Μια συνεπής δυσαρμονία

Το να διατυπώσει κανείς την άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συνιστά ενιαίο κόμμα, αλλά συμπίλημα ετεροκινούμενων ομάδων δεν θα αποτελούσε και καμιά πρωτότυπη διαπίστωση.

Του Νίκου Καραμάνογλου

Η Λυδία λίθος ωστόσο των πρόσφατων ψηφοφοριών στη Βουλή ξεκαθάρισε τους «γνήσιους» αριστερούς από τις προσμείξεις και έτσι τώρα επί της ουσίας έχουμε τρικομματική

κυβέρνηση. Από τη μία έχουμε τους «διαφωνώ, αλλά θέλω να κυβερνήσω» ΑΝΕΛ, ακολουθεί ο «άλλο να τα λες κι άλλο να τα κάνεις» κύριος όγκος του ΣΥΡΙΖΑ και τελευταίο έρχεται το «δεν με ενδιαφέρει η πραγματικότητα» σκέλος του ΣΥΡΙΖΑ.

Το τελευταίο αν και φαίνεται πακτωμένο ως προς τον όγκο, δεν είναι βέβαιο ότι θα αποφύγει με τη σειρά του την πολυδιάσπαση, καθώς οι επιφανέστεροι των εκπροσώπων του, οι κ. Βαρουφάκης και Λαφαζάνης και οι κυρίες Κωνσταντοπούλου και Μακρή, δεν φαίνεται να ακολουθούν ενιαία γραμμή, αλλά προσωπικές και καθοριζόμενες από τις πολιτικές συγκυρίες στρατηγικές.

Από την πλευρά του ο κ. Τσίπρας, μετά και την δεύτερη ψηφοφορία, θεώρησε δεδομένη την απόσχιση των στελεχών αυτών και φρόντισε να κινηθεί πρώτος εναντίον τους, γεγονός που μάλλον τους αιφνιδίασε και τους έφερε σε μια στάση αμυντικής αναμονής. Μετά την παλινωδία του κ. Βαρουφάκη και παρά τη δημοτικότητά του σημαντικότερος αντίπαλος όλων είναι αναμφισβήτητα ο κ. Λαφαζάνης, εξαιτίας και της επιρροής που ασκεί σε ομάδα βουλευτών.

Και η κα Κωνσταντοπούλου όμως δεν αποτελεί λόγω της ιδιότητας της προέδρου της Βουλής ευκαταφρόνητο αντίπαλο, γι” αυτό ο κ. Τσίπρας φρόντισε να συναντηθεί μαζί της για να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Ουσιαστικά ο πρωθυπουργός εξέφρασε την ενόχλησή του για τον τρόπο με τον οποίο έχει επιλέξει να κινείται η κα Κωνσταντοπούλου, καθώς και για τις διαφοροποιήσεις της έναντι κεντρικών επιλογών της κυβέρνησης, που εκδηλώθηκαν εμπράκτως στις δύο ψηφοφορίες για τα προαπαιτούμενα στη Βουλή.

Τόσο τα διαδικαστικά κωλύματα που η κα Κωνσταντοπούλου προέβαλε, επιχειρώντας να καθυστερήσει τη διαδικασία συζήτησης και ψήφισης των προαπαιτούμενων, η οποία συνοδευόταν από δεσμευτικό προς τους εταίρους χρονοδιάγραμμα, όσο και η τοποθέτησή της για το περιεχόμενο της συμφωνίας, κορύφωσαν την ενόχληση του Μαξίμου.

Κατά τη συνάντηση ο κ. Τσίπρας εξέφρασε τον προβληματισμό του για «τη θεσμική δυσαρμονία που προκαλείται από την, κατά τα άλλα, σεβαστή επιλογή της να διαφοροποιείται από τη συλλογική κατεύθυνση της κυβέρνησης και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που τη στηρίζει».

Η δε κα Κωνσταντοπούλου στάθηκε στη «σχέση συντροφικότητας και ειλικρίνειας» που, όπως είπε, τη συνδέει με τον πρωθυπουργό και αναφέρθηκε σε κοινή συστράτευσή τους στην υπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων. Με λόγια συναίνεσης, πάνω στα οποία ωστόσο ακονίζονται μαχαίρια, ο πρωθυπουργός και η πρόεδρος της Βουλής μας έδειξαν ότι η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μακριά.