Ο Ολυμπιακός και οι Μαϊάμι Χιτ

Ο «ιερόσυλος» Μάκης Δρόσος, συγκρίνει τον Ολυμπιακό με το Μαϊάμι, εξηγεί πως ο Ολυμπιακός από ένα ματς που θα μπορούσε να έχει κάνει.. ακόμα μία νίκη, ή την πρώτη του ήττα, για την οποία θα είχε δικαιολογίες και δεν θα άνοιγε μύτη, κατάφερε να βγει κερδισμένος, να φοβίσει… και να στείλει μήνυμα στους μνηστήρες του τροπαίου…

Αν υπάρχουν παιχνίδια που μας κάνουν να αγαπάμε ακόμα περισσότερο το μπάσκετ,

είναι ματς σαν το σημερινό. Όχι γιατί είδαμε κάτι τρομερό από άποψη τακτικής, αλλά γιατί είδαμε ότι το μπάσκετ είναι χαρά και ότι η δύναμη του ρεκόρ, μπορεί ακόμα και στην Ευρώπη να αποτελέσει ένα μεγάλο κίνητρο, για μία ομάδα που είναι χορτασμένη, φτασμένη, που είναι λαβωμένη και η λογική της αυτοσυντήρησης μπορεί να την κάνει να ρίξει ταχύτητα.

Ο Ολυμπιακός αρνείται πεισματικά να χάσει… Και δεν είναι μόνο ότι διατήρησε το αήττητο του για φέτος, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αν υπήρχε και ένας που μπορεί να αμφέβαλε, ότι φέτος μπορεί να είναι πρωταγωνιστής, μετά από το σημερινό παιχνίδι στο Μόναχο, πρέπει να αναθεωρήσει και να το σκεφτεί και πάλι. Και όχι γιατί οι δις πρωταθλητές Ευρώπης έκαναν το καλύτερο τους παιχνίδι, όχι γιατί είδαμε παιχνίδι επιπέδου ΝΒΑ, αλλά γιατί οι ερυθρόλευκοι έδειξαν ότι το μάτι τους γυαλίζει από νωρίς. Και όχι το μάτι των νεαρών, αλλά το μάτι των παλιών, όπως του Σπανούλη, του Λο, του Περπέρογλου, που τους είδαμε να βγάζουν ενέργεια, να πανηγυρίζουν καλάθια και να βουτάνε στο παρκέ, σαν να παίζουν για την πρόκριση από τον όμιλο.

Ο Ολυμπιακός, είναι κάτι ανάλογο του Μαϊάμι φέτος στην Ευρώπη, όχι σε σύγκριση μπασκετική, αλλά σε σύγκριση αντιμετώπισης τους από τους αντιπάλους. Αμφότεροι έχουν πάρει δύο σερί τίτλους και είναι και πάλι εκ των φαβορί για το three peat. Μόνο και μόνο πους τους αντιμετωπίζει κανείς, αποτελεί ένα επιπλέον κίνητρο για να τους κερδίσει, να τους παίξει πιο δυναμικά, σκληρά και ακόμα και το αντίπαλο κοινό να φανατιστεί επιπλέον εναντίον τους. Και οι δύο έχουν να αποδείξουν, σαν το λιοντάρι στην ζούγκλα, ότι αυτοί είναι οι βασιλιάδες, αλλά αυτό απαιτεί κόπο, τρόπο και διαρκή αγώνα. Και αν έχουν ένα κοινό και οι δύο ομάδες αγωνιστικά, είναι ότι έχουν κερδίσει παιχνίδια μέχρι στιγμής, είτε παίζοντας τρομερή άμυνα, είτε παίζοντας εξαιρετικά στην επίθεση, είτε σε συνδυασμό και των δύο. Για να μην κολλήσουμε σε αυτό όμως και έχουμε σχόλια, το επαναλαμβάνουμε, ότι έχουν τελείως διαφορετική μπασκετική προσέγγιση στο παιχνίδι τους οι δύο ομάδες και σαφώς το Μαϊάμι είναι ανώτερο ποιοτικά, από την ελληνική ομάδα.

