Η Μπάρτσα με τη μαγική τριπλέτα ομόρφυνε το ποδόσφαιρο φέτος

Και τώρα που τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ολοκληρώθηκαν, είναι η στιγμή να αναρωτηθείς ποια ήταν η ομάδα που έπαιξε/παρουσίασε το πιο όμορφο στο μάτι ποδόσφαιρο στη διάρκεια της σεζόν.

Στο δικό μου μυαλό, ειδικά όταν η ερώτηση περιορίζεται στην πρωταθλήτρια που έπαιξε το ομορφότερο ποδόσφαιρο για μεγαλύτερη διάστημα σε Αγγλία, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία η απάντηση έρχεται αβασάνιστα: Μπάρτσα.

Η Τσέλσι το βρήκε, αλλά το έχασε νωρίς και για καιρό. Πάνω που γινόταν πανέμορφη στο μάτι και παρέμενε αποτελεσματική ήρθαν οι τραυματισμοί του Ντιέγκο Κόστα και του Φάμπρεγκας

και ειδικά η κοιλιά που έκανε ο Σεσκ στα μέσα της σεζόν. Η απόδοση της Τσέλσι επηρεάστηκε, το ποδόσφαιρό της άρχισε να γίνεται λιγότερο ψυχαγωγικό. Κι όταν η Premier League μπήκε στο τελευταίο στάδιο ο Μουρίνιο έγινε κυνικός, έπαιξε μόνο για το αποτέλεσμα και θυσίασε τη δημιουργία και το θέαμα στον βωμό της αποτελεσματικότητας που επιδίωξε μέσα από την εφαρμογή του κυνικού σχεδίου που φέρει εδώ και χρόνια την υπογραφή του.

Η Γιουβέντους του Μαξ Αλέγκρι ήταν πιο όμορφη στο μάτι από την περσινή έκδοση, την τελευταία του Αντόνιο Κόντε. Χάρη στην επιλογή του Αλέγκρι να απελευθερώσει τους παίκτες του και να ενθαρρύνει την ατομική πρωτοβουλία και τον αυτοσχεδιασμό και – κυρίως – χάρη στον Καρλίτος Τέβες η Γιούβε ήταν πολύ λιγότερο μονότονη δημιουργικά και επιθετικά συγκριτικά με την περσινή. Το ποδόσφαιρό της όμως δεν έφτασε ποτέ στο επίπεδο της ψυχαγωγικής ποιότητας που είχε η Μπαρτσελόνα και είχαν κατά διαστήματα η Τσέλσι και η Μπάγερν.

Αν ο Πεπ Γκουαρδιόλα δεν είχε χάσει τον Ρόμπεν και τον Ριμπερί από την αρχή της άνοιξης, αν τους είχε μαζί στη στιγμή της επιστροφής του Τιάγκο η Μπάγερν πιθανόν να κόντραρε στην σημερινή κουβέντα το ποδόσφαιρο της Μπαρτσελόνα. Πιθανόν να την είχε κοντράρει περισσότερο και στο Champions League. Με τα «αν» όμως δεν χτίζεται ποδόσφαιρο. Η Μπάγερν όχι απλώς δεν εξέλιξε στην πορεία της σεζόν το ποδόσφαιρο που παρουσίαζε από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Φεβρουάριο, αλλά έκανε και βήματα προς τα πίσω, αφού έγινε μονοδιάστατη, προβλέψιμη και λιγότερο ψυχαγωγική από όσο ήταν πριν.

Σε αντίθεση με την Μπάγερν, η Μπαρτσελόνα του Λουίς Ενρίκε εξελίχθηκε και ομόρφυνε στο μάτι με την πάροδο του χρόνου. Ευεργετημένη από την έλλειψη σοβαρών τραυματισμών και από το, όπως αποδείχθηκε, σωστό ροτέισον του προπονητή της, η Μπάρτσα εξέλιξε το αγωνιστικό της πλάνο με συνέπεια να παρουσιάσει εντός 2015 ποδόσφαιρο πολύ πιο ελκυστικό από αυτό που έδειχνε στη διάρκεια του 2014.

Ο Ενρίκε άφησε ελεύθερο τον Μέσι να κάνει ό,τι θέλει, να κινείται όπου θέλει, και κατάφερε να πείσει και να εμπνεύσει τον Σουάρες και τον Νεϊμάρ προκειμένου αυτοί όχι μόνο να προσαρμόσουν το δικό τους παιχνίδι σε αυτό του Μέσι και να επιτρέπουν στον Αργεντινό να ορίζει ανά πάσα ώρα και στιγμή τις δικές τους κινήσεις στον χώρο, τις τοποθετήσεις και τις αποστολές που αναλάμβαναν την ώρα του ματς, αλλά και να βελτιωθούν ατομικά μέσα από αυτή την εμπειρία. Ο Ενρίκε βρήκε τον τρόπο να δημιουργήσει μια νέα τριάδα στη μεσαία γραμμή, να στηριχθεί περισσότερο στον Ινιέστα και να διαχειριστεί δημιουργικά την επιλογή της αφαίρεσης του Τσάβι από το βασικό σχήμα, έδωσε πολύ χρόνο στον κορμό των παικτών που υποστήριξαν την μαγική τριπλέτα προκειμένου να δέσουν και να αποκτήσουν συνοχή και συντονισμό και κάπως έτσι κατάφερε να παρουσιάσει μια ομάδα που απέδωσε σταθερά στη διάρκεια των τελευταίων μηνών το πιο όμορφο στο μάτι ποδόσφαιρο. Κυρίως χάρη σε αυτό το ποδοσφαιρικό θαύμα της φύσης που βάλθηκε πάλι, εντός 2015, να μας αποδείξει ότι είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών.

Αν βάλουμε στην κουβέντα και τις ομάδες που δεν κατέκτησαν τον τίτλο, μπορούμε να προσθέσουμε τουλάχιστον πέντε που ήταν όμορφες στο μάτι στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν: Την Αρσεναλ, με τα περισσότερα γκολ με συνεργασίες α λα playstation, την Λάτσιο με φρέσκα πρόσωπα, δυναμική και σύγχρονη ανάπτυξη και πολλή φαντασία που πήγαζε από νέα ταλέντα και την Βόλφσμπουργκ, η οποία αποτελεί σήμερα το πιο υποσχόμενο new entry της εποχής στο ευρωπαϊκό, και όχι μόνο στο γερμανικό, ποδόσφαιρο, την Βαλένθια, η οποία στον β” γύρο πρόσθεσε επίθεση και θέαμα πάνω στη βάση μιας πολύ καλά δουλεμένης αμυντικής συμπεριφοράς και την Σεβίλλη, η οποία ειδικά στην έδρα της πέτυχε με στιλ πολλές υπερβάσεις σε θέαμα και αποτελέσμα

Πηγή: gazzetta.gr