Η ιστορία του Μαμουθάκη

Η ζωή προχωράει και εξελίσσεται σαν ένα κουβάρι. Η επιστήμη και η τεχνολογία προοδεύουν και συνεχώς γινόμαστε δέκτες νέων πληροφοριών και δεδομένων. Αυτές οι πληροφορίες και τα δεδομένα, άλλες φορές απλώς μας προβληματίζουν και άλλες φορές έρχονται να αλλάξουν όλα όσα μέχρι σήμερα νομίζαμε για σωστά και δεδομένα. Το θέμα με το οποίο θα .....
ασχοληθούμε ανήκει ξεκάθαρα στη δεύτερη κατηγορία.
Απέδειξαν πως δεν είναι ελέφαντες
Πριν από πολλά χρόνια και συγκεκριμένα το 1904 είχαν βρεθεί στο Ακρωτήριο Μαλέκας, κοντά στα Χανιά της Κρήτης, απολιθώματα δοντιών του νάνου «Elephas creticus». Τότε όλοι νόμιζαν πως πρόκειται για ένα είδος μικρού (νάνου) ελέφαντα, παρόμοιο με τους ελέφαντες νάνους της Τήλου, για αυτό και του έδωσαν τη συγκεκριμένη ονομασία. Τελικά, μετά από χρόνια και πλήθος ερευνών, αποδείχτηκε πως πρόκειται για είδος μαμούθ. Μάλιστα, δεν μιλάμε για όποιο και όποιο μαμούθ, αλλά για το μικρότερο σε μέγεθος που γνωρίζουμε πως περπάτησε ποτέ στη γη μέχρι τις μέρες μας.
Η αλληλουχία των ερευνών
Έτσι, ο προϊστορικός ελέφαντας της Κρήτης είναι προϊστορικό μαμούθ, που έχει μάλιστα μεγάλη αξία τόσο ως εύρημα όσο και ως μελέτη. Η άποψη ότι ο «Elephas creticus» είναι μαμούθ είχε διατυπωθεί παλαιότερα από ξένους παλαιοντολόγους . Ωστόσο, οι πρώτοι που την τεκμηρίωσαν και επέμειναν σε μεγάλο βαθμό ήταν Έλληνες. Πιο συγκεκριμένα, το 2006 από ομάδα ερευνητών του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας και του Πανεπιστημίου Κρήτης με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Βιολογίας Νίκο Πουλακάκη, έγινε σχετική μελέτη επί του θέματος, χρησιμοποιώντας γενετικό υλικό.
Οι επιστήμονες από την Κρήτη είχαν βασίσει τα επιχειρήματά τους σε αναλύσεις υπολειμμάτων αρχαίου DNA που είχαν εξαγάγει από απολιθωμένα οστά. Αμέσως πολλοί έσπευσαν να αμφισβητήσουν τα συγκεκριμένα αποτελέσματά και ακολούθησε μια επιστημονική διαμάχη. Πριν λίγες εβδομάδες βγήκε στη δημοσιότητα (στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society B»), νέα μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου. Αυτή βασιζόταν σε ανατομικές αναλύσεις και δεν επικυρώνει τα ευρήματα της μοριακής τεχνικής, στηρίζει όμως τη θεωρία του «κρητικού μαμούθ» με νέα στοιχεία.
Οι οδοντοστοιχίες κρύβουν την αλήθεια
Η Βικτόρια Χέριτζ και ο Εϊντριαν Λίστερ του Τμήματος Παλαιοντολογίας του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου επανεξέτασαν απολιθώματα δοντιών του νάνου «Elephas creticus», τα οποία είχαν βρεθεί στο Ακρωτήριο Μαλέκας, από την πρωτοπόρο παλαιοντολόγο Δωροθέα Μπέιτ το 1904. Έπειτα μελέτησαν και νέο υλικό που ανασύρθηκε από την ίδια περιοχή με τη βοήθεια του λέκτορα Παλαιοντολογίας και Στρωματογραφίας στο Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Γιώργου Ηλιόπουλου. Στη συνέχεια έκαναν σύγκριση των δύο αποτελεσμάτων.

Η δρ Βικτόρια Χέριτζ συγκρίνει τα δόντια
«Εξετάσαμε τα χαρακτηριστικά της μασητικής επιφάνειας, γιατί σε αυτό το τμήμα των δοντιών των ελεφαντιδών υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά που δίνουν στοιχεία για το είδος στο οποίο ανήκουν. Καταλήξαμε