Η Ε. Χριστοφιλοπούλου στον ΑΘΗΝΑ984

Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΠαΣοΚ, Εύη Χριστοφιλοπούλου, μίλησε στις 29/1 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τη Νόνη Καραγιάννη.

Μεταξύ άλλων, είπε:

Δημοσιογράφος: Πώς θα υπάρξει “φως στο τούνελ”, όταν έπονται περαιτέρω φορολογικές επιβαρύνσεις στα ακίνητα και περικοπές συντάξεων;

Ε. Χριστοφιλοπούλου: «Περαιτέρω περικοπές στις συντάξεις πέρα αυτών που ψηφίστηκαν με τον τελευταίο νόμο, δεν νομίζω ότι θα υπάρξουν»

Δημοσιογράφος: Υπάρχει ένα νομοσχέδιο που συζητείται, το

οποίο υποκρύπτει νέες ψαλίδες στις επικουρικές συντάξεις για το 2015 και λέγεται ότι το ταμείο θα χορηγεί συντάξεις ανάλογα με τις οικονομικές του δυνατότητες...

Ε. Χριστοφιλοπούλου: «Όπως ξέρετε, οι επικουρικές συντάξεις είναι διμερείς, δηλαδή δεν υπάρχει τριμερής χρηματοδότηση και υπάρχει διαφορά δυνατοτήτων μεταξύ των επικουρικών ταμείων. Όμως πριν δούμε τη ρύθμιση, δεν θα ήθελα να το σχολιάσω. Θέλω όταν τοποθετούμαι, να τοποθετούμαι συγκεκριμένα... Θα ήθελα να επισημάνω δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι μαζί με όλα τα τελευταία επώδυνα μέτρα, το φορολογικό νομοσχέδιο έγινε νόμος περισσότερο για λόγους δημοσιονομικής ανάγκης και ελπίζω ότι δεν θα είναι το εθνικό φορολογικό σύστημα που θα ισχύσει. Πιστεύω ότι με ένα χρόνο καθυστέρηση, γιατί έχει ξεκινήσει ο διάλογος τον περασμένο Μάρτη, θα υπάρξει ένα εθνικό φορολογικό σύστημα φιλοεπενδυτικό, το οποίο θα μπορεί να “πιάνει αφορολόγητη ύλη”. Αυτό θα το συζητήσουμε και θα το ψηφίσουμε μέσα στην άνοιξη...”

* Για την αντίθεση ανάμεσα στα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων και την καθημερινότητα:

«Ακριβώς επειδή η καθημερινότητα είναι βαριά και μπροστά μας υπάρχουν διαρθρωτικές αλλαγές που γίνονται και θα γίνουν, πρέπει αυτό να συμβεί με χειρουργική ακρίβεια, έτσι ώστε να μην πυροδοτηθούν εντάσεις. Διότι υπάρχουν και πολιτικά υποκινούμενες απεργίες αλλά όχι μόνο. Η κυβέρνηση πρέπει να εντείνει τις προσπάθειες του διαλόγου επί συγκεκριμένων θεμάτων, όχι για να εξαιρέσουμε κάποια ομάδα επειδή φωνάζει περισσότερο, όπως έγινε και πρόσφατα στα μέσα μαζικής μεταφοράς και το μετρό και όχι γιατί έχει κάποια ιδιαίτερα προνόμια, αλλά λόγω της υπηρεσίας που προσφέρει και πόσο μάλλον αν δεν θέλει να εξαιρεθεί από αυτά που αφορούν όλους τους εργαζόμενους και επιθυμεί κάποιες ρυθμίσεις που αφορούν αποκλειστικά και μόνο ιδιαιτερότητες και όχι στο ενιαίο μισθολόγιο...».

Δημοσιογράφος: Υπάρχουν και διαφορετικής βαρύτητας καθήκοντα μεταξύ των εργαζομένων, έτσι δεν είναι;

Ε. Χριστοφιλοπούλου: «Ακριβώς. Μέσα λοιπόν στο ειδικό μισθολόγιο που όμως είναι ενιαίο για το κλάδο τους, πρέπει να υπάρξουν οι διαφοροποιήσεις που δεν θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και ωφελούν τους εργαζόμενους στο σύνολό τους...».

* Για την επίταξη των εργαζομένων στο μετρό:

Δημοσιογράφος: Πιστεύετε ότι μπορεί να προχωρήσει έτσι μια κυβερνητική πλειοψηφία που έχει απέναντι της τη κοινωνία; Η επίδειξη πυγμής είναι το συστατικό στοιχείο της πολιτικής της;

Ε. Χριστοφιλοπούλου: «Παν μέτρον άριστον... Καταρχήν, το μέτρο της επίταξης ήρθε μετά από δικαστική απόφαση και ύστερα από 8 - 9 μέρες όπου είχαμε απόλυτη καθήλωση του μετρό στην Αθήνα και ταλαιπωρία ενός εκατομμυρίου και πλέον συμπολιτών μας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή αυτό το μέτρο χρησιμοποιήθηκε μια φορά, θα γίνει ψωμοτύρι και θα το κάνουμε κάθε μέρα, γενικώς και αορίστως για να δημιουργηθεί κλίμα εκφοβισμού. Αντίθετα, πρέπει να δείξουμε σοβαρότητα και η κυβέρνηση οφείλει να εξαντλήσει ουσιαστικά περιθώρια διαλόγου. Οι δικαστικές αποφάσεις θα πρέπει να εφαρμόζονται και να μπουν τα πράγματα στη θέση τους, έτσι ώστε το κοινωνικό σύνολο να μην ταλαιπωρείται και όταν οι συνδικαλιστές πρακτικές ξεφεύγουν από κάποια όρια, νομίζω ότι, με μέτρο, μπορεί και ως τελευταίο εργαλείο να δεχτεί κανείς την επίταξη. Πρέπει να δούμε ότι η κόκκινη γραμμή μεταξύ του “αφήνω ένα σύστημα πολιτικών να επεμβαίνει με καταστολή, κάθε τόσο και λιγάκι” και της πλήρους χαλαρότητας όσον αφορά στην βία, τους προπηλακισμούς και τη βία στα πανεπιστήμια και το δρόμο... Όλα τα φαινόμενα της βίας όχι μόνο είναι λεκτικά καταδικαστέα, αλλά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου, χωρίς εμπάθεια και μίσος, χωρίς να το παρακάνουμε. Το κράτος πρέπει να λειτουργήσει ως κράτος δικαίου και να μην έχει την αίσθηση ο πολίτης ότι κλείνουμε το μάτι στη βία παντός είδους. Όταν, παραδείγματος χάριν, κόμματα -δυστυχώς όπως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α-, χρησιμοποιούν κατά κόρον εκφράσεις μέσα στο κοινοβούλιο ή στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, στην ουσία τι κάνουν; Είναι τα σπίρτα που πυροδοτούν το να υπάρξει και άλλη βία στην κοινωνία. Άρα όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου οφείλουν να έχουν στην ατζέντα τους το θέμα του νόμου και της τάξης. Κατανοώ ότι έχουμε διαφορές με τη Νέα Δημοκρατία και στο μέτρο της επίταξης, που είναι μέσο επίλυσης. Είμαστε περισσότερο υπέρ του διαλόγου και της δημοκρατικής και συνθετικής διευθέτησης των προβλημάτων. Ωστόσο, δεν είμαστε καθόλου υπέρ του μπάχαλου, στο οποίο φαίνεται ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α κλείνει το μάτι και χαϊδεύει».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