Άρθρο Τσαβούσογλου κι η ανικανότητά «μας»…

Α Ν Ι Κ Α Ν Ο Ι ν’ αντιπαρατεθούν αποτελεσματικά στην «επιχειρηματολογία» των Τούρκων Κατακτητών. Ανίκανοι να την καταρρίψουν πειστικά ενώπιον της διεθνούς κοινότητας. Ανίκανοι ν’ ανατρέψουν εκ θεμελίων την προπαγάνδα με την οποία πόζαρε με άρθρο του, στην «Ουάσιγκτον Τάιμς», ο κ. Μεβλούτ Τσαβούσογλου, υπ.Εξ. τού συνεχιζόμενου Αττίλα. Ανίκανοι, καθ’ ότι συνένοχοι διά των υποχωρήσεών τους στη θεμελίωση της τουρκικής «επιχειρηματολογίας»:

Ε Ξ Α Ι Τ Ι Α Σ ΤΗΣ προ πολλού, από το 1989, ολέθριας υποχώρησής τους, ν’ αποδεχθούν την απαίτηση των Κατακτητών και του Ραούφ Ντενκτάς, για αναγνώριση

τής λεγόμενης «Πολιτικής Ισότητας των Δύο Κοινοτήτων»: Την καθεστωτική - συγκυριαρχική εξίσωση τής τουρκικής μειονότητας τού 18% με την ελληνική πλειονότητα τού 82%. Την έκτοτε συντριβή κι εξοβελισμό τής δημοκρατικής αρχής πλειοψηφίας - μειοψηφίας.

Ο Λ Ε Θ Ρ Ι Α ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ. Την οποία οι Τούρκοι πέτυχαν να «κκοτσιανιάσουν» υπέρ τους, στα έκτοτε Ψηφίσματα τού ΟΗΕ. Και στις μετέπειτα «καλές υπηρεσίες» και στα Σχέδια «λύσης» τού Γ.Γρ. των Η.Ε. Και πολύ περισσότερο, να την επαυξήσουν, κατόπιν, στα ολεθριότερα Κοινά Ανακοινωθέντα Χριστόφια - Ταλάτ 23.5.2008 αφ’ ενός και Αναστασιάδη - Έρογλου 11.2.2014 αφ’ ετέρου. Με τα οποία, παρέδωσαν (surrender) στους Τούρκους, τον «ισότιμο συνεταιρισμό δύο ισότιμου καθεστώτος» συνιστώντων στέιτς (κρατών - πολιτειών) τής Ισότιμης Τουρκικής Συγκυριαρχίας, εφ’ ολοκλήρου τής Κύπρου. Ως… συμφωνηθέντα «σκελετό λύσης», ο οποίος υποτίθεται ότι δεν νοείται συμφωνηθείς αν δεν συμφωνηθούν όλα!!!

Ε Κ Ε Ι ΑΚΡΙΒΩΣ βρίσκεται ανέκαθεν η βάση τής επιχειρηματολογίας τών Τούρκων Κατακτητών. Και την Κυριακή στην «Ουάσιγκτον Τάιμς» τού κ. Τσαβούσογλου. Επί τής οποίας η Άγκυρα κι οι εντεταλμένοι της στο κατοχικό Ψευδοκράτος Τ/κ «συνομιλητές», πυργώνουν την ανέκαθεν τουρκική κατά τής Κύπρου στρατηγική. Προσφερθείσα δολίως, κατά τού Ελληνισμού, από τους Εγγλέζους Αποικιοκράτες, την οποία «τσέπωσε», θεμελίωσε και ανέπτυξε από το 1956 η τουρκική στρατηγική Νιχάτ Ερίμ, όλων ανεξαιρέτως έκτοτε τών τουρκικών κυβερνήσεων. Εξικνούμενη μέχρι και την απαίτηση υλοποίησής της με την τουρκική εκ περιτροπής προεδρία.

Ε Ι Ν Α Ι ΕΚΕΙΝΟ που πολύ αργοπορημένα, πάρα πολύ καθυστερημένα και χωρίς την αναγκαία αυτοκριτική (και ιδίως την τολμηρή μετάνοια για τα δικά του πεπραγμένα), διέφυγε εκ τού έρκους οδόντων τού προέδρου Αναστασιάδη, άπαξ και μόνο, στη συνέντευξη που έδωσε 26 Φεβρ. 2017 στους δημοσιογράφους Κώστα Βενιζέλο και Ανδρέα Πιμπίσιη στον «Φιλελεύθερο», όπου είπε ότι: «Δεν μπορεί να αξιώνουν [οι Τούρκοι] την εξίσωση της πλειοψηφούσας κοινότητας με τη μειοψηφούσα κοινότητα […] και να εμμένουν να έχει τον κύριο λόγο η μειοψηφία και η πλειοψηφία απλώς να υπακούει» (δες και «ΕΙΡΗΣΘΩ» 28.2 &1.3.2017)…

Ε Κ Ε Ι ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ η περί «δύο ξεχωριστών λαών, με διαφορετικές θρησκείες, πολιτισμούς και εθνότητες» θεωρία των Κατακτητών, που επανέλαβε και στο άρθρο του προς τους Αμερικανούς ο κ. Τσαβούσογλου. Θεμελιωμένη επί τού ολέθριου «δικοινοτισμού», τον οποίο δολίως και σκοπίμως επέβαλε με το «διαίρει και βασίλευε», αφ’ ότου παρέλαβε το 1878 κατακτητής την Κύπρο η βρετανική Αποικιοκρατία και ευχερώς τον αξιοποίησε ο τουρκικός επεκτατισμός.

Τ Ω Ν ΔΙΚΩΝ «μας» συνενόχων οι δικολαβισμοί και οι… εξυπνάδες, αρκούνται να προφασίζονται ότι, δήθεν, «η πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων δεν σημαίνει και την αριθμητική ισότητα, αλλά την αποτελεσματική συμμετοχή στη διακυβέρνηση». Όπου, βεβαίως, αυτή η «αποτελεσματικότητα» αρκεί και… περισσεύει για να εξουδετερώνει και να υποτάσσει την ελληνική πλειοψηφία του 82% στην τουρκική μειονότητα του 18% κατά πως αποφασίζει εκάστοτε η Τουρκία…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