Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή η Μαρία Κάλλας (vid)

Παρίσι, 16 Σεπτεμβρίου 1977. Απομονωμένη στο διαμέρισμά της, στην 36 Avenue Georges Mandel, αισθάνεται αδιαθεσία. Πίνει μια γουλιά πικρό καφέ χαμογελώντας για να καθησυχάσει τη Μπρούνα την πιστή της καμαριέρα και σηκώνεται με κόπο για να πάει στο μπάνιο. Μια ζάλη κι ένας σουβλερός πόνος στο στήθος θα τη ρίξουν στο πάτωμα…

«To ευτυχισμένο πουλί βγαίνει έξω και τραγουδά, το δυστυχισμένο γυρνάει στη φωλιά του και πεθαίνει» είχε πει σε συνέντευξή της.

Την άλλη μέρα, η τραγική είδηση θα έκανε το γύρο του κόσμου: «Η Ελληνίδα υψίφωνος

Μαρία Κάλλας, από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες όλων των εποχών και η μεγαλύτερη του 20ού αιώνα, πέθανε χτες από καρδιακή ανεπάρκεια, στο διαμέρισμά της, στο Παρίσι. «Ηταν ωραία και στο θάνατο όσο και όταν έπαιζε την Τραβιάτα», είπε ο ιμπρεσάριος της Μισέλ Γκολτζ και πρόσθεσε: «Πήγαινε στο λουτρό, ύστερα από ανάπαυση στο κρεβάτι, όταν αισθάνθηκε έναν πόνο στο στήθος. Επεσε στο δάπεδο, καλώντας την καμαριέρα της, που την βοήθησε να γυρίσει στο κρεβάτι, αλλά ήταν πλέον αργά. Οταν εναπέθεσε το σώμα της, ήταν νεκρή. Αλλά στο πρόσωπό της δε διακρινόταν ο παραμικρός συσπασμός»….Η διάσημη ντίβα είχε ουσιαστικά αποχωρήσει από τη σκηνή κατά τα μέσα της δεκαετίας του ’60 και ζούσε σχεδόν σε απομόνωση, αποφεύγοντας ακόμη και τους πιο στενούς της φίλους…»

Η αιτία θανάτου

Πολλά έχουν γραφτεί για τον τραγικά πρόωρο και ξαφνικό θάνατο της ανυπέρβλητης Κάλλας. Ότι πέθανε από κατάθλιψη εξαιτίας του χωρισμού της με τον Ωνάση, ότι δεν άντεχε την απώλεια της φωνής της, ότι ήταν εθισμένη στα υπνωτικά. Ήταν αλήθεια…

Όμως, το 2010, ήρθε κι άλλη μία εκδοχή στο φως και μάλιστα από δύο Ιταλούς φωνιάτρους, τους Φράνκο Φούσι και Νίκο Παολίλο, οι οποίοι παρουσίασαν τα αποτελέσματα των ερευνών τους στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Βάσει των στοιχείων που παρουσίασαν, η αξέχαστη Ντίβα, έπασχε από μια σπάνια ασθένεια που ονομάζεται Δερματομυοσίτιδα. Η ασθένεια αυτή, προσβάλλει τους ιστούς, το λάρυγγα και τους μύες. Οι ειδικοί, ανέλυσαν βίντεο της Κάλλας που δείχνουν ότι οι μύες δεν ανταποκρίνονταν πλέον, επειδή ο θώρακας δεν φούσκωνε όταν ανέπνεε. Οι ίδιοι τονίζουν ότι η ασθένεια αντιμετωπίζεται με κορτιζόνη και ανοσοκατασταλτικά, τα οποία μπορούν τελικά να οδηγήσουν σε καρδιακή ανεπάρκεια. Σύμφωνα άλλωστε με την επίσημη ιατρική γνωμάτευση του 1977, η Κάλλας πέθανε από καρδιακή ανακοπή.

