Νέα θεωρία για Αμφίπολη: Τσουνάμι χτύπησε το μνημείο και το σκέπασε με νερό

Εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη από τον κορυφαίο αρχαιολόγο κ. Θέμελη, που υποστηρίζει ότι ο τάφος της Αμφίπολης έχει συληθεί πολλές φορές, διατυπώνει ο συντηρητής αρχαιοτήτων και πρώην επικεφαλής του «Κέντρου Λίθου» του υπουργείου Πολιτισμού, Νίκος Μπελογιάννης.

Μιλώντας στο TV 100 της Θεσσαλονίκης ανέπτυξε τη θεωρία ότι οι μεγάλες ποσότητες χώματος που βρίσκονται στο μνημείο οφείλονται σε πλημμύρα του ποταμού Στρυμόνα, που προκλήθηκε από τσουνάμι λόγω ισχυρότατου σεισμού 6,8 Ρίχτερ

«Ο σεισμός άλλαξε την κοίτη του Στρυμόνα και πλημμύρισε ολόκληρη την περιοχή. Έτσι ο τάφος βρέθηκε κάτω από το νερό και άρχιζε να συγκεντρώνει μεγάλες ποσότητες άμμου.

Τα ορμητικά νερά μπήκαν μέσα στο μνημείο και κάποια στιγμή ο τάφος ήταν πνιγμένος.

Το 1830 η στάθμη των νερών είχε κατέβει αρκετά, ενώ τα αποξηραντικά έργα του 1930 επανέφεραν τον Στρυμόνα στην αρχαία κοίτη του. Έως τότε το νερό και η άμμος αποτελούσαν προστατευτική ασπίδα για το εσωτερικό του μνημείου.
Όλα τα γλυπτά που δεν ήταν μέσα στο νερό έπαθαν διάβρωση, ενώ τα μέρη του σώματος τους που ήταν πλημμυρισμένα άντεξαν στον χρόνο», λέει ο γιος του Νίκου Μπελογιάννη και της Έλλης Παππά.

Πού τα στηρίζει όλα αυτά;
Σε γκραβούρα Γάλλου περιηγητή που απεικονίζει την περιοχή της Αμφίπολης το 1831.
«Εκεί φαίνεται καθαρά ότι η λίμνη Κερκινίτιδα έφτανε μέχρι την είσοδο του τάφου που είναι σήμερα. Η λίμνη φαίνεται ως παρακλάδι του Στρυμόνα».

Και παρουσία της κεφαλής της σφίγγας πίσω από τους δυο τοίχους σφράγισης;

«Δεν αποκλείεται», λέει, «να είναι αποτέλεσμα βανδαλισμού του μνημείου ή και κάποιου άλλου φυσικού φαινομένου».

Ο κ. Μπελογιάννης υποστηρίζει ότι ο τάφος της Αμφίπολης ήταν επισκέψιμος, ενώ οι τοίχοι σφράγισης κατασκευάστηκαν τουλάχιστον επτά αιώνες μετά την ανέγερσή του, επί Θεοδοσίου του Α’, Θεοδοσίου του Β’ ή του Ιουστινιανού.
Τότε που καταστράφηκαν συστηματικά τα αρχαία ειδωλολατρικά μνημεία.

«Κάποιοι μεταγενέστεροι τυμβωρύχοι γκρέμισαν πιο ψηλά τον σφραγιστικό τοίχο, καθώς και το διαχωριστικό πιο μέσα, στο ύψος όπου έφταναν ήδη τα χώματα. Έτσι, τα χώματα ακόμη πιο μέσα είναι αισθητά λιγότερα, αφού χρειαζόταν να φτάσει πολύ ψηλά η στάθμη της λίμνης».

Πηγή: xronometro.com