Η Ιστορία διδάσκει

Του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

Είναι γεγονός ότι πολλά ακατανόητα γεγονότα εξελίσσονται το τελευταίο διάστημα, τα οποία μπορεί να μη σχετίζονται μεταξύ τους, επηρεάζουν όμως αναμφίβολα το κοινωνικό γίγνεσθαι. Αναφέρομαι στις κινητοποιήσεις διαφόρων ομάδων εργαζομένων και των αγροτών, στην ενασχόληση των ΜΜΕ και, δυστυχώς, ορισμένων κομμάτων με τη Χρυσή Αυγή

και στις εξελίξεις της υπόθεσης της «λίστας Λαγκάρντ». Στην πρώτη περίπτωση, η πλειονότητα των εργαζόμενων αναγκάζεται να απεργήσει γιατί «έτσι απαιτούν οι αποφάσεις των συνδικαλιστών». Οι δε αγρότες, που μόλις πριν από τα Χριστούγεννα έλαβαν 1,076 δισ. ευρώ από τον ΟΠΕΚΕΠΕ με παρέμβαση Σαμαρά, σχηματίζουν μπλόκα και ετοιμάζουν αποκλεισμούς εθνικών οδών, τους οποίους θα είχαν πραγματοποιήσει αν ήταν περισσότεροι. Ο Κουβέλης επιτίθεται στη Χρυσή Αυγή για τα συνθήματα που ακούστηκαν στην κηδεία του Ντερτιλή και οι επιτελείς του Τσίπρα στον πρωθυπουργό και τον υπουργό Δημόσιας Τάξης «για την ανοχή που επιδεικνύουν απέναντι σε συγκεντρώσεις χουντικών». Την ίδια ώρα, οι μάρτυρες της Προανακριτικής για τη «λίστα Λαγκάρντ» δεν ανοίγουν τα στόματά τους και όσοι το κάνουν «καρφώνουν» μόνο τον Παπακωνσταντίνου, λες και ο τότε υπουργός Οικονομικών μόνος του σχεδίασε και εκτέλεσε το μεγαλύτερο έγκλημα σε βάρος της μεταπολεμικής Ελλάδας. Όχι όλοι, αλλά στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Κι όχι τόσο με την ανοχή των βουλευτών-μελών της Επιτροπής, όσο με την ανοχή των κυβερνητικών εταίρων που πλαισιώνουν τον Σαμαρά. Για παράδειγμα, είναι αδιανόητο ο επικεφαλής της ΕΥΠ Κ. Μπίκας να τοποθετείται πρέσβης στο Λονδίνο μετά την απομάκρυνσή του από τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας. Ομοίως, αδιανόητο είναι να τοποθετείται σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος με παχυλότατη αμοιβή και ο επικεφαλής κατά της φοροδιαφυγής την περίοδο Παπανδρέου, πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών, Η. Πλασκοβίτης. Αμφότεροι κατέθεσαν στην Προανακριτική ότι δεν είχαν σχέση με τη λίστα σαν να λέμε ότι η μοδίστρα δεν γνωρίζει τίποτα για την κλωστή που έχει στη βελόνα της! Συγγνώμη, αλλά με τέτοιου είδους συμπεριφορές εντός Κοινοβουλίου, απεργίες διαρκείας και διαρκείς επιθέσεις κατά της Χρυσής Αυγής, το μόνο που επιτυγχάνεται από το πολιτικό σύστημα είναι ο καθολικός εκφασισμός της κοινωνίας! Επειδή η Ιστορία διδάσκει, θυμίζω ξανά ότι ο Χίτλερ εξελέγη στη Γερμανία, ενώ στην Ιταλία η εξουσία παραδόθηκε στον Μουσολίνι τον Οκτώβριο του ’22 από τον βασιλιά Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄. Το φασιστικό κόμμα του Ντούτσε αριθμούσε τότε 37 βουλευτές. Ουδείς εκ των δύο διέπραξε πραξικόπημα. Ο φασισμός αποτελεί τη χείριστη μορφή της πολιτικής ιδεολογίας, καθώς δεν διαθέτει ίχνος δημοκρατικής αναφοράς, αλλά σε κάθε περίπτωση διαθέτει οπαδούς και στην προκειμένη, στην Ελλάδα του 2013, 440.000 ψηφοφόρους. Οι μελανοχιτώνες πλησιάζουν και απειλούν. Η πολιτική και ψύχραιμη αντιμετώπιση θα τους οδηγήσει σε απαξίωση. Αντιθέτως, οι κραυγές δυναμώνουν το λαϊκό τους έρεισμα.