Παναθηναϊκή... χαρμολύπη

Το Greenzone.gr δημοσιεύει το κείμενο του αναγνώστη Γιάννη «Φρέντο». Ανατριχιαστικές οι διαφορές των δύο πιο δημοφιλών τμημάτων του Παναθηναϊκού...

Για άλλη μια φορά, μετά τον προχθεσινό αγώνα μπάσκετ, εμείς οι Παναθηναϊκοί βιώσαμε άλλοι συνειδητά και άλλοι υποσυνείδητα το αίσθημα της χαρμολύπης. Χαρά και υπερηφάνεια για την μπασκετική ομάδα και απέραντη λύπη όταν την λαμβάνεις ως μέτρο σύγκρισης με την ποδοσφαιρική.

Είναι κατάσταση ομολογουμένως περίεργη, το ένα σου «παιδί» να χαροπαλεύει διασωληνωμένο στην εντατική και το άλλο υγιέστατο να πηγαίνει για το έβδομο «μεταπτυχιακό»…

Δεν ανακαλύπτω και καμιά Αμερική με αυτά που θα γράψω, ωστόσο τις μέρες αυτές που ταλαιπωρούμαστε για πολλοστή (εύχομαι για τελευταία) φορά από τη μανία διάλυσης του Παναθηναϊκού από τον «παρκαδόρο ραλίστα», καλό θα ήταν μέσω μιας σύγκρισης ανάμεσα στην ποδοσφαιρική και μπασκετική ομάδα του Τριφυλλιού, να καταλάβει και ο τελευταίος αμετανόητος για ποιο λόγο θεωρείται το άτομο αυτό επικίνδυνο για τον Παναθηναϊκό και γιατί είναι μισητό κατά συντριπτικό ποσοστό στις τάξεις των φιλάθλων και οπαδών μας.

- Καταρχήν, υπάρχουν οι επενδύσεις που έχουν γίνει στη μπασκετική ομάδα. Μπορεί τα αθλήματα να διαφέρουν, ωστόσο η νοοτροπία μιας διοίκησης είναι αυτή που μετράει.

Στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό μάθαμε για ισολογισμούς και ελλείμματα, την ώρα που στο μπάσκετ κανείς δεν αναρωτιέται ποτέ για τα ζητήματα αυτά. Και εγώ ρωτάω: πού θα βρισκόμασταν στο μπάσκετ και θα είχαμε 6 ευρωπαϊκά εάν οι Αφοί Γιαννακόπουλοι είχαν Ευαγγέλιο τον ισολογισμό και τα νούμερα όπως ο Τζίγγερ;
Το θέμα δε χρίζει ιδιαίτερης ανάλυσης, το καταλαβαίνει κι η κουτσή Μαρία….

- Η οικογένεια Βαρδινογιάννη στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό δεν προσέφερε τίποτε στο θέμα του γηπέδου. Το γήπεδο για μια ομάδα, είναι εφαλτήριο προόδου. Το είδαμε με τον Ολυμπιακό στο ποδόσφαιρο, αλλά και με τον μπασκετικό Παναθηναϊκό που μπορεί να μην είναι ιδιόκτητο, ωστόσο είναι από τα κορυφαία της Ευρώπης. Οι μεγάλες ομάδες παίζουν σε «μεγάλα» γήπεδα. Θυμηθείτε πόσο «έπεσε» ως κύρος και στην προσέλκυση μεγάλων παικτών η ομάδα όταν μετακομίσαμε για λίγο στο κλειστό του Σπόρτινγκ.

- Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός είναι ένας οργανισμός που σφίζει από υγεία σε όλα τα επίπεδα. Φέρεται με αξιοπρέπεια στους βετεράνους, τιμάει τους εν ενεργεία παίκτες και δεν τους «δίνει στεγνά» στον κόσμο με την πρώτη αποτυχία, για την οποία ίσως φταίει η διοίκηση. Οι παίκτες κρίνονται δίκαια και δε θεωρούνται αποδιοπομπαίοι τράγοι με το παραμικρό. Αυτά όλα φυσικά έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τον τρόπο που λειτουργεί η ΠΑΕ επί Τζίγγερ.

- Ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ έχει μια διοίκηση που θαρρείς ότι θα έπαιζε μέχρι μπουνιές με τον αντίπαλο παράγοντα, διαιτητή, διοικούντα (μην πω και αθλητή ή προπονητή που λέει ο λόγος). Η προστασία μιας ομάδας σε αγωνιστικά ή μη ζητήματα είναι βασικό συστατικό για τις επιτυχίες, καθώς εκτός των άλλων δημιουργούν θετική αύρα και ψυχολογία στους