Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια από 4 έως 8 Σεπτεμβρίου

Μια κομβική αρχή κι ένα μάλλον θεαματικό φινάλε μας επιφυλάσσουν οι πλανήτες για τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας κι εμείς βέβαια επικεντρωνόμαστε στο πολυπόθητο «τέλος καλό, όλα καλά».

Άρτος και θεάματα

Περί Δία βέβαια ο λόγος, αφού ο «χοντρός» είναι διατεθειμένος να κάνει μια ακόμη «επιχείρηση σκούπα» εναντίον της μιζέριας, βγάζοντας παράλληλα στον αφρό αισιόδοξα μηνύματα, ευκολίες και ευοίωνες προοπτικές. Παράλληλα, κάποια θέματα που δεν είναι ουσίας αλλά πάντα «γαργαλάνε» το ενδιαφέρον του κοινού, όπως για παράδειγμα τα κατορθώματα των απανταχού celebrities ή το... μέγα δράμα

της Asi, αναμένεται να τραβήξουν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας. Και μην πείτε πως δεν σας νοιάζει αυτή η αλλότρια «αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι», αφού ακόμη κι αν δεν έχει παρεισφρήσει στις ζωές μας μέσα από ένα Τουρκικό σήριαλ, είναι γεγονός πως σε κάθε οικογένεια υπάρχει ένας αυτοχρισμένος celebrity ή ένας κακομαθημένος αλλά γοητευτικός «παρτάκιας», που θέλει πάντα να κλέβει την παράσταση, είτε το show του είναι «υπερπαραγωγή», είτε μια καλοστημένη αναπαραγωγή ενός «πιασάρικου» θέματος.

Ιδιαίτερα από την Πέμπτη και μετά, το Ρωμαϊκό «άρτος και θεάματα» αναμένεται να γίνει πολύ της μόδας, όσο κι αν κάποιοι αντιστέκονται μετά μανίας στον «ελαφρύ» χαρακτήρα του.

Γιατί βέβαια, τα δύο διαδοχικά τετράγωνα που ο Δίας σχηματίζει με τον Ήλιο (την Παρασκευή) και τον Ερμή (την Κυριακή) έχουν μεν στο πρόγραμμα τους χαρές και πανηγύρια αλλά όχι χωρίς τα αναπόφευκτα συνοδευτικά των υπερβολών του πλανήτη, δηλαδή τα μεγάλα λόγια και το «μπούγιο».

Κάτι τέτοιες ημέρες, η ποσότητα κερδίζει κατά κράτος την ποιότητα, σε πείσμα όσων διατείνονται πως μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους. Μακάρι αλλά αυτό είναι μάλλον η εξαίρεση παρά ο κανόνας.

Και πέρα από το «πολύ κακό για το τίποτα», σε μια καθημερινότητα που μοιάζει με παιδική χαρά, θα υπάρχουν πάντα τα παιδιά -μικρά ή ...μεγάλα- που τα θέλουν όλα δικά τους, αδιαφορώντας για το αν το αξίζουν πραγματικά ή όχι. Και συνήθως κερδίζοντας τη μάχη των εντυπώσεων, μας παρασύρουν κι εμάς σε μια άνιση κατανομή δικαιοσύνης, που επιτείνει το γνωστό «ο πλούσιος πλουσιότερος και ο φτωχός, φτωχότερος».

Κι εδώ είναι που ο ρόλος μας γίνεται πρωταγωνιστικός, αφού σε κάθε περίπτωση οι πλανήτες δρουν ανάλογα με το πώς τους αντιλαμβανόμαστε στον καθρέφτη της ψυχής μας. Κι αν το είδωλο είναι παραμορφωμένο από τον κακό εαυτό μας, το ίδιο αποπροσανατολιστική θα γίνει και η πραγματικότητα μας.

Από μεριάς μας λοιπόν ίσως είναι σκόπιμο να περιορίσουμε το εύρος αυτών των απαιτήσεων δίνοντας μεγαλύτερη σημασία, όχι στις φασαριόζικες εντυπώσεις αλλά στην ουσία μιας βουβής στωικότητας, που πίσω της κρύβει πραγματικά προβλήματα.

Όπως αντίστοιχα σε μια «Κρόνια» φάση επιτάσσεται να παρέμβουμε ενθαρρυντικά, έτσι και σε μια «Δίια», οφείλουμε να περιορίσουμε τις υπερβολές κι όχι να «βάλουμε πλάτη» στην όποια υπερκέραση των ορίων, σε βάρος μάλιστα των υπόλοιπων.

Επιπλέον, θα πρέπει να θυμόμαστε πως στην περ