Για τη σταδιακή απώλεια της φωνής της, η ίδια είχε πει στην τελευταία συνέντευξή της στον Πήτερ Ντράγκατζ: «Με ρωτάς γιατί έχασα τη φωνή μου. Δεν έχασα ποτέ τη φωνή μου, αλλά έχασα τη δύναμη του διαφράγματος, που μαζί με τις φωνητικές χορδές, το υπογάστριο, και τους πνεύμονες, είναι ένα από τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν τον λεγόμενο «τραγουδιστικό μηχανισμό». Αυτό ήταν το αποτέλεσμα μιας αποτυχημένης εγχείρησης σκωληκοειδίτιδας, που με κατέβαλε τόσο ώστε να προκαλέσει αδυνάτισμα των μυών του υπογαστρίου και του διαφράγματος. Θα ήθελα να επαναλάβω αυτό που σου έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν και το οποίο ισχύει και σήμερα. Εξ αιτίας αυτών των οργανικής φύσεως προβλημάτων, έχασα το θάρρος και την τόλμη μου. Οι φωνητικές μου χορδές ήταν και παραμένουν σε άριστη κατάσταση, αλλά τα ηχεία μου δε λειτουργούσαν καλά παρά το γεγονός ότι γύρισα όλους τους γιατρούς. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να βιάσω τη φωνή μου, πράγμα που την έκανε να τρεμουλιάζει. Η περίπτωσή μου ήταν ανάλογη με εκείνη του κουφού που φωνάζει δυνατά, γιατί δεν μπορεί να ακούσει τον εαυτό του. Ξανάρχισα τη μελέτη, παρά το γεγονός ότι ήξερα ότι ο μουσικός κόσμος είχε σκάψει τον τάφο μου και περίμενε να πέσω μέσα…».

Όμως, οι δύο φωνίατροι, δηλώνουν βέβαιοι πως εκείνη γνώριζε πως έπασχε από δερματομυοσίτιδα, από το 1975. Τη διάγνωση είχε κάνει ο Ιταλός γιατρός Μάριο Τζακοβάτσο εκείνη τη χρονιά και την κράτησε μυστική, πιθανόν μετά από επιθυμία της Κάλλας.

Οι δύο ειδικοί μελέτησαν επίσης μια από τις δυσκολότερες στιγμές της καριέρας της. Εκείνη που δεν μπόρεσε να τραγουδήσει Νόρμα στη Ρώμη, στις 2 Ιανουαρίου του 1958, προς τιμήν του τότε προέδρου της Ιταλίας, Τζιοβάνι Γκρόνκι, και της συζύγου του.

Στο τέλος της πρώτης πράξης, το κοινό είχε απογοητευτεί. «Γι αυτό δώσαμε τα λεφτά μας;» της φώναζαν! Η Κάλλας εγκατέλειψε την παράσταση κι έφυγε κρυφά από τη πίσω πόρτα του θεάτρου, δημιουργώντας σκάνδαλο! Όλοι έκαναν λόγο για ανεπίτρεπτα καπρίτσια της πριμαντόνας. «Δεν ήταν ένα καπρίτσιο, ήταν πραγματικά άρρωστη, είχε μια τραχειίτιδα, οι μύες χαλάρωναν. Ήταν η αρχή του τέλους», επιμένουν οι δύο φωνίατροι.

Τα τελευταία της χρόνια, ζούσε απομονωμένη και εθισμένη στα χάπια, στο διαμέρισμά της στο Παρίσι. Συντροφιά της, η Μπρούνα η αγαπημένη της καμαριέρα. «Μόνον όταν τραγουδούσα πίστευα πως με αγαπούσαν» θα έλεγε κάποτε…

Στις 16 Σεπτεμβρίου 1977 η Μαρία-Άννα-Καικιλία-Σοφία Καλογεροπούλου έφυγε για πάντα. Η Μαρία Κάλλας, είναι όμως πάντα εδώ…

Πηγή: athina984.gr