του είχε πέσει στο τραπέζι ως συνολική απάντηση του Δημοκρατικού Τόξου κόντρα στην ακροδεξιά απειλή. Ο 35άρης πολιτικός βλέπει προβλήματα των πολιτών και όχι ανθρώπους στο μετερίζι του «εχθρού». Μιλώντας στο «Π» μια μέρα μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του στην αρχή του περασμένου Φλεβάρη, ο Μπακογιάννης είπε: «Τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα. Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ, Σαμαράς, Τσίπρας ή Βενιζέλος, η περιφέρεια θα πρέπει να επιβιώσει και να προκόψει. Η τεχνητή πολιτικοποίηση, λοιπόν, μπορεί ενδεχομένως να εξυπηρετεί τα κόμματα και τις σκοπιμότητές τους, αλλά δεν συμβάλλει στην κοινή μας προσπάθεια».

Και είναι αυτό το ύφος και η αναζήτηση όσων ενώνουν, κάτι που ο γιος του Παύλου το θέλει για ένα διαρκές πρόσημο στην πολιτική του διαδρομή, που είναι στην αρχή της…

The post Ο γιος του Παύλου στον δρόμο για την κορυφή της Ρούμελης appeared first on Paraskhnio.gr.