Τελικά, μήπως δεν έφταιγε (μόνο) ο Κατσουράνης;

Καθαρά αγωνιστικά, αφήνοντας όλα τα υπόλοιπα στην άκρη, η απόλυση του Κώστα Κατσουράνη έκοψε τον Παναθηναϊκό στα δύο...
Ο τρόπος με τον οποίο η κοινή γνώμη κρίνει τις όποιες αποφάσεις γύρω από το ποδόσφαιρο, εξαιτίας μίας φάσης, είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο. Δοκάρι και μέσα ο Τοτσέ με την Τότεναμ, δικαίωση για την απόλυση Κατσουράνη. Δοκάρι και έξω… θα έφταιγε για την ήττα η απουσία του Έλληνα μέσου. Πραγματική παράνοια...

Πολλοί ενοχλήθηκαν με τους προβληματισμούς που έθεσε το GreenZone την ημέρα που δημοσιοποιήθηκε η απόφαση της απομάκρυνσης του ποδοσφαιριστή από την ομάδα. Μπορεί να υπάρχουν πράγματι χίλιοι δύο λόγοι που οδήγησαν τη διοίκηση στη συγκεκριμένη απόφαση. Ας δεχτούμε πως πράγματι ήταν εξωαγωνιστικοί αυτοί και πως δεν έχουν να κάνουν ούτε με τα οικονομικά, ούτε με το γεγονός πως ήταν ο παίκτης που αντιπαθούσε -στα όρια μίσους, έχθρας- το περιβάλλον Βαρδινογιάννη. Το timing της απόλυσης ήταν λάθος. Από όποια πλευρά και αν το κοιτάξει κανείς.

Ξαναγράφουμε για να μην παρεξηγηθούμε. Δεν αμφισβητούμε πως πράγματι ο Κατσουράνης δημιουργούσε προβλήματα στα αποδυτήρια, πως ίσως ήταν υπεύθυνος για διαρροές στα media ή για οτιδήποτε άλλο τον κατηγόρησαν. Αδυνατούμε όμως να δεχτούμε πως ένας παίκτης που είναι δυόμιση χρόνια στον Παναθηναϊκό έδειξε… τον κακό εαυτό του στα μέσα της περιόδου. Τώρα που δεν μπορεί να αντικατασταθεί με άλλον ποδοσφαιριστή με παρόμοια χαρακτηριστικά. Όπως επίσης αδυνατούμε να δεχτούμε πως είναι ο μοναδικός που δημιουργούσε αντίστοιχα προβλήματα.

Αγωνιστικά, ακόμα και αυτός ο κακός πολλές φορές Κατσουράνης που υπάρχουν στιγμές που δείχνει να βαριέται, να περπατάει και ό,τι θέλει ο καθένας να του προσάψει, απλώς δεν έχει αντικαταστάτη από το υπάρχον ρόστερ. Η απουσία του δημιουργεί μία τεράστια τρύπα. Τόσο αμυντικά, όσο κυρίως στον δημιουργικό τομέα.

Ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή έχει έναν αμυντικό μέσο! Έναν! Τον Βιτόλο.

Έπειτα από τον άκομψο τρόπο με τον οποίο έφυγε ο Νίνης (με παράσημο ένα εξώδικο από τον τότε πρόεδρο Γόντικα και νυν μέλος της διοικούσας επιτροπής), μετά την αποχώρηση του Καραγκούνη και τη μη ανανέωση του Κλέιτον, ο Κατσουράνης ήταν ο μοναδικός ποδοσφαιριστής του ρόστερ που μπορούσε να κάνει το απρόβλεπτο στον χώρο του κέντρου, να βγάλει μία κάθετη μπαλιά, να σπρώξει την ομάδα στην αντεπίθεση με μία μακρινή πάσα, να καθοδηγήσει με μαεστρία την ομάδα, να βοηθήσει με το παιχνίδι του τις «σφαίρες» Σισοκό και Κουίνσι να μην δείχνουν τόσο αποκομμένοι.

Χωρίς τον Κατσουράνη ο Παναθηναϊκός γίνεται προβλέψιμος. Όλοι ψάχνουν τους δύο τεχνίτες, οι οποίοι είτε θα προσπαθήσουν να πλαγιοκοπήσουν τον αντίπαλο και να μπουκάρουν ή να βγάλουν σέντρα, είτε θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις για κάτι καλό, με μία ντρίπλα που θα δίνει στους «πράσινους» πλεονέκτημα παίκτη παραπάνω.

Υ.Γ. Το συγκεκριμένο παιχνίδι, ωστόσο, ο Παναθηναϊκός θα το έχανε και με τον Κατσουράνη στο ρόστερ, αφού ο διεθνής μέσος δεν θα αγωνιζόταν, καθώς θα