ΠΑΣΟΚ: Γιατί Cocaine και Clapton και όχι Bob Marley;

Γέλια με έπιασαν όταν διάβασα χτες το βράδυ ότι στην εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ κύριο τραγούδι ήταν το Cocaine του Eric Clapton. Κανά τρεις δεκαετίες λάθος αλλά έτσι κι αλλιώς το ροκ ποτέ δεν πεθαίνει. Άποψή μου, βέβαια, είναι ότι στο ΠΑΣΟΚ ταιριάζει πιο πολύ η φούντα. Και σε αυτή

Ένα ένα τα χτυπήματα μου τα έδινε ο Βενιζέλος. Στην αρχή με την επιλογή του Μουσείου Μπενάκη, για να ξαναξεκινήσει η πορεία προς τον λαό, κι έπειτα με το κομμάτι του Clapton, Cocaine, το οποίο μάλλον κάποιος πιωμένος μαρκετίστας το σκέφτηκε για ηχητικό background.

Πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ έκανε λάθος. Ο άνθρωπος που ταιριάζει αυτή τη στιγμή στο ΠΑΣΟΚ στη φάση που βρίσκεται είναι ο Bob Marley. Ας πούμε το Get Up Stand Up ή ακόμη το Three little birds (τρία πουλάκια κάθονται…). Στην καταστολή που είναι το ΠΑΣΟΚ του πάει πιο πολύ μαριχουάνα παρά Cocaine, συμβολικά πάντα μιλώντας βεβαίως.

Θέμα ηλικίας μεταξύ των δύο βάρδων δεν υπάρχει. Γεννήθηκαν σχεδόν μαζί, με ένα μήνα διαφορά. Φεβρουάριο του ’45 ο ένας, Μάρτιο του ΄45 ο άλλος. Σταρ και οι δύο, μοδάτοι και οι δύο στα νιάτα τους. Το παράδοξο; Τίγκα στην κόκα ο ένας επέζησε, με τσιγαριλίκι μπουρί της σόμπας ο άλλος κι απεβίωσε.

Η κόκα είναι πολύ σκληρό και κακό ναρκωτικό. Σου δημιουργεί ψευδαισθήσεις εξουσίας και εξυπνάδας. Νομίζεις ότι είσαι ο κύριος ‘γαμάω’ που τα ξέρει όλα. Πιστεύεις ότι έχεις μαγικές ιδέες και όλοι οι άλλοι γύρω γύρω βόσκουν πρόβατα. Ανεβαίνεις σαν πύραυλος και μετά βρίσκεσαι σε ελεύθερη πτώση σαν τον Τομ τον γάτο όταν κυνηγάει τον Τζέρι. Αντίθετα η μαριχουάνα σε κάνει πιο στωικό φιλόσοφο. Την αράζεις και περιμένεις. Βέβαια, δεν είναι και για πολύ γιατί και αυτή σου ανοίγει κουμπότρυπες στον εγκέφαλο. Άσε που συνηθίζεις στη ρούχλα και την τεμπελιά.

Το ΠΑΣΟΚ αυτή την περίοδο τι να κάνει; Να βγει ο Βενιζέλος και να κάνει τον μυαλοπώλη; Δύσκολα, μετά τα τελευταία τρία χρόνια. Να κάνει τον επαναστάτη; Μας τελείωσε κι αυτό. Να κάνει τον διαχειριστή; Ούτε σε πολυκατοικία δεν θα το έβαζες αυτό το κόμμα να τον κάνει. Οπότε, το πιο καλό είναι αυτό που λένε «σκάσε και περίμενε». Μαζί με το «μάζευε και ας είναι και ρώγες». Πέρα από αυτά το τσιγαριλίκι είναι πιο οικολογικό και τα χρώματα του Bob Marley όπως βλέπετε και στην αφίσα ταιριάζουν στο νέο ήλιο του ΠΑΣΟΚ, πράσινο – πορτοκαλί.

Είναι γνωστό ότι οι Έλληνες έχουν κενά μνήμης. Εδώ ξέχασαν την πενταετία του Κωστάκη. Τον Γιώργο δεν θα ξεχάσουν; Άλλωστε ο Γιώργος ξεχνιέται μόνος του. Γι’ αυτό πάει διακοπές συνέχεια. Έτσι, λοιπόν, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι χτες το πολιτικό μήνυμα της φάσης στην οποία βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ θα εκφραζόταν καλύτερα από τον Bob Marley. Από ότι φαίνεται στα γκάλοπ ο Συνασπισμός κόλλησε. Το κακό, βέβαια, είναι ότι ο Σαμαράς τα πάει καλύτερα από όσο περίμεναν όλοι. Τον Ατρόμητο Περιστερίου μου θυμίζει. Προς το παρόν παίζει την καλύτερη μπάλα. Άλλωστε είναι και τέτοια η κούραση που είδα χτες στη τηλεόραση των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που κυβερνούν δεκαετίες… Ούτε απ