Η ηγεσία στην Κύπρο απέδειξε ότι οι ψευδαισθήσεις οδηγούν ένα λαό στο χάος

Οι οκτώ μέρες που άλλαξαν τη ζωή στην Κύπρο βύθισαν μαζί με την οικονομία του νησιού και όλες τις ψευδαισθήσεις που ως τώρα συλλογικά καλλιεργούσαμε. Η περιπέτεια της Κύπρου, που μόλις αρχίζει , είναι η αφετηρία για δραστικές αλλαγές στην ΕΕ και το ευρώ και συγχρόνως αποδεικνύει, με τον πιο δραματικό, τρόπο ότι οι ηγεσίες οδηγούν τους λαούς ως πρόβατα επί σφαγήν.

Μάθημα 1ο :
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από την απόφαση του

Eurogroup και ο επικεφαλής του, ο Ολλανδός Νταίζελμπλουμ, αναίρεσε τον εαυτό του. Στα μέσα της εβδομάδος είχε χαρακτηρίσει το «κούρεμα» του κεφαλαίου των καταθέσεων στην Κύπρο «μια και έξω περίπτωση», δηλαδή μοναδική. Μέσα σε τρία εικοσιτετράωρα άλλαξε γνώμη και αφού επιτεύχθηκε ο συμβιβασμός, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου .Είπε, δηλαδή, ότι πλέον οι τράπεζες που αντιμετωπίζουν προβλήματα μπορεί και να ανακεφαλαιοποιουνται από τα χρήματα των «επενδυτών», αφού ως τέτοιοι αντιμετωπίζονται πλέον οι καταθέτες με ποσά πάνω από 100 χιλ ευρώ.

Ο επικεφαλής του Eurogroup ακύρωσε στην πράξη την απόφαση της Συνόδου Κορυφής του περασμένου Ιουνίου, με την οποία τα κράτη -μέλη επιχειρούσαν να κόψουν τον ομφάλιο λώρο του κρατικού χρέους με το χρέος των τραπεζών , κοινώς να μην πληρώνουν οι φορολογούμενοι τα παιχνίδια του τραπεζικού συστήματος.

Στην πραγματικότητα, όμως, ο Νταίζελμπλουμ προερχόμενος από χώρα με τρία Α αποκάλυψε την πραγματική αιτία για την οποία έγινε το …ξεφούσκωμα του τραπεζικού τομέα στην Κύπρο.

«Όσοι επενδύουν σε τράπεζες με υψηλά επιτόκια , δηλαδή στο Νότο, παίρνουν και το ρίσκο. ´Ελάτε στις χώρες μετά τρία Α , στη Γερμανία, την Ολλανδία, την Αυστρία , τη Φινλανδία , όπου μπορεί να μην πάρετε επιτόκια αλλά τα χρήματα σας θα είναι ασφαλή», ήθελε να πει ο επικεφαλής του Eurogroup και το είπε κομψά. Με αυτή τη δήλωση έδειξε το δρόμο για φθηνή χρηματοδότηση των ισχυρών οικονομιών του ευρώ και ώθησε τα κεφάλαια να φύγουν από το Νότο.
Συμπέρασμα: μετά την περιπέτεια της Κύπρου το ευρώ δεν θα είναι ποτέ ίδιο. Όχι μόνο γιατί κλονίστηκε η εμπιστοσύνη ως αποθεματικού νομίσματος αλλά γιατί θα αποτελεί ευλογία για τους ισχυρούς ενώ θα προκαλεί αγωνία στους ανίσχυρους να το κρατήσουν στα χέρια τους.

Μάθημα 2ο:
Οι δυο πρόεδροι της Κύπρου, ο Δημήτρης Χριστόφιας και ο Νίκος Αναστασιάδης μας έδειξαν τι συμβαίνει όταν αγνοούμε τη διεθνή πραγματικότητα και αντιλαμβανόμαστε το χωριό μας σαν να είναι το κέντρο του κόσμου. Ο πρώην έκανε όσα λάθη μπορούσε να κάνει στη θητεία του.

Αγνόησε την προειδοποίηση για τα εκρηκτικά στο Μαρί και, μετά, την τραγωδία τις δημοσιονομικές επιπτώσεις από αυτή. Αγνόησε τις επιπτώσεις στο τραπεζικό σύστημα από το ελληνικό PSI, ελπίζοντας πως θα το καλύψει η ρωσική φούσκα, αγνόησε το δημοσιονομικό έλλειμμα και δεν πήρε μέτρα .

Αντίθετα, αρνήθηκε να ζήτησε βοήθεια από την ΕΕ όταν η Κύπρος χρειαζόταν μόνο 5 δισ, υπερτίμησε τη δυνατότητα να αποδώσουν άμεσα τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και έχτισε στην άμμο μια σχέση με τη Μόσχα.

Ο νυν έκανε επίσης όσα λάθη μπορούσε μέσα σε μόλις είκοσι ημέρες. Πρότεινε «κούρεμα» καταθέσεων κάτω από 100 χιλ , παραβιάζοντας ένα βασικό κανόνα ασφαλείας των καταθέσεων στην ΕΕ, με την ψευδαίσθηση ότι μπορούσε να έχει και τους Ρώσους ευχαριστημένους και την κοινοτική βοήθεια στο χέρι. Δεν είχε κανένα σχέδιο για τη θωράκιση του νησιού , μέσα σε μια εβδομάδα έλειψαν καύσιμα και τρόφιμα, και τελικά σύρθηκε στη χειρότερη λύση που θα καταβυθίσει κατά 18% την οικονομία του νησιού μέσα σε δυο χρόνια σύμφωνα με συντηρητικούς υπολογισμούς.

Συμπέρασμα: οι ηγεσίες της Κύπρου απέδειξαν ότι ψευδαισθήσεις μπορούν να παρασύρουν ένα λαό στην καταστροφή, γιατί μόνο η στρουθοκάμηλος δικαιούται να κρύβει το κεφάλι της στην άμμο.

Τελικό μάθημα για εμάς: Η Ευρώπη που αγαπήσαμε, πλέον δεν υπάρχει. Γέρασε και μοιάζει έτοιμη να στραγγαλίσει τα παιδιά της. Ώρα να αλλάξει ρότα. Να ξαναδεί τα πράγματα από την αρχή χωρίς να απεμπολήσει τη μεγαλύτερη μεταπολεμική κατάκτηση της ανθρωπότητας, την ήπειρο της ειρήνης και του σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή, πάνω από όλα.

Η Κύπρος μας έδειξε , επίσης, ότι οι ηρωισμοί εκ του πρόχειρου και οι κινήσεις χωρίς σχεδιασμό μόνο σοβαρή διαπραγματευτική τακτική δεν μπορούν να αποτελέσουν. Η αντίσταση κράτησε μια μέρα , το δράμα της καταστροφής που έφεραν ο Χριστόφιας και ο Αναστασιάδης μόλις αρχίζει, και μπορεί να διαρκέσει πολύ.