Eurobank: Πώς πήρε τζάμπα 950 εκατ. από το κράτος!

Η τράπεζα του πλουσιότερου Έλληνα μεγιστάνα, η Eurobank του ομίλου Λάτση, θα συνεχίσει να κρατά τα 950 εκατ. ευρώ που έχει πάρει από το... άφραγκο Ελληνικό Δημόσιο ως κεφαλαιακή ενίσχυση, παρότι «πονάει» από την πληρωμή τόκων 95 εκατ. ευρώ το χρόνο. Μια ματιά, όμως, στα «ψιλά γράμματα» των οικονομικών καταστάσεων της τράπεζες δείχνει ότι ο «πόνος» είναι πιο «γλυκός» από όσο φαίνεται, αφού τα 95 εκατ. ευρώ επιστρέφονται στην Eurobank από την....
εφορία και ουσιαστικά η τράπεζα έχει πάρει τζάμπα τα 950 εκατ. του Δημοσίου!

Ο διευθύνων σύμβουλος της Eurobank, κ. Νίκος Νανόπουλος, εξήγησε χθες στους μετόχους ότι από... φρονιμάδα και υπευθυνότητα η τράπεζα δεν πρόκειται να επιστρέψει στο ορατό μέλλον τις κεφαλαιακές ενισχύσεις που έχει πάρει από το Δημόσιο: «Κρίνουμε ότι λόγω της συγκυρίας είναι φρόνιμο και υπεύθυνο από μέρους μας να τις κρατήσουμε επ’ ωφελεία των μετόχων (σ.σ.: δηλαδή, πρωτίστως του ομίλου Λάτση, που δεν δείχνει να «καίγεται» να τοποθετήσει νέα κεφάλαια στην τράπεζα)». Και θα κρατηθούν τα 950 εκατ. ευρώ, όπως διευκρίνισε ο κ. Νανόπουλος, «ακόμη και εάν χρειαστεί να πληρώσουμε τον τόκο των 95 εκατ. ευρώ, ο οποίος μας πονάει».

Πριν σπεύσει κανείς να... συγκινηθεί από τον πόνο του καλού τραπεζίτη, ίσως είναι καλό να ανατρέξει στις σημειώσεις των οικονομικών καταστάσεων α’ τριμήνου της τράπεζας, για να αντιληφθεί ότι τον πόνο αυτό απαλύνει μια ισόποση έκπτωση φόρου:

n «Την 12 Ιανουαρίου 2009», διαβάζουμε στις οικονομικές καταστάσεις α’ τριμήνου 2011 της τράπεζας, «η Έκτακτη Γενική Συνέλευση των μετόχων ενέκρινε την έκδοση 345.500.000 προνομιούχων μετοχών χωρίς δικαίωμα ψήφου, μη διαπραγματεύσιμων, μη μεταβιβάσιμων, μη σωρευτικής σταθερής απόδοσης 10% φορολογικά εκπιπτόμενης, με ονομαστική αξία € 2,75 έκαστη, σύμφωνα με το Νόμο 3723/2008 «Πρόγραμμα Ενίσχυσης της Ρευστότητας της Ελληνικής Οικονομίας», οι οποίες καλύπτονται από το Ελληνικό Δημόσιο με ομόλογα ίσης αξίας.

Δηλαδή, η τράπεζα έχει καταφέρει να παίρνει πίσω ουσιαστικά από το Δημόσιο τη «σταθερή απόδοση» 10%, που έχει μεριμνήσει ο νομοθέτης να πληρώνουν οι τράπεζες στο κράτος για τις ενισχύσεις κεφαλαίων που λαμβάνουν. Πολύ απλά, κατατάσσει αυτή τη «σταθερή απόδοση» στις δαπάνες τόκων και εξασφαλίζει ισόποση έκπτωση φόρου, εκμηδενίζοντας το όφελος του κράτους από αυτό το δανεισμό κεφαλαίων!

Στο σημείο αυτό, βέβαια, η Eurobank (και το υπουργείο Οικονομικών, εφόσον αποδέχεται την ερμηνεία του νόμου που κάνει η τράπεζα) κινείται σε «γκρίζα ζώνη». Άλλες τράπεζες, όπως η Εθνική, δεν κατατάσσουν τη «σταθερή απόδοση» του Δημοσίου στα έξοδα τόκων, αλλά την θεωρούν ως μια μορφή μερίσματος ή πληρωμής τόκων σε μέτοχο. Προφανές είναι ότι η ίδια εκροή, σύμφωνα με τις ίδιες διατάξεις του ίδιου νόμου, δεν μπορεί σε μία περίπτωση να θεωρείται εκπιπτόμενη δαπάνη τόκων και στην άλλη μέρισμα, εκτός αν στην Ελλάδα ο καθένας εφαρμόζει τον φορολογικό νόμο όπως τον βολεύει. Κάποια από τις δύο εκδοχές προφανώς είναι εσφαλμένη, αλλά φα