Τσίπρας: Τι εννοούσε τελικά ο ποιητής για την Αργεντινή;

Πέρασαν τρεις μέρες και ακόμα προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω στο μυαλό μου τι εννοούσε ο Τσίπρας με το «καλύτερα να είχαμε γίνει Αργεντινή». Κι αυτό γιατί ενώ όλη η Ελλάδα τον άκουσε στις ειδήσεις να το λέει, ο ΣΥΡΙΖΑ επιτέθηκε σε όλους όσοι το επανέλαβαν κατηγορώντας τους ότι είναι συκοφάντες!

Για να μην θεωρηθούμε συκοφάντες πρωί πρωί θα ήθελα να παραθέσω όλη τη δήλωση του Αλέξη (σκέτο, όπως Ανδρέας): «Διότι κύριε Υπουργέ, μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή, όπως είχατε πει. Η Αργεντινή πέρασε μια πολύ μεγάλη δυσκολία και δεν πρέπει τους λαούς να τους χαρακτηρίζουμε με ρατσιστικό τρόπο. Πέρασαν, όμως, μια πολύ μεγάλη δυσκολία και κατάφεραν με αξιοπρέπεια να σταθούν στα πόδια τους. Δυστυχώς, εσείς μας οδηγείτε σε άλλες καταστάσεις πολύ χειρότερες».

Ποια η παρανόηση, λοιπόν, όταν κάποιος εκτιμά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από αυτή τη φράση λέει «επιστροφή στην δραχμή» πχ;  Πανομοιότυπες ανακοινώσεις καταδίκης των συκοφαντικών και διαπλεκόμενων κέντρων κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε φορά που ο Στρατούλης ή ο Λαφαζάνης κάνουν μια από τις γνωστές τους δηλώσεις. Είναι τρελό αυτό όταν μια τέτοια δήλωση την έχει ακούσει ένας λαός ολόκληρος σε όλα τα δελτία ειδήσεων. Κάθε φορά μιλάνε για άλλες ερμηνείες. Πώς να ερμηνεύσεις την παραπάνω δήλωση του Τσίπρα, όσο καλή πρόθεση κι αν έχεις;

 Τι εννοούσε δηλαδή ο καλλιτέχνης; Ότι ας πούμε σαν πικραμένος Βάζελος ψάχνει να βρει εκπροσώπηση στο αργεντίνικο ποδόσφαιρο; Ότι ως φίλος πολιτικών προτύπων της λατινικής Αμερικής (που κι εγώ είμαι εδώ που τα λέμε, κι εγώ συμπονώ τον Τσάβες αλλά ξέρω ότι είναι και νούμερο…) ψάχνει ένα πολιτικό πάθος που εκφραζόταν με το ταγκό; Ή ζητά έναν εθνικό τσαμπουκά τύπου Φόκλαντ όπου οι Αργεντίνοι πήγαν για μαλλί κι έφυγαν με την ουρά στα σκέλια; Μια εξήγηση έδωσε ο πολύ πολιτικός Αντώνης Πανούτσος στη Sportday, ότι ο Τσίπρας φρίκαρε με τα μεγάλα ποσοστά που του έδωσε μια εταιρεία δημοσκοπήσεων -αυτή που του τα δίνει πάντα…- και είπε αυτό που είπε μπας και τα νούμερα πέσουν και σωθεί από πιθανή διακυβέρνηση.

Ναι, η Αργεντινή έγραψε την εξωτερική βοήθεια στα παλιά της τα παπούτσια για να κρατήσει μια αξιοπρέπεια, όπως λέει ο Αλέξης. Πού οδήγησε αυτό; Στο να χαθεί και η παραμικρή αξιοπρέπεια του Αργεντινού. Οικογενειάρχες γίνανε ληστές, ζώα τεμαχίζονταν στη μέση των αγροτικών δρόμων και ο καθένας έφευγε τρέχοντας με ό,τι προλάβαινε να πάρει από αυτό, επελάσεις γινόταν σε σπίτια διπλανών όπου κάποιος υπέθετε ότι εκεί υπήρχαν μακαρόνια ή ψωμί στην κουζίνα… Μια υπέροχη πόλη όπως είναι το Μπουένος Άιρες μετατράπηκε σε μια πόλη τρωγλοδυτών και σκουπιδοφάγων. Αν αυτό είναι περηφάνια να μου λείπει το βύσσινο. Οι «περήφανες μαγκιές» γίνονται όταν σε παίρνει. Μην πας σαν φορτηγό με σπασμένα φρένα στον τοίχο.

Κανείς δεν υποθέτει ότι η Μέρκελ μας τιμωρεί. Κανείς επίσης δεν υποθέτει ότι όλοι οι Ευρωπαίοι έχουν φρικάρει να μας δανείζουν συνέχεια. Είναι σαφές ότι αυτό το μοντελάκι δεν μπορεί να συνεχιστεί. Εκεί η μόνη κουβέντα που μπορεί να γίνει είναι για άλλα μέτρ