Ο Χουγκάζ μιλάει στο basketblog.gr για τη ζωή στο Μεξικό

Στο μακρινό Μέξικο βρίσκεται εδώ και μερικούς μήνες ο Κρις Χουγκάζ. Ο έλληνας τεχνικός της Κορεκαμίνος Βικτόρια πήγε στο μακρινό Μεξικό μετά από μια καλή πρόταση που είχε και μας μιλάει για τις εντυπώσεις του μετά τους πρώτους μηνες σε ένα άγνωστο για τους περισσότερους από εμάς μέρος και ειδικά μπασκετικά. Ο Κρις Χιουγκάζ λοιπόν σε μια πρώτη επαφή που είχαμε μαζί του για το πως είναι τα πράματα εκεί μας λέει ότι...

"Πλέον αρχίζω και προσαρμόζομαι. Αλλος κόσμος εδώ, άλλη νοοτροπία. Η πόλη

που είμαι εγώ είναι μικρή για το Μεξικό αλλά όχι για την Ελλάδα καθώς είναι μια πόλη 400.000 κατοίκων! Οι άνθρωποι πάντως είναι πολύ φιλικοί αν και έχουν πολλά προβλήματα οικονομικά φυσικά και το βράδυ είναι επικίνδυνα και υπάρχει πολύ εγκληματικότητα. Το μπάσκετ πάντως είναι πολύ καλύτερα σε επίπεδο απ ότι περίμενα όταν ήρθα.Είναι πολύ αθλητικό και πολύ γρήγορο. Εχουμε κάνει και καλά και άσχημα παιχνίδια με την ομάδα μου αλλά δεν έχουμε άγχος καθώς έχουμε μικρό μπάτζετ. Αλλά έχουμε μια σοβαρή και τίμια ομάδα σε ένα πρωτάθλημα που είναι όπως μου λένε το πιο δυνατό όλων των εποχών και μάλιστα αυξήθηκαν οι ομάδες από 14 σε 16 και παίζουμε 40 αγωνιστικές στην κανονική περίοδο!

Παίζουμε δύο αγώνες την εβδομάδα, Πεμπτη και Σάββατο καθώς θυμίζει ΝΒΑ στον τρόπο διεξαγωγής σε ένα βαθμό. Το πρόβλημα βεβαίως είναι ότι μιλάμε για μεγάλες , πολύ μεγάλες αποστάσεις. Στο τελευταίο ταξιδι κάναμε 4 ώρες με πούλμαν και άλλες 3 με αεροπλάνο! Πραγματικά πολύ κουραστικό ταξίδι. Σαν να πηγαίναμε από Αθήνα στην Λάρισα για να πετάξουμε από εκεί 3 ώρες για Γερμανία πχ. Μιλάμε άλλωστε για μια τεράστια χώρα σε έκταση με πάνω από 110εκ πληθυσμό!Πάντως έχουν πολυ ωραία γήπεδα και μου έκανε εντύπωση. Για παράδειγμα για να πάρετε μια ιδέα, μοιάζουν με την Πυλαία του ΠΑΟΚ. Το δικό μας είναι μικρό και εχει 4000 θέσεις και μαζεύουμε μ.ο 2700 θεατές !

Ο κοσμος εδώ ξέρει ελληνικά και μου έκανε επίσης εντύπωση! Λατρεύει το πασίγνωστο τραγούδι μας με τον μεγαλο Ζορμπά, αλλά ξέρει και το Φωτιά με Φωτιά !!Εχω ζητήσει και βάζουν μάλιστα ελληνικά τραγούδια στα παιχνίδια μας και ειναι μια φοβερή εμπειρία. Ειδικά για εμένα που είμαι πλέον περίπου 3 χρόνια χεντ κόουτς. Αλλά έστω και μακρυά από την πατρίδα χιλιάδες χιλιόμετρα, το μπάσκετ είναι μπάσκετ και τρόπος ζωής".