Βαγγέλης, θύμα bullying, προς Βαγγέλη…

Συνονόματε.

«Χοντρέ!», «κύκλωπα!», «γκαβέ!» ηχούν και πάλι στα αυτιά μου από τότε που η ιστορία σου απασχολεί τη δημοσιότητα, φίλε. Ήταν μερικές από τις λέξεις με τις οποίες με «πυροβολούσαν» κάποιοι στο Δημοτικό, πάνε βέβαια 25 χρόνια από τότε…

Είχα πολλά κιλά, είχα και στραβισμό, αναγκαζόμουν να φοράω γάζα στο δεξί μου μάτι, το «τεμπέλικο» όπως έλεγε ο οφθαλμίατρός μου, ώστε να συνηθίζω να χρησιμοποιώ και το αδύναμο… Η γάζα ήταν στο χρώμα του δέρματος κι έτσι φαινόταν σα να είχα ένα μάτι. Προκαλούσε γέλιο – όχι όμως σε όλους… Προκαλούσε γέλιο στους -φαινομενικά- δυνατότερους από

Κάποιοι με έδειχναν στο διάλειμμα και γελούσαν. Έτσι πήγαινα στην τουαλέτα και έκλαιγα. Στο σπίτι, όμως, το έλεγα στους δικούς μου. Δεν το κρατούσα μέσα μου. Γι” αυτό νομίζω ότι σήμερα είμαι δυνατότερος από τότε. Το μοιραζόμουν.

Ξέρεις κάτι; Αυτοί που κορόιδευαν έπαιρναν δύναμη από αυτό. Έπαιρναν δύναμη από τη δική μου αδυναμία. Έτσι έκαναν και με σένα. Δεν ξέρω τι σου φώναζαν… Δεν ξέρω τι ακριβώς σου έκαναν.
Αυτό που ξέρω είναι ότι τους έδινες χαρά – Τώρα όμως τους δίνεις θλίψη… Ναί, ακόμα και σε αυτούς που διασκέδαζαν τόσο με το φόβο σου… Έπρεπε να εξαφανιστείς για να καταλάβουν το πόσο άθλια συμπεριφέρθηκαν…

Δεν πρόλαβες να μοιραστείς το πρόβλημα. Δεν το συζήτησες με κανέναν διεξοδικά.

Καν” το σήμερα!
Γύρνα πίσω και μίλα για ότι σε ενοχλεί. Εσύ και μόνο θα επιλέξεις σε ποιόν.
Μίλα για ότι σε δυσκολεύει.
Μίλα για ότι σε προβληματίζει.
Μίλα για ότι σου δημιουργεί διλήμματα.
Μίλα για τα θέλω σου και τα πρέπει σου. Εσύ μόνο τα ορίζεις.

Εκφράσου και ζήσε όπως θέλεις – Κανένας δεν μπορεί να σου επιβάλλει το πως θα είσαι, το πως θα μιλάς, το πως θα κοιτάς. Κανένας, τουλάχιστον, που να το αξίζει δεν θα το επιχειρήσει…

Να ξέρεις ότι αν γυρίσεις και μιλήσεις δεν θα ανακουφιστείς μόνο. Θα συμβάλλεις στον αγώνα κατά των περιστατικών εκφοβισμού, σαν αυτά που σε ανάγκασαν να υποστείς. Πίστεψέ με, είναι αμέτρητα, απλώς δεν είναι καταγεγραμμένα.

Για το τέλος, άκου αυτό: Πριν από δύο εβδομάδες ήμουν στο Ρέθυμνο, στον τόπο σου, για ρεπορτάζ.

Με αφορμή το μήνυμα κατά του εκφοβισμού στα σχολεία που πέρασαν μέσα από τις καρναβαλικές εκδηλώσεις στα πολύ μικρότερά σου παιδιά, καθηγήτρια της ομάδας που αγωνίζεται κατά του φαινομένου, ανάμεσα σε άλλα μου είπε: «Όσο περισσότερο ενοχλείται, φοβάται, και κυρίως το δείχνει το παιδί που μπαίνει στο στόχαστρο, περισσότερο θάρρος παίρνουν οι θύτες και το φαινόμενο διαιωνίζεται…»

Μετά από αυτό σε παρακαλώ: Μην το αφήσεις – μην το αφήσουμε να συνεχιστεί. Το πρόβλημα δεν είναι δικό σου μόνο – Δεν είναι δικό τους – Είναι όλων μας.

Γύρνα πίσω και αν θέλεις βάζουμε στοίχημα: Με την επιστροφή σου και -αν θέλεις- με τη βοήθειά σου, θα κάνουμε μαζί τα αδύνατα δυνατά ώστε το ζήτημα να απασχολήσει ακόμα περισσότερο την κοινωνία. Θα φροντίσουμε μαζί γι΄αυτό…

Τόσο, όσο πραγματικά του αξίζει.
Και τόσο, όσο πραγματικά σου αξίζει…

Βαγγέλης

*Follow on Twitter: @VagLiak