Ο Ολυμπιακός πήγε στο σημερινό παιχνίδι στην Γερμανία με μείον δύο ακόμα παίκτες, Πρίντεζη και Μπέγκιτς και με δεδομένη και την απουσία του Σίμονς, ουσιαστικά χωρίς φροντ λάιν. Σε ένα ματς που στην θεωρία, αν ήταν πλήρης, είχε περισσότερες πιθανότητες να το χάσει, υπό τον φόβο ότι μπορούσε να παρουσιαστεί μπλαζέ ή με νεκρά διαστήματα, οι απουσίες τον κράτησαν σε εγρήγορση. Επιπλέον έδειξε ότι και με μόνο όπλο την επίθεση ουσιαστικά, σε μία πολύ δύσκολη έδρα και με ένα αντίπαλο, που μπορεί να μην είναι φόβητρο μεν αλλά μέσα στο Μόναχο και έχοντας τρομερό κίνητρο παίζει πολύ καλύτερα από αυτό που μπορεί, ομάδες τέτοιου βεληνεκούς μπορεί να τις κερδίζει με την περιφέρεια του, με την φανέλα του και με την τακτική του.

Αν υπήρχε λοιπόν η παραμικρή χαραμάδα στην αυτοπεποίθηση του Ολυμπιακού, η σημερινή εμφάνιση ήρθε να την στεγανοποιήσει και συν της άλλης τρόμαξε ακόμα περισσότερο τους αντιπάλους.

Αυτό επίσης που κρατάμε, είναι η τακτική στο παιχνίδι των ερυθρολεύκων. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να παρασύρει την Μπάγερν του Πέσιτς, εντός έδρας, σε ένα ματς run n’ gun, με το τρίποντο και το σουτ να αποτελεί βαρόμετρο και πηγαίνοντας σε ένα up tempo παιχνίδια. Αυτό κάθε άλλο ευνοούσε την γηπεδούχο, αφού δεν της επέτρεπε να σκεφτεί λογικά και να διαβάσει τις αδυναμίες και να αξιοποιήσει τα ατού της στην συγκεκριμένη αναμέτρηση. Κάτι που έκανε ο Ολυμπιακός, που σε ένα τέτοιο ματς με την εμπειρία του, ακόμα και σε υψηλούς σφυγμούς, μπορούσε να είναι πιο ορθολογικός στις επιλογές του.

Ο Ολυμπιακός το πιο σημαντικό που έκανε, είναι ότι δεν άφησε την Μπάγερν να τον χτυπήσει μέσα από το καλάθι και να τον φορτώσει με φάουλ. Αντίθετα αυτό που έπρεπε να κάνουν οι Γερμανοί, το έκανε ο ίδιος και για αυτό κέρδισε το παιχνίδι. Αν και σε τρίποντα και σε βολές, με ίδιες σχεδόν προσπάθειες, υστερούσε στα ποσοστά ευστοχίας, έστω και λίγο αλλά υστερούσε, το 70% στα δίποντα του έναντι του 51% της Μπάγερν, ήταν αυτό που του έδωσε την νίκη και του επέτρεψε να χτίσει διαφορές, να πάρει και πάλι το προβάδισμα όταν το έχασε και να κερδίσει εν τέλει το παιχνίδι.

Και εδώ είναι δουλειά Μπαρτζώκα, που όχι μόνο έχει καταφέρει πολύ γρήγορα σε μία ομάδα με πολλές αλλαγές να ενσωματώσει τους νέους, αλλά έχει τρομερή οξυδέρκεια πλέον στις επιλογές του και στο πλάνο του και μεγάλη σιγουριά, όχι μόνο στο τι μπορεί να κάνουν οι παίκτες του, αλλά και το τι μπορεί να κάνει ο ίδιος από τον πάγκο. Και αυτό φάνηκε στην διαχείριση και την αυτοπεποίθηση που είχε στον σχεδιασμό του και στις εντολές του στο τέλος. Φέτος ο Ολυμπιακός ίσως τον έχει ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από πέρσι και ο ίδιος δείχνει παίρνει πάρει άριστα και να βελτιώνεται.

Με το παιχνίδι δεν αξίζει να ασχοληθούμε και μαζί του περισσότερο, σε ένα ματς που αν δεν είχε τις απουσίες ο Ολυμπιακός, ίσως να μην γράφαμε και σχόλιο, βρέθηκαν στοιχεία που μας εξέπληξαν και πάλι ευχάριστα. Το πιο σημαντικό είναι αυτό που γράψαμε και στον πρόλογο, ο Ολυμπιακός από ένα ματς που θα μπορούσε να έχει κάνει ακόμα μία νίκη, ή την πρώτη του ήττα για την οποία θα είχε δικαιολογίες και δεν θα άνοιγε μύτη, κατάφερε να βγει κερδισμένος , να φοβίσει και να στείλει μήνυμα στους μνηστήρες του τροπαίου…Πλέον περιμένουμε το ίδιο και από τον Παναθηναϊκό, σήμερα Παρασκευή με τον Ερ. Αστέρα.