Είναι οι Μπλέιζερς… «αληθινοί»;

Το «σύμπαν» του NBA League Pass (σ.σ.: υπηρεσίας του ΝΒΑ για μετάδοση αγώνων μέσω διαδικτύου) στην Ελλάδα έχει καλώς ή κακώς αρκετούς που λόγω της διαφοράς ώρας, παρακολουθούν περισσότερα ανατολικά ματς, που ξεκινούν στις 2 ή στις 3 τα ξημερώματα. Υπάρχει, ωστόσο, ένας λόγος πλέον για… ολόκληρο ξενύχτι και αντοχή ως τις 5:00 ή τις 5:30π.μ.. Το Πόρτλαντ έχει εξελιχθεί

σε μεγάλο δέλεαρ για τους φαν της Λίγκας, όχι τόσο γιατί κερδίζει (απρόσμενα), αλλά για τον τρόπο που παίζει. Οι Μπλέιζερς, μετά τον θρίαμβο επί των Θάντερ, τα ξημερώματα της Πέμπτης (5/12), βρέθηκαν πλέον να στρογγυλοκάθονται στην κορυφή της Δυτικής Περιφέρειας με ρεκόρ 16-3 και ο Τύπος στις Η.Π.Α. αρχίζει να αναρωτιέται αν είναι πραγματικοί διεκδικητές της κορυφής. Τουλάχιστον στην Περιφέρειά τους.

Οι παίκτες του κόουτς Τέρι Στοτς έχουν νικήσει Σπερς, Πέισερς, Θάντερ, ομάδες με βλέψεις τίτλου και παρότι έχουν ηττηθεί (επίσης απρόσμενα) δύο φορές από το Φοίνιξ και μία από το Χιούστον, προκαλούν «αναταραχή» στην δυτική κορυφή. Και έχουν νικήσει σε σχεδόν τα μισά ματς από όσα κέρδισαν πέρυσι (ρεκόρ 33-49)! Αυτό που κυρίως πέτυχαν ως τώρα οι Μπλέιζερς είναι να καρπώνονται την ενίσχυση του πάγκου τους, με τις προσθήκες των Μο Ουίλιαμς και Ντορέλ Ράιτ. Οι ΛαΜάρκους Όλντριτζ και Ντέιμιαν Λίλαρντ, με μ.ο. 23,5 και 20,2π. αντίστοιχα ήταν εξαρχής η βασική αφετηρία τους στην επίθεση. Αλλά οι μεγάλες εκπλήξεις τους είναι ο Ουέσλι Μάθιους, που σκοράρει 16,4π., αλλά και ο Ρόμπιν Λόπεζ, που διαπρέπει ως βασικός, με 8,7π.-8,4ριμπ. και μεγάλη «ευθύνη» για την αμυντική βελτίωση του Πόρτλαντ. Ο αδερφός του σταρ των Νετς, Μπρουκ Λόπεζ, είναι χαμηλού προφίλ παίκτης. Δεν χρειάζεται περισσότερα από 6-7 σουτ στο ματς, είναι επικεντρωμένος στην άμυνα, είναι καλός επιθετικός ριμπάουντερ και «φορτώνεται» την «αγγαρεία» της άμυνας που συνήθως αποφεύγει ο Όλντριτζ, λατρεύοντας την «βρώμικη δουλειά».

Ο Μο Ουίλιαμς προσφέρει 9,2π. από τον πάγκο, εγγύηση στην οργάνωση όταν ο Λίλαρντ χρειάζεται ανάσες και εμπειρία. Η μεγάλη δύναμη των Μπλέιζερς, όμως, μοιάζει να είναι αυτή στις θέσεις «2» και «3». Αφ’ ενός γιατί οι Μάθιους και Μπατούμ (μ.ο. 13,5π.) είναι καλοί επιθετικοί (και καλοί σουτέρ) χωρίς υπερβολές και αφ’ ετέρου διότι αμφότεροι είναι εξαιρετικοί και πρόθυμοι αμυντικοί στα «φτερά» της άμυνας. Ο GM Νιλ Όλσεϊ και ο κόουτς Στοτς δημιούργησαν ένα ισορροπημένο σύνολο, με ξεκάθαρους ρόλους και διαρκή βελτίωση. Ο Όλντριτζ με τις εμφανίσεις του αμφισβητεί τον τίτλο του καλύτερου πάουερ-φόργουορντ από τον Κέβιν Λαβ της Μινεσότα, αφού μπορεί να σουτάρει από μέση και μακρινή απόσταση (σ.σ.: έχει δουλέψει πολύ στο turnaroundshot του που κανείς δεν μπορεί να κόψει), μπορεί να παίξει σε pick ‘npopκαταστάσεις και να σκοράρει και με πλάτη στο καλάθι. Για την μικρή διάθεσή του να παίξει άμυνα, είναι εξαιρετικός ριμπάουντερ, έχοντας μ.ο. 9,7ριμπ., εκ των οποίων τα 7,8 αμυντικά και δείχνει πιο υγιής από ποτέ.

«Υγεία» εκπέμπει ολόκληρη η ομάδα του, αφού δεν υστερεί σε τίποτε από επιθετικό ταλέντο και ώρες-ώρες «τρώει σίδερα» στην άμυνα. Για αυτό τον τελευταίο λόγο, δεν μπορεί κανείς να πει πια με βεβαιότητα ότι π.χ. οι Κλίπερς, που ξεκίνησαν ως φαβορί για τον τίτλο, είναι καλύτεροι από τους Μπλέιζερς… Πλέον έχουν ένα αμυντικό «σκιάχτρο» (Λόπεζ), ενέργεια και στις δύο πλευρές του παρκέ και σεμνότητα. Με πρώτο και καλύτερο τον προπονητή τους, που αρνήθηκε να δώσει τον τίτλο «statement-game» (σε ελεύθερη μετάφραση «παιχνίδι δήλωσης και στόχων») στο ματς με την Οκλαχόμα Σίτι, γνωρίζοντας πολύ νωρίς στην σεζόν. Για να πω την αμαρτία μου, δεν βλέπω τρόπο το Πόρτλαντ να κερδίζει την Δύση ή να ξεπερνά αντιπάλους σαν τους Σπερς ή τους Θάντερ στα πλέι-οφς. Αλλά είναι.. «αμαρτία» να μην τους βλέπεις στο παρκέ! Και είναι ένας λόγος για να παρακολουθείς τους αγώνες τους. Ακόμη και στις 5 τα ξημερώματα!

[email protected]