Γιατί δεν ρωτάτε τον Ακιντζί;

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι τα ΜΟΕ δεν είναι βλαπτικά στην επίλυση μιας σύγκρουσης. Εξαρτάται, βεβαίως, από την περίπτωση. Και αληθές είναι ότι στην Κύπρο, εφόσον δεν προχωρήσει η λύση, τα ΜΟΕ θα οδηγήσουν σε σχέσεις καλής γειτονίας. Σε αποδοχή του ενός από τον άλλον, στη λογική του «acknowledgement».

Αντιληπτό όμως είναι και κάτι άλλο: Ότι η υπό συζήτηση λύση της διζωνικής δικοινοτικής

ομοσπονδίας των δυο ισότιμων συνιστώντων κρατών, με την εξουσία να πηγάζει εξίσου από τους Ελληνοκυπρίους και τους Τουρκοκυπρίους, εάν προχωρήσει θα δημιουργεί διχοτομικές πρακτικές. Και δικαιώνει τον Λόρδο Χάνεϊ, ο οποίος προ του δημοψηφίσματος του 2004 τόνιζε ότι τα δυο συνιστώντα κράτη θα ζουν πλάι-πλάι. Εφόσον, μάλιστα, δεν θα ισχύει η αρχή ένας άνθρωπος μία ψήφος και εφόσον δικαίωμα ψήφου στον Βορρά θα έχουν μόνο όσοι Ελληνοκύπριοι θα επιστρέψουν επί τη βάσει ποσοστώσεων, διότι μόνο έτσι μπορεί να διαφυλαχθεί ο τουρκικός του χαρακτήρας, θα ομοιάζει η σχέση μας με το τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος όπως με το Βέλγιο, ή με την Ολλανδία.

Ερώτημα: Ποια θα είναι η διαφορά με το σήμερα και τα ΜΟΕ; Με τη λύση της ομοσπονδίας, το υφιστάμενο ψευδοκράτος θα αναβαθμιστεί και θα αναγνωριστεί σε ισότιμο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, και η Κυπριακή Δημοκρατία θα διχοτομηθεί στα δυο και θα διαλυθεί. Άλλωστε, και τώρα, εάν κάποιος το θελήσει, μπορεί να μεταβεί στο ψευδοκράτος ως τουρίστας! Εκτιμούμε όμως ότι υιοθετούμε όλοι την ακόλουθη θέση: Στο βόρειο κατεχόμενο τμήμα δεν επιθυμούμε την επιστροφή μας ως τουρίστες, όπως συμβαίνει τώρα, αλλά ούτε και ως να ταξιδεύουμε ή να διαμένουμε σε μιαν άλλη χώρα της ΕΕ, χωρίς, δηλαδή, δικαίωμα ψήφου.

Εάν ο τελικός στόχος, δηλαδή η μορφή της λύσης, είναι λανθασμένη, τότε και τα ΜΟΕ δεν θα εξυπηρετούν τη λογική της επανενσωμάτωσης των κατεχομένων στην Κυπριακή Δημοκρατία. Δυστυχώς, ενώ αυτός θα έπρεπε να ήταν ο στόχος διότι αυτό προβλέπει το κοινοτικό κεκτημένο, όταν καθορίζει ως προϋπόθεση της τουρκικής ενταξιακής πορείας την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, κινούμαστε προς τη διχοτόμηση στη βάση των δυο συνιστώντων κρατών. Λόγω μάλιστα του εύφορου κλίματος που δημιουργείται και της θετικής εικόνας που απολαμβάνουν -με τη συνδρομή των ημετέρων- ο κ. Ακιντζί και η Άγκυρα, χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις και αποδείξεις για την αλλαγή της τουρκικής πολιτικής, δυο τινά θα συμβούν: Είτε θα παγιδευτούμε σε νέες δεσμεύσεις είτε θα επιμείνει ο Πρόεδρος επί θεμάτων αρχής, οπότε θα έρθει σε σύγκρουση ακόμη και με αυτήν τη λύση της ομοσπονδίας!

Για την αποφυγή αυτών των παγιδεύσεων και για την προστασία του Προέδρου, του κράτους, ημών των ιδίων και της διαδικασίας λύσης, με άλλα λόγια για να μην κοροϊδευόμαστε και να φτάσουμε σε μια Διεθνή Διάσκεψη για τα ζητήματα της ασφάλειας με το πιστόλι στον κρόταφο, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου μάς δίδει μια μεγάλη ευκαιρία για να ξεκαθαρίσουμε το σκηνικό και τις προθέσεις ενός εκάστου. Είπε ότι οι εγγυήσεις της Άγκυρας θα υπάρχουν ενόσω τις ζητούν και τις θέλουν οι Τουρκοκύπριοι. Και ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Νίκος Χριστοδουλίδης τόνισε στο «Ράδιο Πρώτο» ότι «η δήλωση καταγράφεται».

Εμείς λέμε κάτι άλλο: Γιατί ο κ. Χριστοδουλίδης και ο Πρόεδρος δεν ρωτούν τον κ. Ακιντζί να τοποθετηθεί, για να ξέρουμε πού πατούμε και πού πηγαίνουμε; Για να γνωρίζουμε ποιος δουλεύει ποιον; Τι φοβάται ο κ. Χριστοδουλίδης; Ότι θα σπάσει ο μύθος και ότι θα βρεθεί σε δύσκολη θέση ο κ. Ακιντζί; Καλύτερα, κύριε Εκπρόσωπε, να διαλυθούν οι ψευδαισθήσεις και να φανεί η αλήθεια, παρά να προχωρήσετε σε τέτοιες δεσμεύσεις, οι οποίες μέσω των ΜΟΕ θα οδηγούν στην αποδοχή χωριστής οντότητας και μέσω των νέων δεσμεύσεων θα διαλύεται η Κυπριακή Δημοκρατία.