«Δεν χρωστάμε - Παιανία - Σαραβάκος», Αφιέρωμα οικογένειας Βαρδινογιάννη Μέρος 2ο

Οι δικαιολογίες που για 30 χρόνια ευαγγελίζονταν οι «πιστοί» της οικογένειας Βαρδινογιάννη πλέον δεν πείθουν κανέναν...
«Ορίστε; Δεν ακούω καλά... Δεν μου πάνε τα λαχανί;»
Η οικογένεια Βαρδινογιάννη παρέλαβε τον Παναθηναϊκό πρώτο στην Α’ Εθνική και τον «κατάντησε» δεύτερο και καταϊδρωμένο. Παρέλαβε μία ομάδα που τη σέβονταν όλοι και την «κατάντησε» έρμαιο του παρασκηνίου, ανήμπορο να αντιδράσει σε κάθε μορφής αδικία.

Αφήνουμε όμως τα παραπάνω για επόμενο μέρος του αφιερώματός μας. Σήμερα θα ασχοληθούμε με τις δικαιολογίες, το «χάπι που χρύσωνε» την πραγματικότητα. Με τα επιχειρήματα που έγιναν «Ευαγγέλιο», με τη συνδρομή σύσσωμων των ΜΜΕ που ελέγχονται με απόλυτη μαεστρία.

1) «Δεν χρωστάμε, δεν έχουμε πέσει στη Β’ Εθνική»

Μα ο Παναθηναϊκός ιδρύθηκε από τους αείμνηστους Γιώργο Καλαφάτη και Απόστολο Νικολαΐδη για να μην χρωστάει και για να είναι στην κορυφή, όχι για να πέσει στη Β΄ Εθνική. Μέχρι να εμφανιστεί η οικογένεια Βαρδινογιάννη ο Παναθηναϊκός δεν χρώσταγε και ήταν πρώτος σε τίτλους της Α’ Εθνικής.

2) «Φέραμε Κυράστα, Γαλάκο, Ζάετς, Ρότσα, Σαραβάκο, Δημόπουλουλο, Μπορέλι, Βαζέχα, Βάντζικ, Ασάνοβιτς, Κωνσταντίνου, Σόουζα»

Με λίγα λόγια 13 παιχταράδες σε 30 χρόνια!
Ο Παναθηναϊκός είναι το καμάρι της Αθήνας και είχε πάντοτε παίχτες λαμπρούς. Προπολεμικά είχε τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της πρωτεύουσας. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εποχής και με μαρτυρίες, το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει ξαναδεί παίχτη με τις ικανότητες του Άγγελου Μεσσάρη. Και μετά το 40’ ο Παναθηναϊκός σταθερά ήταν η ομάδα κάθε χρόνο που είχε τους πιο άξιους ποδοσφαιριστές.

Τον «στρατηγό» Μίμη Δομάζο δεν τον έφερε στο Τριφύλλι η οικογένεια Βαρδινογιάννη, ούτε τον Ζαχαρία Πιτυχούτη. Αντιθέτως, και τους δύο τους έφερε ο Ανδρέας Βγενόπουλος (ο παππούς).
Αλλά και τα χρόνια της πολυμετοχικότητας αποδείχτηκε πως ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανάγκη τους Βαρδινογιάννιδες για να δει παιχταράδες στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Είδε Σισέ και Ζιλμπέρτο, παίχτες παγκοσμίας φήμης. Αυτός άλλωστε έιναι και ο λόγος που και οι δύο (μέχρι να κλείσουν με την απόδοσή τους στόματα) λοιδορήθηκαν από το μεγαλύτερο κομμάτι του Τύπου. Αυτός φαίνεται να είναι και ο λόγος που απομακρύνθηκαν, όπως θα απομακρυνθεί και ο Λέτο (αφού πρώτα «εξουδετερωθεί» με… χαλασμένους χειρισμούς στον τραυματισμό του).

Διαβάζουμε συχνά για Ρότσα, Βαζέχα και Σαραβάκο, αλλά σπάνια διαβάζουμε για κάποιον από τους Τσιφούτη, Καλπάκη, Λούπου, Κόλεφ, Πόλακ, Καρβάλιο, Λίνκαρ, Σαίνιο, Μάουρο Σίλβα, Σίργκουτσον, Ηπειρώτη, Κουτσουρέ, Ντεμπά, Ραγκουέλ, Βύντρα, Τζιόλη, Σπυρόπουλο, Σέριτς, Μάρκο Βίλλα, Τζαφάρ Ιρισμέτοφ, Σέζαρ, Κονσεϊσάο, Γκαλίνοβιτς, Μάριτς, Σάριτς, Άντριτς, Ενακαρχίρε, Κιάσσο, Ποδάρα, Μητρόπουλο, Θωμαΐδη, Καφέ, Τσαπατώρη, Εστερχάζι, Επαλέ, Κώτσιο, Μπικόφσκι, Σκάτσελ, Μίτου, Βόουτερ, Ρομέρο, Πλεσίς, Φερνάντεζ, Λουίς Γκαρσκία.
Παίχτες που παίζουν ή έπαιζαν σε βασικές εντεκάδες και διεκδικούσαν πρωταθλήματα.

3) «Φτιάξαμε προπο